dinsdag 30 september 2008

Dichtclub Groningen


Waren we vorige maand toch helemaal vergeten om de Dichtclub-Groningen in café Marleen aan te kondigen! Gastdichter was Sacha Landkroon, die hiernaast te zien is tijdens zijn optreden (de foto werd gemaakt door Coen Peppelenbos).

Deze maand vergeten we de aankondiging niet: morgen, 1 oktober, begint om 20.30 uur stipt de Dichtclub. Deze maand hebben we als gastdichter Sjoerd-Jeroen Moenandar.
Verder zij er natuurlijk optredens van de leden Rense Sinkgraven, Jan Glas, André Degen, Stefan Nieuwenhuis, Karel ten Haaf, Arjen Nolles, Coen Peppelenbos, Ellen Deckwitz, Renée Luth, Jurre van den Berg, Ton Meijer en Hedwig Baartman. Ook leest Hubert Klaver weer een aflevering van zijn doorlopende soap ‘Het Station’, een hilarisch relaas over het wel en wee in een psychiatrisch opvangcentrum.
Naar verluidt zal Rense Sinkgraven zich muzikaal laten begeleiden door Nina Swart.
Komt allen, de toegang gratis.

maandag 29 september 2008

Prachtig weekend


Geluk


Soms is het leven mooi, omdat iedereen gelukkig is. Dit is zo’n moment.

Kortsluiting-Rotterdam is gelukkig, want hij heeft onze toto gewonnen: zes goed (van de acht).

Kortsluiting-lezer Erik Harteveld is gelukkig, omdat hij er ook zes goed had en dus zomaar een fles wijn krijgt (laat maar even weten of dat rood of wit moet zijn).

Kortsluiting-Groningen is gelukkig omdat Peter Aerts gewonnen heeft, en het is dan ook met een gevoel van triomf dat er vanuit Groningen flessen wijn zullen worden uitgedeeld. Dat hij er maar drie goed had en derhalve een beetje dommig over zou kunnen komen, laat Kortsluiting-Groningen volledig koud. Want Peter Aerts et cetera. (Wie het gevecht tussen Aerts en Schilt wil bekijken, klikke hier voor het eerste en hier voor het tweede deel van het gevecht – we kozen voor beelden met geluid van de Japanse tv, omdat ze er daar op de commentaarpositie een klaarkomende juffrouw bij hebben zitten.)

Tot slot is heel de gehele Kortsluiting-redactie eensgezind gelukkig, omdat een heerlijk avondje K-1 in het verschiet ligt: de redactie heeft afgesproken de finale op 6 december samen te gaan bekijken. Voor de buis uiteraard, in Rotterdam of Groningen – niet in Japan. Voor de eerste ronde van die K-1 World Grand Prix 2008 Final op 6 december staan de volgende partijen op het programma:
Peter Aerts – Badr Hari
Errol Zimmerman – Ewerton Teixeira
Gokhan Saki – Ruslan Karaev
Remy Bonjasky – Jerome Le Banner

zondag 28 september 2008

Poëzie en commercie (2)

In 1962 kreeg dichter Cornelis Bastiaan Vaandrager het verzoek van de VARA om een gedicht te schrijven met als titel Zonder grenzen. Het werkstuk diende ten minste 150 lettergrepen te tellen, en als vergoeding zou de dichter vijftig gulden ontvangen. Vaandrager stuurde onderstaand poëem in. En ontving nimmer het toegezegde bedrag.




Wie het gedicht zoekt in de onlangs onder de titel Made in Rotterdam verschenen verzamelde gedichten van Vaandrager, zal het niet vinden. Voor de echte liefhebber: het werd wel opgenomen in Het lichte gedicht. De grappigste en gekste gedichten van Nederland en Vlaanderen. Met een inleiding van Kees Fens (Uitgeverij Podium, Amsterdam 2002).

Poëzie en commercie

Ook reclame kan poëzie zijn, bedoeld of niet.
Hieronder twee voorbeelden.

1.

Een lezer stuurde ons dit linkje.

2.

Zelf vonden wij deze niet bijster subtiele tekst op het wereldwijde rag:

“Oma Jansse geeft de boys van Jetje. Ze mag dan met haar leeftijd rijp voor de rollator zijn, de heren fietsen 'm er nog erg graag bij haar naar binnen. Het ouwe besje piept en kraakt, maar blijft maar doorgaan met klaarkomen. De Heintje Davids van de Nederlandse Porno!!”

vrijdag 26 september 2008

Toto


We hebben er een fles wijn op gezet. Wie er het dichtst bij de uitkomst zit is de winnaar. In eerste instantie gelden alleen de partijen uit het hoofdtoernooi, de Final Sixteen. Bij onbeslist tellen ook de Opening Fights mee. Let’s get ready to rumble!

De winnaars zullen zijn, volgens Kortsluiting Rotterdam:

Opening Fight #1 : Min Ho Song (Zuid-Korea), een pure gok
Opening Fight #2 : Zabit Samedov (Wit-Rusland)
Opening Fight #3 : Yong Soo Park (Zuid-Korea), ook dit is een pure gok

FINAL16
#1: Ruslan Karaev (Rusland)
#2: Jerome Le Banner (Frankrijk)
#3: Gokhan Saki (Turkije)
#4: Errol Zimmerman (Nederland), niet alleen chauvinistisch, maar ik heb ook niet zo’n hoge pet op van die Braziliaan.
#5: Remy Bonjasky (Nederland), uiteraard.
#6: Musashi (Japan)
#7: Badr Hari (Marokko), al vrees ik dat het een slopende wedstrijd voor hem wordt.
#8 : Semmy Schilt (Nederland), zonder de Groningen afdeling van Kortsluiting te willen schofferen, maar mijn water zegt me dat Schilt de betere zal zijn in deze wedstrijd.

De winnaars zullen zijn, volgens Kortsluiting Groningen:

Opening Fight #1 : Keijiro Maeda (Japan)
Opening Fight #2 : Zabit Samedov (Wit-Rusland)
Opening Fight #3 : Yong Soo Park (Zuid-Korea), een wilde gok, want beide in dit gevecht aantredende kemphanen gaan erg vaak knock-out

FINAL16
#1: Chalid "Die Faust" (Duitsland)
#2: Jerome Le Banner (Frankrijk)
#3: Ray Sefo (Nieuw Zeeland), een gok, maar ik denk dat hij alles op alles zet om deze ongetwijfeld laatste kans te grijpen – al is het goed mogelijk dat de sterk low-kickende Saki hem eruit trapt zoals Aerts vorig jaar deed
#4: Glaube Feitosa (Brazilië), ik heb juist een erg hoge pet op van de Braziliaan, en verwacht dat hij Zimmerman zal vellen middels een Brasilian high-kick
#5: Remy Bonjasky (Nederland), al heeft Slowinsky natuurlijk het voordeel getraind te worden door Ernesto Hoost, die precies weet hoe Bonjasky vecht. Toch gok ik op een knockout met de vliegende knie
#6: Musashi (Japan), hij is weliswaar ouder, lichter, minder sterk en kleiner dan zijn opponent, maar Teixeira is te traag om op dit niveau mee te kunnen
#7: Hong Man Choi (Zuid-Korea), ik denk dat de kin van Badr Hari niet bestand is tegen de kracht en het gewicht van Hong Man Choi – kon wel eens een erg spannend gevecht worden

#8: Peter Aerts (Nederland), dat spreekt vanzelf, anders kan hij de Final Eight niet winnen – en Aerts wordt dit jaar wereldkampioen. Hij schopt Schilt er voortijdig uit. Welles!

donderdag 25 september 2008

Literaire Trotski Quiz (12)


Onze erudiete lezertjes vonden de vorige opgaaf blijkbaar zo beledigend eenvoudig, dat ze niet eens de moeite namen om een oplossing in te zenden. Excuses voor deze onderschatting van jullie belezenheid, het goede antwoord was inderdaad: S. Carmiggelt – ‘Burgerleven’. In: Duiven melken. Met verhalen uit Kraaltjes rijgen (Arbeiderspers, Amsterdam 1975[8] (1960[1])) pp. 67-68 [Oorspronkelijk boekpublicatie in Kraaltjes rijgen (1958)].
Fluks verder nu met een wat moeilijker citaat. Een beetje een lange lap tekst, maar dat is a. om de lezers in de gelegenheid te stellen de stijl goed in zich op te nemen om zodoende tot een goed antwoord te kunnen komen; en b. omdat dit soort proza sinds lang niet meer geschreven wordt (aanwijzing!) en het eigenlijk wel heel aardig is om weer eens zoiets te lezen.

De bij onderstaande tekst horende quizvragen:
1. wie schreef deze zinnen; en
2. uit welke oorspronkelijk Nederlandstalig literair werk (een roman) is deze passage afkomstig?

Donzige sneeuw dwarrelde uit de wolken en de zigzagvlammen der mitrailleuses flitsten aan alle kanten door het reeds invallend donker. Hun geluid echter ging in een ander ontzaglijk veel machtiger geluid verloren, - als het aanrollen van de zee, dacht Jonathan, neen, alsof de stad zelf een geweldig levend wezen was, waarvan men de rokende, koortsachtige ademhaling kon horen. Pas later, toen de honderdduizenden arbeiders, die aanstroomden over de Nicolaasbrug, langs de Garde-boulevard en vooral de mensenmassa over de Newski Prospekt, hen volkomen opgezogen en geassimileerd hadden, gaf hij er zich rekenschap van dat dat, wat hij hoorde, hun zware stappen waren op de vastgestampte sneeuw, het hijgen van hun wasemende monden en de Internationale, die als wiekslag van millioenen vogels wapperde boven hun hoofden. Voor hem uit, zoals hij trouwens van de aanvang af verwacht had, ging Marianne. Ze had een korte verschoten rok aan boven hoge rijglaarzen, een blauw voorschoot voor, of ze zo uit de een of andere fabriek kwam en een rode doek losjes geknoopt over haar haren, waarin hier en daar de sneeuwvlokken bleven kleven. Ze ging tussen een groep matrozen in, zware kerels met witte hemden en braniekragen, en kaatste met hen grapjes en schertswoorden heen en weer, of het naar een bal ging. In de donkere gevel van het winterpaleis glansden, mat verlicht, de gemutileerde vensters, en tussen de zandzakken, die de jonkers op de kozijnen hadden gelegd, schoot nu en dan een rode straal bliksemend in het vlees van de massa, die met een bijna dierlijk gehuil en een nog feller losknetteren der wildgeworden machinegeweren antwoordde. Een roodgardist drong zich, van de andere kant, door de menigte heen en fluisterde enkele woorden tot Marianne. Vlak bij hesen de matrozen haar op hun schouders en boven de schemerige koppen der menigte hield Marianne een toespraak, waaruit Jonathan slechts de woorden: “Lenin, Bolsjewiki, Trotski, fsjolastj sovjetof” verstaan kon. Wat volgde, gebeurde in een zodanig tempo, dat voor en na, zich later in het bewustzijn, als de onlogische verstrengelde beelden van een koortsdroom verwarden. Openslaande deuren, het hijgend rennen van zwarte gestalten over de sneeuwvlakte, rood en gouden stoelen die onder de trap van zware laarzen versplinterden, het angstverwrongen gezicht van een vrouwelijke soldaat, die haar wapens wegwierp, plotselinge salvo’s en lichamen, midden in hun vaart gestuit, die wonderlijk traag in een komieke houding, neerbuitelden langs de trappen. Eindeloze galerijen….
Het knetteren der mitrailleuses vermengde zich met het doffe dreunen der kanonnen, angstkreten van stervenden, glas dat in scherven viel, de doffe explosies van handgranaten en flarden der Internationale.

dinsdag 23 september 2008

K-1, de ontknoping nadert


Aanstaande zaterdag is het weer genieten geblazen: de K-1 World GP 2008 Final 16. In Seoel, Zuid-Korea. Na drie Opening Fights en een Openingsceremonie gaat de strijd om het kampioenschap van 2008 dan toch echt de beslissende fase in. De winnaars van de partijen van zaterdag aanstaande plaatsen zich namelijk voor de Final 8, en zullen op 6 december in het Japanse Yokohama in een toernooi gaan uitmaken wie de grote vechtsportkampioen van dit jaar wordt.

Van het evenement van aanstaande zaterdag, de Final 16 dus, wordt door SBS6 verslag gedaan op tv. Volgens hun website begint dit “spectaculair verslag” op zaterdag 27 september om 23.15 uur. Helaas zal het wel weer een verslag op de vertrouwde SBS6 manier zijn: alleen de gevechten waarin Nederlanders uitkomen worden integraal uitgezonden. Nog een geluk dat het vier van de acht partijen betreft – ik neem tenminste aan dat ook het gevecht van Badr Hari door SBS6 zal worden uitgezonden, ook al komt hij uit voor Marokko. Uiteraard zal de redactie van Kortsluiting zich komende zaterdag al ruim voor 23.15 uur met een flesje licht alcoholisch en een bak paprikachips plus dipsaus voor de buis hebben geposteerd, een knoop in de maag van de spanning. Zal Peter Aerts erin slagen om Sem Schilt te verslaan, op knock out of anderszins? Hup Peter! Go Peter! Peter Aerts wereldkampioen! Olé olé olé!

Het programma:
Opening Fight #1 : Keijiro Maeda (Japan) vs. Min Ho Song (Zuid-Korea)
Opening Fight #2 : Zabit Samedov (Wit-Rusland) vs. Fabiano Da Silva (Brazilië)
Opening Fight #3 : Yong Soo Park (Zuid-Korea) vs. Randy Kim (Zuid-Korea)

Fight #1 : FINAL16 : Ruslan Karaev (Rusland) [winnaar GP Azië] vs. Chalid "Die Faust" (Duitsland) [aangewezen];
Fight #2 : FINAL16 : Jerome Le Banner (Frankrijk) [laatste 8 vorig jaar] vs. Junichi Sawayashiki (Japan) [laatste 8 vorig jaar];
Fight #3 : FINAL16 : Ray Sefo (Nieuw Zeeland) [aangewezen] vs. Gokhan Saki (Turkije) [winnaar GP USA];
Fight #4 : FINAL16 : Glaube Feitosa (Brazilië) [laatste 8 vorig jaar] vs. Errol Zimmerman (Nederland) [winnaar GP Europa];
Fight #5 : FINAL16 : Remy Bonjasky (Nederland) [laatste 8 vorig jaar] vs. Paul Slowinski (Australië) [aangewezen];
Fight #6 : FINAL16 : Ewerton Teixeira (Brazilië) [winnaar GP Japan] vs. Musashi (Japan) [aangewezen];
Fight #7 : FINAL16 : Badr Hari (Marokko) [laatste 8 vorig jaar] vs. Hong Man Choi (Zuid-Korea) [laatste 8 vorig jaar];
Fight #8 : FINAL16 : Semmy Schilt (Nederland) [laatste 8 vorig jaar] vs. Peter Aerts (Nederland) [laatste 8 vorig jaar].

zondag 21 september 2008

De dynamiek van de taal

Dit sms'te ik mijn verloofde Flire in de trein terug naar huis: 'Ik wil met je meulen.' Dankzij de T9-functie kreeg ik een nieuw woord in mijn schoot geworpen voor de oudste beweging.


modern gedicht

voor meer poëzie klik hier

chinees


de zon gaat op de zon gaat neer
langzaam melkt de oude boer zijn kloten

zaterdag 20 september 2008

Terug


De reisgenoten waarover ik het in het vorige blogje had, Marjan, Cissy en Setske, zitten op nevenstaande foto tevreden en gezusterlijk bijeen aan de vooravond van het vertrek richting Friesland.
Wat te zeggen over onze vakantie? Slechts clichés ontsnappen aan mijn toetsenbord. Het was heerlijk, zonnig, ontspannend en veel te kort. Ziehier een impressie van uw nederige chroniqueur die zich in de avondzon verpoost met Pieter Bas van Bomans:








En toen moesten we naar huis. Maar Cissy wilde niet, zij vond het veel te fijn op het weidse platteland en reageerde niet op ons roepen, waardoor ik blij was om in ieder geval nog aan de vooravond van onze vakantie een, naar nu helaas bleek laatste, plaat te hebben geschoten van mijn drie huisgenotes – waarop bij nadere beschouwing van Cissy niet meer dan het behaarde achterwerk te zien bleek. Afijn: Marjan en Setske keerden huiswaarts, terwijl ik in het inmiddels met het oog op de komst van de volgende huurders door een professionele poetsvrouw grondig gereinigde huis nog een nacht achterbleef, trachtend geen shag of as te morsen, wat niet echt bevordelijk is voor onbekommerd rookgenot, temeer niet daar ik een erg slordige roker ben, in de hoop dat Cissy, door honger en nachtvorst gedreven, alsnog aan zou komen lopen. Aldus geschiedde, rond tien uur in de avond. Onmiddellijk sloot ik alle deuren af, waarna ik reeds om middernacht met een enkel dekentje over mij heen getrokken op de bank in slaap trachtte te vallen, Cissy tevreden opgerold tegen mijn voeten. De volgende ochtend om zeven uur op, koffie naar binnen en met taxi-trein-taxi naar huis in Groningen, waar ik Cissy iets voor tienen uit haar reismandje liet op het heerlijke bed waarin Marjan net ontwaakte en ingelukkig de verloren gewaande huisgenote in de armen sloot.
Groots en meeslepend is ons leven.

donderdag 4 september 2008

Literaire Trotski Quiz (11)


Nummer 10 bleek een eitje. Zal 11 moeilijker blijken? Hoe dan ook: ik zal niet veel gelegenheid hebben om spoedig te reageren op de ingezonden antwoorden, daar ik vrijdagavond, morgen dus, afreis naar een schier onbewoond gehucht in Friesland, dat model stond (het gehucht, niet de provincie) voor de buurtschap Limbus waarin mijn novelle Bokkenvla zich afspeelt, alwaar (in de buurtschap, niet in de novelle) ik, Kortsluiting-Groningen, mijn vakantie zal genieten in een van internet verstoken omgeving. Toch zal ik niet eenzaam zijn, want behalve in dat van de Verloofde zal ik in het gezelschap verkeren van de twee leukste poezen van de hele wereld: Setske de Haan en heur dochter Cissy. Ter ere van hullie een citaat over een kat.
De bij onderstaande tekst horende quizvragen:
1. wie schreef deze zinnen; en
2. uit welke oorspronkelijk Nederlandstalig literair werk is deze passage afkomstig?

Hij vreet bijvoorbeeld van mijn bloemen. Dat is kattelijk. Maar een normaal huisdier vlucht, als ik schimpend aankom. Hij niet. Mij aankijkend met ronde, koude ogen, graast hij door tot ik hem van de ruiker heb losgescheurd. Op de grond zetten is zinloos: hij wipt meteen terug en hervat zijn uittartende rauwkostkuur. Ik moet hem helemaal uit het vertrek brengen en elders opsluiten. Tijdens het transport hangt hij keihard en van kop tot nagel protestant in mijn handen: Trotzky, toen hij zich door de politie naar de trein liet dragen.

dinsdag 2 september 2008

Dood in Barakstad


In de Vera Krant van 13 oktober 1994 begon ik, Kortsluiting-Groningen, een rubriek over literatuur: Lezendarisch. Hoewel mijn laatste bijdrage aan de Vera Krant dateert van juni 1999, heeft het blad nog altijd een literaire rubriek – en daar ben ik best een beetje trots op.
In de eerste Lezendarisch schreef ik onder meer:
Daar ik in een klein taalgebiedje woon, met een kleine hoeveelheid beroemde schrijvers, had ik de boeken van die beroemde letterkundigen natuurlijk al snel na mijn besmetting [met de poëziekte] uit, waardoor ik verder moest met onbekendere, ja soms zelfs obscure auteurs. De meeste mensen denken dat zulks strontvervelend is en zonde van de tijd. Dat is onzin. Zo nu en dan – niet vaak, dat geef ik toe – ontdekt de poëziek een onbekend maar prachtig boek, verhaal of gedicht, dat alle bij het doorworstelen van drakerige werken doorstane, vaak ernstige leed doet vergeten.
(…)
Nog maar een voorbeeldje dan. De inmiddels als prozaïst redelijk aan de weg timmerende Vlaming J.M.H. Berckmans publiceerde in zijn jeugd – voordat hij zich enkele jaren terugtrok in een psychiatrische inrichting – een inmiddels onterecht in de vergetelheid geraakte bundel (proza)gedichten, Tranen voor Coltrane getiteld. Omdat ik het boekje (Soethoudt, 1977, uitverkocht) hier niet integraal kan overnemen – hoe graag ik dat ook zou doen: het is prachtig –, zal ik volstaan met het citeren van twee opeenvolgende pagina’s. (Horen ze bij elkaar; hebben ze met elkaar te maken; zijn het volstrekt op zichzelf staande notities? Het laatste woord is aan de lezer.)

Voor enkele weken werd in het stadspark door een agent van de
stedelijke politie een halfnaakte en blijkbaar door barbituren of
andere drogeermiddelen versufte vrouw hangend over de reling
van de vijver aangetroffen. Alvorens het hoofdkwartier te verwit-
tigen verkrachtte de agent de vrouw verscheidene malen.
(p. [27])

En dan maar scheten laten tijdens haar orgasme!
(p. [28])

Op 22 april 1998, drieëneenhalfjaar nadat ik bovenstaande woorden schreef, had ik een optreden in cultureel jongerencentrum De Pits in Kortrijk (België). Omdat J.M.H. Berckmans de dag na mij het podium in De Pits zou betreden, besloot ik een dagje langer in Vlaanderen te blijven; ik wilde de man graag eens in actie zien. En mijn exemplaar van Tranen voor Coltrane laten signeren (de antedatering is geheel per ongeluk).


En toen ze van de organisatie te horen hadden gekregen dat ik speciaal voor het optreden van Berckmans mijn verblijf in Kortrijk met een etmaal had verlengd, kreeg ik een exemplaar van Berckmans’ op dat moment meest recente boek: Ontbijt in het vilbeluik (Houtekiet/de Prom, Antwerpen/Baarn 1997) – voorzien van de handtekeningen van zowel J.M.H. Berckmans als little helper de Brees:








Het afgelopen decennium verscheen er bijna jaarlijks een boek van Berckmans. En nu is hij dood. Een verlies voor de letteren, maar of hij er zelf erg rouwig om zou zijn waag ik, zijn werk kennende, te betwijfelen. Hoe dan ook: Jean-Marie Henri, bedankt voor de troost die ik putte en put uit de angstaanjagend geformuleerde inktzwarte schoonheid van jouw nacht – die duurde van 1953 tot 2008.