Gisteravond was er een concert in Vera van een punkbandje uit Scandinavië. Verloofde en ik dachten: ha, leuk, we gaan punken. En we hadden er zin in, na het geslaagde gepunk bij the Damned vorige maand:
Toen we aankwamen bij de zaal in Drachten wilde Verloofde eigenlijk meteen rechtsomkeert maken bij het zien van de “liever niet roken” affiches. Gelukkig trad ze toch binnen, en het werd een heerlijk avondje. Niet dat de band nou zo geweldig was – ze zongen nog wel boze teksten, maar ze meenden ze niet meer. Toch was het fijn jeugdsentiment: back to the no future. Onmiddellijk na binnenkomst peuterde ik een belachelijke anti punk poster (zie de foto hieronder) van de muur in het pissoir, waarna we het kettingrokend in de zaal op een zuipen zetten. En alsof ik weer achttien was ging ik halverwege de avond over mijn nek, en dronk vervolgens vrolijk door.
Voor herhaling vatbaar, vonden we. Tot we opeens beseften: er mag vanavond voor, tijdens en na het optreden in Vera niet gerookt worden. Waarop we eendrachtig besloten om thuis bier te drinken. Het is maar goed dat mensen die er verstand van hebben ons telkens weer verzekeren dat de horeca niet te lijden zal hebben van het rookverbod, want anders zou ik het niet geloven.
Toen we aankwamen bij de zaal in Drachten wilde Verloofde eigenlijk meteen rechtsomkeert maken bij het zien van de “liever niet roken” affiches. Gelukkig trad ze toch binnen, en het werd een heerlijk avondje. Niet dat de band nou zo geweldig was – ze zongen nog wel boze teksten, maar ze meenden ze niet meer. Toch was het fijn jeugdsentiment: back to the no future. Onmiddellijk na binnenkomst peuterde ik een belachelijke anti punk poster (zie de foto hieronder) van de muur in het pissoir, waarna we het kettingrokend in de zaal op een zuipen zetten. En alsof ik weer achttien was ging ik halverwege de avond over mijn nek, en dronk vervolgens vrolijk door.
Voor herhaling vatbaar, vonden we. Tot we opeens beseften: er mag vanavond voor, tijdens en na het optreden in Vera niet gerookt worden. Waarop we eendrachtig besloten om thuis bier te drinken. Het is maar goed dat mensen die er verstand van hebben ons telkens weer verzekeren dat de horeca niet te lijden zal hebben van het rookverbod, want anders zou ik het niet geloven.
2 opmerkingen:
"Op verzoek van The Damned..."
Wat een lafbekken dat ze zich achter de band verschuilen. Het is nog kortzichtig ook, want dat kunnen ze maar één keer geloofwaardig doen.
Nee Gelkinghe, aan de zaal lag het niet. Het was de zanger, Dave Vanian. Ooit een magere snotneus (die destijds o.a. 'I'm screaming for a cigarette, won't you give me a light' zong) en nu een opgepompt bodybuildertje. Zal wel een midlife crisis zijn.
Een reactie posten