Onderzoeksjournalistiek

De eerste drie partijen die op stapel staan in de eerste ronde van de K-1 World Grand Prix Final 2008 op 6 december aanstaande, betreffen “paringen” die niet eerder voorkwamen: Peter Aerts vs. Badr Hari (waarover wij reeds berichtten); Erroll Zimmerman vs. Ewerton Teixeira; en Gokhan Saki vs. Ruslan Karaev. Het vierde gevecht in de eerste ronde (eigenlijk moeten we schrijven: in de kwartfinales) is dat tussen Remy Bonjasky en Jerome le Banner. Deze twee troffen elkaar één maal eerder in de K-1 ring. Wie afgaat op de gegevens in de Fighters Profiles van beide heren op de officiële K-1 website, blijft in verwarring achter: volgens het profiel van Bonjasky vond het gevecht plaats op 13 mei 2006, volgens dat van Le Banner op 30 september – als dat het enige verschil was zouden wij er onze schouders over ophalen, maar er is meer, want volgens het profiel van Bonjasky won Bonjasky op punten, terwijl op het profiel van Le Banner wordt beweerd dat Le Banner op punten won.
Onderzoeksjournalisten als wij zijn gingen wij, het eerste woord van deze zin verklapt het al, op onderzoek uit. En dit zijn onze bevindingen:
De waarheid ligt min of meer in het midden. Het gevecht vond plaats op 13 mei 2006 in de Amsterdam ArenA (die merkwaardige bovenkastuitgang hebben wij niet bedacht).
Onmiddellijk na de strijd werd Remy Bonjasky door de drie (Nederlandse) juryleden uitgeroepen tot winnaar. Tegen deze beslissing ging Le Banner in beroep, en met succes: de juryuitslag werd herzien in het voordeel van Le Banner. Waar de juryleden rond de ring de eerste twee ronden aan Bonjasky gaven en de derde ronde aan Le Banner, werden na het bekijken van de videobeelden door de beroepscommissie de eerste twee ronden als onbeslist beoordeeld, terwijl de derde voor Le Banner bleef. Winst voor de Fransman dus.
(Lees hier het rapport van de beroepscommissie.)
(Wil je zelf beoordelen wie er won, kijk dan hier.)
De Kortsluiting-redactie ziet erg uit naar het treffen tussen deze twee K-1 grootheden begin december, al was het alleen al omdat beide gladiatoren ongetwijfeld willen bewijzen hun eerste onderlinge gevecht te hebben gewonnen, en om daarover geen spoortje twijfel te laten bestaan hun uiterste best zullen doen, nog meer dan normaal, om hun opponent de ring uit te rammen.