Poëzie en commercie (2)

In 1962 kreeg dichter Cornelis Bastiaan Vaandrager het verzoek van de VARA om een gedicht te schrijven met als titel Zonder grenzen. Het werkstuk diende ten minste 150 lettergrepen te tellen, en als vergoeding zou de dichter vijftig gulden ontvangen. Vaandrager stuurde onderstaand poëem in. En ontving nimmer het toegezegde bedrag.

Wie het gedicht zoekt in de onlangs onder de titel Made in Rotterdam verschenen verzamelde gedichten van Vaandrager, zal het niet vinden. Voor de echte liefhebber: het werd wel opgenomen in Het lichte gedicht. De grappigste en gekste gedichten van Nederland en Vlaanderen. Met een inleiding van Kees Fens (Uitgeverij Podium, Amsterdam 2002).