vrijdag 31 oktober 2008

Dit is de Dag

Dit is de Dag is een journalistiek achtergrondprogramma dat elke werkdag tussen 10.30 uur en 12.00 uur te beluisteren is op Radio 1, waarbij telkens een dichter, woordkunstenaar, liedjesschrijver of standup-comedian een sneldicht maakt op de actualiteiten die in de talkshow worden behandeld. Aanstaande maandag is het voor de derde keer de beurt aan dichter Daniël Dee.

donderdag 30 oktober 2008

Noem het feminien

Natuurlijk werd er smakelijk gelachen toen ik vertelde kleding per postorder te hebben besteld. Smadelijk gelachen ook. Een echte kerel koopt zijn tanktops en jeans immers tussen neus en lippen door, die gaat niet op kledingjacht. En zeker bestelt hij geen bandplooibroek of vrolijk bebloemde short onder rembours.
Oké, werp mij dan maar voor de voeten dat ik geen macho ben – het kan mij niet schelen. Al was het geen pantalon die ik bestelde, maar een T-shirt; en ook was het niet onder rembours, maar moest ik vooruit betalen.
Hoe het ook zij, ondanks het hol gelach van mijn omgeving was ik bijzonder in mijn nopjes toen ik hedenmorgen bij de voordeur een met textiel gevuld pakje in ontvangst nam van een pakketservicemedewerker. Met van blijde verwachting trillende handen rukte ik het karton kapot, waarna ik de uitbreiding van mijn garderobe onmiddellijk aantrok. Draaiend voor de spiegel zag ik dat ik zeker geen miskoop gedaan had; het shirt bleek niet alleen te passen, maar ook staat het me beeldig. Kortom: ik weet welke feestkledij ik dragen zal tijdens het heerlijk avondje op 6 december. Kijk maar:


Het vandaag ontvangen pakje bevatte behalve het bestelde T-shirt trouwens ook enkele gratis vechtsportparafernalia, de meest stoere en lachwekkende waarvan een reclamefolder is voor een Si Muay Thai Tournament met de titel “Victory or Hell”. Wel oprecht blij ben ik met een bijgesloten fotografische afbeelding van Peter Aerts op ansichtkaartformaat. Verloofde bekeek de prentbriefkaart met the Dutch Lumberjack en verzuchtte, terwijl haar blik enorm omfloerste: ‘Toch jammer dat je geen shirt van Remy Bonjasky hebt besteld.’

Zondag in Oeverloos


Hij hield van alternative. Van 'uitbuikmuziek'. Van jazz. Maar de laatste jaren is Guuz 'Guuzbourg' Hoogaerts (Revu) de ambassadeur van de Zuchtmeisjes. Binnenkort verschijnt zijn tweede compilatie-cd met zachte Franse klanken. In Oeverloos volgen we zondag het spoor van Hoogaerts' muzikale ontwikkeling. En vertelt hij waarom zijn middelbare school in schok was na het optreden van zijn band.


Oeverloos, de wekelijkse radiotalkshow van Kink FM met poëzie van Daniël Dee en Rick de Leeuw, hoor je iedere zondagavond tussen 19 en 21 uur.


woensdag 29 oktober 2008

Literaire Trotski Quiz (16)


Het is weer tijd voor de grote Literaire Trotski Quiz, de favoriete rubriek van onze Kortsluiting-lezers, en die stellen wij niet graag teleur. Ditmaal is het een kort fragment waarin Trotski een nog summierdere rol speelt. De bedoeling moge inmiddels duidelijk zijn. Maar voor de zekerheid nogmaals de vraagstelling:

1. welke literator schreef onderstaande zinnen; en
2. uit welke oorspronkelijk Nederlandstalig werk is deze passage afkomstig?

Het debat is al voorbij. We zijn aan de vragenronde. Vooraan in de zaal heeft een man een microfoon in zijn hand. Hij is aan het vertellen over de Vietnamoorlog en Amerikaans imperialisme en de Golfoorlog en olie en George W. Bush en de Antwerpse politiecommissaris Luc Lamine die om duistere reden met die internationale bende in verband staat en de Eerste en Tweede Wereldoorlog en niet te vergeten Stalin en Trotsky, de positie van de vrouw in de moslimlanden en de manier waarop de Antwerpse media het Vlaams Blok een forum geven… Als hij tien minuten lang al deze kwalen van de moderne tijd opgesomd heeft, vraagt de moderator hem vriendelijk om af te ronden.

dinsdag 28 oktober 2008

Ankie Peypers (1928-2008)


Afgelopen vrijdag overleed dichteres Ankie Peypers in Frankrijk, waar ze al jaren woonde met haar vriendin, de beeldend kunstenares An Dekker.
Peypers begon haar werkzame leven als journaliste bij het radicaal-socialistische blad De Vlam; later zou ze overstappen naar het sociaal-democratische Het Vrije Volk. Ze werd vooral bekend als feministe – ze was oprichter van het blad Surplus. Haar sociale betrokkenheid uitte zich echter niet alleen in het schrijven over en strijden tegen de achtergestelde positie van vrouwen; zo was ze vanaf 1976 voorzitter van het PEN Centrum Nederland, ook was ze jarenlang voorzitter van het Centrum voor Chileense Cultuur en werkte ze met tbs’ers in de Van Mesdagkliniek in Groningen. Ze werd bij een breder publiek bekend in de jaren zestig door haar optreden in het radioprogramma Hou Je aan Je Woord, waaraan ook Godfried Bomans, Hella Haasse en Victor van Vriesland hun medewerking verleenden.
Hoewel Ankie Peypers al in 1946 debuteerde als dichteres met de bundel Zeventien, verscheen haar officiële debuut, October, in 1951. In totaal publiceerde ze, naast enkele prozawerken, zo’n twintig bundels met vaak geëngageerde poëzie. In 1999 verscheen haar laatste bundel Op even dagen even leven; na publicatie waarvan ze niet ophield met dichten: in ieder geval in 2000 dichtte ze nog - op verzoek van het Nationaal Comité 4 en 5 mei schreef ze herdenkingsgedichten. Haar laatste publieke optreden als dichteres was op 10 juni 2008 bij het Zeeuwse festival Park en Poëzie in Middelburg:



Haar bundel tussen tekst en uitleg (Uitgeverij Contact, Amsterdam 1968) besluit met het volgende gedicht, waarmee we Ankie Peypers zichzelf uitgeleide laten doen:

later
als ik krom en kribbig
gekrompen ben tot vel over been
tot knisterende gebaren die
halverwege blijven steken
fladderende ogen
die nergens op rusten
als mijn praten het heeft opgegeven
lijnen tussen de dingen te trekken
zal ik dan kunnen zeggen

jaja proeven wonen in je tong zwarte
gaten jazeker wonen in je gewoonte
in zoals je het wilde ja proeven
een roos inslikken hoe hij ruikt
en de geboorte in je buik nadoen ja
proeven hoe je beweegt in dat oog zwarte
gaten jazeker ’s nachts wakker worden
zoals je in bed zat nog half van daarginds
dat was schrijven

Wakkere honden

Wakkere Honden is het nachtprogramma van Radio Rijnmond. Iedere donderdag-, vrijdag- en zaterdagnacht tussen 12 en 2 uur presenteert een Rijnmond-medewerker zijn eigengemaakte programma. Iedere keer anders, iedere keer verrassend. Maar in ieder geval: elke keer met liefde gemaakte radio. Stem dus af op Radio Rijnmond. Ieder weekend tussen 12 en 2!

En stem zeker af op vrijdag 31 oktober (dus officieel zaterdag), want dan nemen Daniel Dee en Jelko de Ruijter de studio weer over. Hoe precies de uitzending eruit gaat zien weten zij ook nog niet, maar zeker is dat het weer bijzonder wordt.

Onderzoeksjournalistiek



De eerste drie partijen die op stapel staan in de eerste ronde van de K-1 World Grand Prix Final 2008 op 6 december aanstaande, betreffen “paringen” die niet eerder voorkwamen: Peter Aerts vs. Badr Hari (waarover wij reeds berichtten); Erroll Zimmerman vs. Ewerton Teixeira; en Gokhan Saki vs. Ruslan Karaev. Het vierde gevecht in de eerste ronde (eigenlijk moeten we schrijven: in de kwartfinales) is dat tussen Remy Bonjasky en Jerome le Banner. Deze twee troffen elkaar één maal eerder in de K-1 ring. Wie afgaat op de gegevens in de Fighters Profiles van beide heren op de officiële K-1 website, blijft in verwarring achter: volgens het profiel van Bonjasky vond het gevecht plaats op 13 mei 2006, volgens dat van Le Banner op 30 september – als dat het enige verschil was zouden wij er onze schouders over ophalen, maar er is meer, want volgens het profiel van Bonjasky won Bonjasky op punten, terwijl op het profiel van Le Banner wordt beweerd dat Le Banner op punten won.
Onderzoeksjournalisten als wij zijn gingen wij, het eerste woord van deze zin verklapt het al, op onderzoek uit. En dit zijn onze bevindingen:
De waarheid ligt min of meer in het midden. Het gevecht vond plaats op 13 mei 2006 in de Amsterdam ArenA (die merkwaardige bovenkastuitgang hebben wij niet bedacht).
Onmiddellijk na de strijd werd Remy Bonjasky door de drie (Nederlandse) juryleden uitgeroepen tot winnaar. Tegen deze beslissing ging Le Banner in beroep, en met succes: de juryuitslag werd herzien in het voordeel van Le Banner. Waar de juryleden rond de ring de eerste twee ronden aan Bonjasky gaven en de derde ronde aan Le Banner, werden na het bekijken van de videobeelden door de beroepscommissie de eerste twee ronden als onbeslist beoordeeld, terwijl de derde voor Le Banner bleef. Winst voor de Fransman dus.
(Lees hier het rapport van de beroepscommissie.)
(Wil je zelf beoordelen wie er won, kijk dan hier.)
De Kortsluiting-redactie ziet erg uit naar het treffen tussen deze twee K-1 grootheden begin december, al was het alleen al omdat beide gladiatoren ongetwijfeld willen bewijzen hun eerste onderlinge gevecht te hebben gewonnen, en om daarover geen spoortje twijfel te laten bestaan hun uiterste best zullen doen, nog meer dan normaal, om hun opponent de ring uit te rammen.

maandag 27 oktober 2008

Lezersfeest

Op zaterdag 1 november 2008 vindt de 12e editie plaats van het Lezersfeest plaats in de Centrale Bibliotheek Rotterdam. Vanaf 20.00 uur kunnen bezoekers op 5 podia, verdeeld over de begane grond tot en met de derde verdieping van de Centrale Bibliotheek Rotterdam, genieten van vele bekende en minder bekende schrijvers, dichters, striptekenaars, woordkunstenaars en signeersessies.

Op 1 november kun je onder andere gaan kijken naar Harry Mulisch, Herman Brusselmans, Kees van Kooten, J.A. Deelder (die zijn nieuwe bundel Tussentijds presenteert), Wanda Reisel, Tessa de Loo, Naema Tahir, Jan Siebelink, Elvin Post en Leon Verdonschot.

De WoordDansers, als collectief sinds januari 2007 de stadsdichter van Rotterdam, presenteren een programma dat zij speciaal voor het Lezersfeest hebben samengesteld. Naast eigen repertoire is er poëzie van Daniël Dee, Benne van der Velde en Bernhard Christiansen. Omlijst door de onnavolgbare visuals van VJ Vlot zullen de woorden in een keur aan zinnebeelden, beeldspraak en prikkelende verklankingen uit de kaft herrijzen.

zondag 26 oktober 2008

Woord van Brand


foto: Henk Veenstra

Vandaag, zondag 26 oktober, wordt het nieuwe boek van Anton Brand gepresenteerd. Het heet Liefdeknopen. Bericht van mijn ouders. De presentatie vindt plaats van 15.30 uur tot 17.30 uur in De Coendersborg, Coendershaag 1, Groningen. Denk aan de wintertijd: klok een uur terug anders kom je te vroeg! Tijdens de festiviteiten fungeert Douwe Draaisma als gastspreker; de muzikale leiding is in de vaardige vingers van pianist Hugo Huisman.

De schrijver over zijn boek:
“Tien jaar geleden overleed mijn vader, vijf jaar geleden volgde mijn moeder. Allebei hielden ze van verhalen. Voor mijn vader moest een verhaal waargebeurd zijn – geen fictie of verzinsel –, mijn moeder hield vooral van herinneringen, en die mocht je best een beetje opfleuren of aandikken, want juist herinneringen maken dingen echt. Over die waargebeurde verhalen en die herinneringen gaat het in Liefdeknopen, het boek dat ik over het leven van mijn ouders schreef.”

Douwe Draaisma op het buikbandje:
“Het geheugen, schreef Proust, werkt als een verrekijker. Anton Brand richtte de zijne op zijn ouders en haalde zo een verleden dichterbij dat hij liefdevol met ons deelt. Liefdeknopen is veel meer dan het intieme portret van déze ouders: Brand roept in zijn herinneringen de tijd van onze eigen ouders terug.”

K-1 Finale: hoera deel 2


Ook op Marokko.nl leeft het komende gevecht tussen Badr Hari en Peter Aerts; en op 3 oktober duikt er in het forum zelfs een mini-interview met Peter Aerts op. Nadat de één na de ander vertrouwen heeft uitgesproken in de winst van Badr Hari, neemt ene MindFvcker het woord. Hieronder zijn eerste bijdrage en een deel van de daaropvolgende gedachtewisseling.

MindFvcker: De wens is de vader van de gedachte. Veel forumleden bekijken dit gevecht door een rood/groene bril en laten hun realistisch denkvermogen even voor wat het is.
In mijn ogen maakt Badr Hari momenteel minder kans tegen een op dreef zijnde Peter Aerts. En op de één of andere manier gun ik het Aerts wel. Niet dat ik als Marokkaan zijnde voor hem ga supporteren.
Je weet maar nooit. Mischien slaat Hari hem in de 1e seconde KO. De ring is immers vierkant. En het blijven net mensen.
(…)
House_Mocro: Jij hebt gesproken, mensen hebben geen verstand hier. Peter heeft veel bereikt.
Nouafalicious: Ik kwam Aerts vaak tegen in Kops, waar hij dagelijks trainde in de ochtend met zijn team.
Stelde hem eens de vraag: Hoe denk je over Badr Hari?
Hij antwoordde: Hij is een opkomende talent, maar hij is nog lang niet klaar voor mij.
Dit was een jaar geleden, ik hoop dat Badr Hari het tegendeel zal bewijzen. Het zal moeilijk worden, Aerts is keihard met zijn lowkicks. Maar heeft een nadeel: zijn verdediging.
MindFvcker: De verdediging van Hari is ook niet veel soeps.
Nouafalicious: Nou wel wat beter dan die van Aerts, die zwaait gewoon voor zijn gezicht...
MindFvcker: Met het verschil dat Aerts een stevigere kin heeft.

Nu we toch bezig zijn met Aerts-interviews uit 2007:

En we vonden een door ons nog niet eerder gezien vraaggesprek van Pauw en Witteman met Remy Bonjasky, daterend van 21 april 2008. Let even op de VVD'er die voor het gemak vergeet dat ook rode wijn slecht is voor de hersenen, en op de schrijver die geen idee heeft waarover men spreekt.



K-1 Finale: hoera, het begint al!


Badr Hari wordt dit jaar K-1 World Grand Prix kampioen. Althans: dat zegt hij zelf in onderstaand interview. En tussen neus en lippen voorspelt hij dat Jerome le Banner op 6 december in de eerste ronde zal winnen van Remy Bonjasky. Mocht hij gelijk krijgen, dan is dat erg sneu voor de Kortsluiting-redactie - want Groningen is een groot fan van Peter Aerts, en Rotterdam heeft een zwak voor Remy Bonjasky; beide idolen worden volgens Hari in de eerste ronde verslagen, wat trouwens wel goed is voor de redactiezenuwen, want die zijn dan meteen verdwenen.

Hoe vind je het om tegen Peter Aerts te vechten tijdens de komende K-1 WGP Finale?

Badr Hari: Ik heb altijd gehoopt om tegen Peter en Ernesto [Hoost] te vechten voordat ze stoppen. Er is geen kans meer dat ik ooit nog tegen Ernesto vecht. Peter heeft altijd op mijn lijstje gestaan.

Probeer je een nieuwe generatie naar voren te brengen?

Badr Hari: De mogelijkheid om met Peter te vechten zal er waarschijnlijk binnenkort niet meer zijn – eind van dit jaar, of volgend jaar. Ik wil hem verslaan voordat ik die mogelijkheid niet meer kan krijgen.

Zeg je nu dat je de ervaren vechter zal afdrogen?

Badr Hari: Peter is een aardige jongen en ik respecteer hem als vechter. Maar hij kan niet op tegen mijn agressie en mijn snelheid. Ik zal hem knock-out slaan tijdens de Finale.

Dus je hebt er vertrouwen in dat je de eerste wedstrijd tegen Peter zult winnen?

Badr Hari: Natuurlijk. Dit is een prachtige kans voor mij om de Grand Prix te winnen en kampioen te worden.
(…)
Ik word kampioen door Peter te verslaan in het eerste gevecht, en vervolgens Jerome. Lijkt dat je niet het beste scenario voor de Finale?

zaterdag 25 oktober 2008

Literaire Trotski Quiz (15)


O, wat hebben wij het druk. Met huwelijksreis. En met nieuwe roman, waarvoor de deadline nadert – d.w.z. voor publicatie in het voorjaar moet op 1 november het (vrijwel) voltooide typoscript bij de uitgever zijn ingeleverd. Kortom: vanaf begin volgende maand weer regelmatiger Kortsluiting-blogjes.

Tijd voor een quizje hebben we nu echter wel even. De juiste oplossing van de vorige, zoals wij al verwachtten moeilijke opgave: Guido van Meir De eerste Wonderboy peperbak (Kritak, Leuven 1983 [oorspronkelijke (gestencilde) uitgave: De Vlijtige Vlieg, 1967]), pp. 58-60.

En dan nu de nieuwe vraagstelling:
1. welke literator schreef onderstaande zinnen; en
2. uit welke oorspronkelijk Nederlandstalig werk is deze passage afkomstig?

Op de tuin gaan we met de kruiwagen laagveen halen, over de sloot op het opgespoten terrein. Gooi twee planken erover. Dikke plakken bruin klef roggebrood waar je zo hier en daar de structuur van de moerasplanten in ziet zitten. We rijden drie karretjes naar de tuin. Bij de laatste kar nemen we plaggen mee die iemand van de tuin, de man die zo op een oude Trotzky lijkt, onder aan het spitten is. We hogen daar het gazon mee op naar het terras.

maandag 20 oktober 2008

Het schreeuwt


Afgelopen vrijdag begon het weekend goed met de door stadsdichter Rense Sinkgraven georganiseerde manifestatie “Poëzie pakt de stad uit”. De Groninger redactie was ingehuurd voor het onderdeel schreeuw het van de daken, en stond derhalve met megafoon en collega-Toffe Gast tevens toffe dichter Stefan Nieuwenhuis gedichten te brullen vanaf een balkon in de Folkingestraat, en later bezocht het schrandere duo een balkon aan de Carolieweg. En inderdaad: de titel van dit blogje is een citaat.
De eigenaar van het balkon aan de Folkingestraat, Willem Tredgett (jawel, die van het gelijknamige sieraden atelier gevestigd in het pand Folkingestraat 9), maakte foto’s van zowel artisten als publiek.


De meneer links vond ons wel grappig, geloof ik – hij doet in ieder geval alsof hij schik heeft. En zie: Arjen Nolles kijkt naar ons op.


Het is ook dankzij de ons door Willem Tredgett toegezonden foto’s dat wij ontdekten dat André Degen na ons vertrek richting Carolieweg het balkon aan de Folkingestraat bezocht en enkele gedichten voordroeg. Zonder megafoon.


En voor een uitzinnig publiek.





vrijdag 17 oktober 2008

Liefje


‘Mooierd.’
‘Ook met mijn domme brilletje op?’
‘Jazeker. Daar kijk ik doorheen.’

dinsdag 14 oktober 2008

Literaire Trotski Quiz (14)


Hoewel in onderstaande, naar onze mening zeer geestige tekst Trotski zelf niet voorkomt, noch een van zijn naam afgeleid woord, hoort die tekst wel degelijk thuis in deze quiz, getuige de titel van het hoofdstuk waaruit de regels gelicht zijn: “Het geheim verbond der trotskisten”.
Om voor mensen die niet zijn ingevoerd in de geschiedenis van de trotskistische beweging in België enigszins inzichtelijk te maken waarom de redactie in Groningen onbedwingbaar de slappe lach krijgt bij het lezen van onderstaande onzin, werd hier en daar een linkje toegevoegd. Voor het ten volle kunnen waarderen van de zeer geslaagde persiflage van het marxistisch taalgebruik is waarschijnlijk enige studie van of ervaring in de revolutionaire beweging vereist. Maar misschien is het ook leuk voor niet ingewijden.

De bij de tekst hieronder horende quizvragen:
1. wie schreef deze zinnen; en
2. uit welke oorspronkelijk Nederlandstalig literair werk zijn deze passages afkomstig?

François Vercameleon, blijkbaar de voorzitter van de vergadering stond op en zei: “Kameraden, laten we de vergadering naar traditie beginnen met het bidden van de Internationale.”
Ik murmelde maar wat mee, want ik kon de tekst niet. Toen het bidden van de Internationale geëindigd was met het devote “Heilige Marx, bid voor ons”, werd het lied “Avanti Populo” ingezet. “Avanti populo, carriera nostra (3x), avanti populo, carriera nostra (2x) triumpherat. Carriera nostra triumpherat (3x) eviva socialisma e la liberta.” Iedereen ging zitten en de vergadering was begonnen. Eric Konijn moest verslag uitbrengen van de binnenlandse toestand. Het land was in het prae-revolutionaire stadium, beweerde hij ijskoud en het échec van de sosjaal demokratie was duidelijk gebleken. Het waren burokraten en klasseverraders en de Volken van Vlaanderen, Brussel en Wallonië hadden dit ingezien. De proliferatiekommunisten en hun renegaten hadden zich gedragen als klassecollaborateurs en door avonturisme en deviationisme de partijlijn verlaten zoals die was uitgestippeld door het centraal kommitee onder de leiding van Kameraad Antigrippine. De Revolutionair Marxistisch-Leninistische Studentenbeweging moest een motie uitgeven om te waarschuwen tegen de pogingen van re-neo-Stalinisten om de strijd ter ontvoogding van de Volken van Zwartberg en Houthalen door autokraat verbalisme te kanaliseren tot zoollikkerij van de laat-kapitalistische plutokraten. De drijverijen en machinaties van de imperialistische honden en hun kroestjevieke spitsbroeders met hun marionettenleger dat zich ten dienste stelde van de neo-bourgeoisie en volksvreemde uitzuigers met de hulp van kapitalistische agenten, moest onverwijld aan de kaak gesteld worden. Het was de taak van de Revolutionair Marxistisch-Leninistische Studentenbeweging, verbonden met de Arbeidersklasse, om de volksbeweging om te buigen tot een volksopstand. Er zou direkt moeten begonnen worden met het uitdelen van traktaten aan de fabriekspoorten.
Willie de hond sprong op de tafel en riep: “Leve de Revolutie! Geef ons wapens!”
(…)
Erik Konijn droeg dan een gedichtje voor, getiteld: “Hoe ik Ernest Amandel op één nacht uitlas met een fles rode wijn en een brok kaas en onder kaarslicht.” Dan kwamen er amendementen op zijn gedichtje teneinde het op te nemen in hun tijdschriftje. Het begon op mijn klieren te werken en ik kreeg echt lust om er tussenuit te muizen. Dat bier bleef maar weg en ik zat inseen van de dorst. Gelukkig waren we aan het eind van de feestelijkheden gekomen. Met het gezamenlijk bidden van de Internationale was de zaak rond. Van François Vercameleon kreeg ik nog enkele franse boekjes in mijn fikken gestopt en daar moest ik dan de volgende week examen over doen.

maandag 13 oktober 2008

Zoek de poëzie


Doe het zelf

Je moet dit niet hierin steken, maar dat daarin.

Letterman

Nauwelijks op huwelijksreis, of hij komt al voor in een clip van zijn favoriete (terecht) band De Fuckups. Hoewel hij zelf nog niet afweet van het bestaan van deze prachtige door Tuppus gemaakte muziekfilm, kunnen de Kortsluiting-lezers nu al kennis nemen van Daniël Dee in een meesterlijke rol.
Genoeg geluld. Geniet van Letterman.
De Fuckups - Letterman

zaterdag 11 oktober 2008

Ja


Waarom schreven de Kortsluiting-boys de afgelopen dagen geen stukjes? Omdat: Kortsluiting-Rotterdam afgelopen woensdag getrouwd is, en de redactie-Groningen als gezelligheidsdier natuurlijk alle festiviteiten afliep, zoals daar zijn een gezellig etentje op woensdagavond, met aansluitend een goed gesprek met zijn gastheer de vriend van de moeder van de vrouw van de redactie-Rotterdam. Donderdag had Rotterdam een lunch met de familie van hem en zijn vrouw, terwijl Groningen enigszins katterig terugspoorde naar de noordelijkste metropool van ons land. Vrijdag was er weer een feest in Rotterdam, tijdens welke bijeenkomst het verse huwelijkspaar de huwelijksgeloften aflegde en er door het vrijgezelle tevens niet-vegetarische deel van de redactie bijzonder genoten werd van het absolute culinaire hoogtepunt niet alleen van de Rotterdamse, maar we kunnen gerust stellen van de gehele Nederlandse keuken: een patatje kapsalon.




zondag 5 oktober 2008

Tof


Het was ongelooflijk rotweer vandaag, ook in Meeden bij Dichters bij Foltz. Maar het was wel erg gezellig.

En we hoorden een geweldig gedicht van Stefan Nieuwenhuis, dat ons alle vocht en koude vergeten deed. Dit is dat gedicht:



poëzie

en mijn andere hobby is wijn


zaterdag 4 oktober 2008

Foltz en Hotz


Twee tips.

1.
Morgen is weer het jaarlijkse gratis toegankelijke poëziefestival Dichter bij Foltz. Van 13.00 tot 17.00 uur, in Meeden. Locatie: Tuingoed Foltz. Niet alleen zullen hier vijftig dichters voordragen uit – denkelijk – eigen werk, ook zijn er muzikale intermezzo’s en valt er beeldende kunst te bewonderen. Op de website van het festival zijn alle bijzonderheden te vinden.

2.
Naar aanleiding van de Trotski-quiz die gisteren op dit blog verscheen, besloten we om eens na te kijken hoe de in het gegeven citaat Leon geheten Igor Cornelissen schreef over de schrijfster. Uit zijn autobiografische werk Van Zwolle tot Brest-Litowsk (Van Gennep, Amsterdam 1983), die als ondertitel Onstuimige herinneringen meekreeg en eigenlijk door iedereen gelezen zou moeten worden omdat het een zeer geestig en vitaal werk is, lichten we een anekdote waarin die schrijfster voorkomt. In een bijrol – de hoofdrol is weggelegd voor F.B. Hotz, bij leven een goede vriend van Igor Cornelissen. Wellicht later, bij gebleken belangstelling, nog een anekdote over de schrijfster; maar dan één waarin ze een hoofdrol speelt. [Inmiddels is het goede antwoord gegeven, dus hebben we de naam van de schrijfster hieronder weer ingevoegd.]

Ik introduceerde Frits eens bij twee zeer aanhankelijke Politeia-vriendinnen, Lisette Lewin en Willeke Dijkstra die een kelderachtige ruimte in de Voetboogsteeg bewoonden. Ik moet erbij vertellen dat Hotz’ gezichtsvermogen minimaal was en dat, toen we binnenkwamen het ene meisje op het toilet zat en het andere heel braaf en zwijgend thee voor ons aan het zetten was. ‘Waar blíjven die opwindende knerpjes van jou toch,’ vroeg Frits onrustig toen ze al lang weer gezamenlijk op de divankussens zaten. ‘Hier zijn we toch,’ riepen de meisjes. ‘O, ik zag jullie niet,’ zei Frits, ‘jullie hebben ook zo’n schutkleur’, zijn gebrek geniaal maskerend.
Hij had trouwens een uniek woordgebruik. Meisjes waren òf ‘knerpjes’ (als ze onder de vijfentwintig waren) òf ‘neushoorntjes’ als ze naar de dertig liepen. Hij zou ook nooit zeggen dat hij een meisje aantrekkelijk vond, maar haar, ik doe er een gooi naar, omschrijven: ‘Ik vraag me werkelijk af of dat bibserige neushoorntje niet vraagt om een wat ondeugende benadering mijnerzijds.’ Er waren onkuisere varianten.

vrijdag 3 oktober 2008

Literaire Trotski Quiz (13)


Het citaat behorende bij de vorige quizvraag was denkelijk te ouderwetsch. Wat ook de reden was, in ieder geval ontvingen wij wederom geen inzendingen. Het kan dus best zijn dat de lezers er niets aan vinden, aan dit spel. Maar aangezien we het zelf erg leuk vinden, gaan we er gewoon mee door – deelnemers of niet.
Het juiste antwoord op nummer 12 was: Jef Last – De vliegende Hollander (Arbeiderspers, Amsterdam 1947 [tweede, omgewerkte druk]), pp. 202-204.

Daar gaan we weer. De bij onderstaande tekst horende quizvragen:
1. wie schreef deze zinnen; en
2. uit welke oorspronkelijk Nederlandstalig literair werk (een roman) zijn deze passages afkomstig?

‘Pop, geef Jan eens een drupje,’ schreeuwde bij Reijnders – of hij nooit was weg geweest – de oude dichter, tegen niemand in het bijzonder.
Verderop in het café zaten een paar figuren uit Emma’s vroegere leven. Ze negeerde hen. Zo te zien hadden ze niet, zoals zijzelf, een evolutie doorgemaakt naar een hogere vorm van bestaan.
Ze gingen aan de grote tafel zitten, achterin, waar al een paar mensen zaten, die ook van de vergadering kwamen.
Even later arriveerden Koos en Leon. Ze bestelden bier en jenever. Carrie bestelde koffie.
‘Voor mij ook koffie,’ zei een grijze man.
‘Trotski dronk ook wel eens een glas wijn, Friedrich,’ zei Leon.
‘Dat is dan ook de enige kritiek die ik op Trotski heb,’ antwoordde de man. ‘Een bijzonder geslaagde avond,’ vervolgde hij, ‘die in de roerloze bedomptheid van de vaderlandse politiek een verfrissende uitzondering was.’

(…)

‘Hoe laat is het?’ informeerde Koos. Hij stond op en haalde zijn portemonnee te voorschijn. ‘Ik heb moeder beloofd dat ik voor twaalven thuis zou zijn,’ zei hij tegen Ada. En tegen Carrie, die met sombere blik naar hem opzag: ‘Ik stap maar weer eens op. Het is nog een eind fietsen.’
Hij hief zijn linkervuist. ‘Rood front, kameraden!’
Leon, Piet, Ada, Carrie en een paar anderen staken hun linkervuist op. Aarzelend balde ook Emma haar vuist.
‘Rood front, kameraad!’

Een in grof linnen ingenaaid boekwerk met op de rug in vlammende letters de titel Stalin en daaronder ‘door Trotski’ sprong de binnenkomende het eerst in het oog. Het leek of Leons kamer de zware last van de boekenkasten nog maar nauwelijks kon dragen en of het door die papiervracht kwam, dat muren en vloer onheilspellend overhelden. Naast Trotski’s verzameld oeuvre torsten de planken werk van andere voorvechters van de klassenstrijd.
In een andere kast stonden romans. Tussen stapels brochures, kranten en politieke tijdschriften stond op de plank een oude koffergrammofoon, waarop Leon 78-toerenplaten draaide, jazz uit de jaren dertig, ‘oud-blank’, dat veel aan de sfeer bijdroeg. Door zwaar geruis en hevig gekraak waren mannenkoortjes en piepende trompetjes hoorbaar, van muzikanten die allang de kraaienmars hadden geblazen.

woensdag 1 oktober 2008

Zonder titel

‘Dag meneertje Koekepeertje.’
‘Dag mevrouwtje Kouvanjoutje.’