dinsdag 5 juni 2012

Literaire Trotski Quiz (62)


[illustratie: etchasketchist]

De oplossing van de vorige keer, deze opgave dus, is: Adriaan Bontebal – ‘Weer een vrijdags kliekje’. Op: http://www.bloggen.be/adriaanbontebal/, 10 februari 2012 [zijn laatste blogbericht voor zijn overlijden op 11 februari].
Goed gedaan René.
De nieuwe opgaaf, een moeilijke denken we ter redactie, met de bekende vragen:
1. welke schrijver vertrouwde onderstaande passage toe aan het papier; en
2. uit welk oorspronkelijk Nederlandstalig werk zijn de overgetypte zinnen afkomstig?
 
Wat ons bij elkaar bracht, was tegendraadsheid, ambitie, idealisme, altruïsme zelfs, en achteloze overmoed. We waren tegen de massa, maar vóór de revolutie. We wilden alles en liefst meteen. Luiheid en verantwoordelijkheid, gelijkheid en uitzonderlijkheid.
En we hielden van popmuziek. Met dezelfde potsierlijke vurigheid als waarmee we over Mao of Pol Pot spraken, redetwistten we over de Talking Heads of Dylan. En altijd, onuitgesproken, was er de verzuchting: wanneer worden we nu bekend? Want door óns zou het veranderen – dat de mensheid dat nog niet doorhad, pleitte niet voor de mensheid.
 
Ik verloochen ze niet, de jongens en meisjes die we waren. Ik wil niet beweren dat we toen links waren maar ouder en wijzer werden. Nee, ik leerde toen meer dan op school. Soms moet ik nu wel grimlachen om onze onbezonnenheid, maar vaker verlang ik terug naar de gretigheid van toen we nog gelukkig naïef waren, niet al te bezwaard met kennis en wroeging.
We hadden het over revolutie en dachten daarbij niet aan volgende week – dat deden de trotskisten, schimpten we. Wij dachten aan tien, vijftien, misschien twintig jaar. Het socialisme leek ons even veraf, en onafwendbaar, als dertig worden bijvoorbeeld. We waren romantici, maar wetenschappelijke dan, met de revolutie als gedroomde geliefde.