Vandaag is eindelijk bekend gemaakt wat de reservegevechten worden tijdens de K-1 WGP Final Eight op 6 december aanstaande.
Wat de zin is van deze gevechten, anders dan dat ze sportief kijkgenot opleveren? De winnaar van reservegevecht één heeft een redelijke kans om alsnog deel te nemen aan het toernooi: wanneer één van de laatste acht gladiatoren zijn eerste gevecht winnend afsluit, maar zich daarbij dermate geblesseerd heeft dat hij niet in staat is om de halve finale te vechten, dan neemt de winnaar van het eerste reservegevecht zijn plaats in. Op deze manier drong Peter Aerts in 2006 door tot de finale (die hij verloor van Sem Schilt), nadat hij zich niet voor de Final Eight had weten te plaatsen dankzij een ongelukkig getimede ziekte in de aanloop naar de Laatste Acht van dat jaar. Kortom: zo’n reservegevecht is niet voor spek en bonen. Mochten er twee winnaars van kwartfinalepartijen geblesseerd raken, dan mag ook de winnaar van reservegevecht nummer twee aantreden in de halve finale.
Wij van Kortsluiting hadden gehoopt dat het eerste reservegevecht zou gaan tussen Hong Man Choi en Sem Schilt, en wel hierom: volgens ons was het twijfelachtig dat Choi tijdens de Final Sixteen niet tot winnaar werd uitgeroepen na drie rondes tegen Badr Hari, maar dat de jury besloot tot een draw, waarna Choi geblesseerd opgaf voordat de extra ronde begon – en wat de redactie betreft verdient hij dus een plek in het eerste reservegevecht; ook Schilt komt onzes inziens een plek in dat gevecht toe, daar hij als heersend WGP kampioen niet te lichtzinnig aan de kant geschoven kan worden – hij won tenslotte niet voor niets de afgelopen drie keer de Final Eight – en bovendien omdat hij zelf van mening is dat hij de partij in de Final Sixteen gewonnen had van Peter Aerts (al is het natuurlijk een beetje K-1 traditie om niet toe te geven dat je een partij verloren hebt op punten; zo was Badr Hari vorig jaar bijzonder verontwaardigd dat hij van Remy Bonjasky verloren had, terwijl daarover volgens de Kortsluiting-redactie toch geen enkele twijfel kon bestaan).
Helaas, de K-1 organisatie volgde niet de voorkeur van de redactie van dit weblog, maar besloot tot de volgende reservegevechten op 6 december:
Eerste reservegevecht: Hong Man Choi vs. Ray Sefo.
Tweede reservegevecht: Paul Slowinski vs. Melvin Manhoef.
Wat de zin is van deze gevechten, anders dan dat ze sportief kijkgenot opleveren? De winnaar van reservegevecht één heeft een redelijke kans om alsnog deel te nemen aan het toernooi: wanneer één van de laatste acht gladiatoren zijn eerste gevecht winnend afsluit, maar zich daarbij dermate geblesseerd heeft dat hij niet in staat is om de halve finale te vechten, dan neemt de winnaar van het eerste reservegevecht zijn plaats in. Op deze manier drong Peter Aerts in 2006 door tot de finale (die hij verloor van Sem Schilt), nadat hij zich niet voor de Final Eight had weten te plaatsen dankzij een ongelukkig getimede ziekte in de aanloop naar de Laatste Acht van dat jaar. Kortom: zo’n reservegevecht is niet voor spek en bonen. Mochten er twee winnaars van kwartfinalepartijen geblesseerd raken, dan mag ook de winnaar van reservegevecht nummer twee aantreden in de halve finale.
Wij van Kortsluiting hadden gehoopt dat het eerste reservegevecht zou gaan tussen Hong Man Choi en Sem Schilt, en wel hierom: volgens ons was het twijfelachtig dat Choi tijdens de Final Sixteen niet tot winnaar werd uitgeroepen na drie rondes tegen Badr Hari, maar dat de jury besloot tot een draw, waarna Choi geblesseerd opgaf voordat de extra ronde begon – en wat de redactie betreft verdient hij dus een plek in het eerste reservegevecht; ook Schilt komt onzes inziens een plek in dat gevecht toe, daar hij als heersend WGP kampioen niet te lichtzinnig aan de kant geschoven kan worden – hij won tenslotte niet voor niets de afgelopen drie keer de Final Eight – en bovendien omdat hij zelf van mening is dat hij de partij in de Final Sixteen gewonnen had van Peter Aerts (al is het natuurlijk een beetje K-1 traditie om niet toe te geven dat je een partij verloren hebt op punten; zo was Badr Hari vorig jaar bijzonder verontwaardigd dat hij van Remy Bonjasky verloren had, terwijl daarover volgens de Kortsluiting-redactie toch geen enkele twijfel kon bestaan).
Helaas, de K-1 organisatie volgde niet de voorkeur van de redactie van dit weblog, maar besloot tot de volgende reservegevechten op 6 december:
Eerste reservegevecht: Hong Man Choi vs. Ray Sefo.
Tweede reservegevecht: Paul Slowinski vs. Melvin Manhoef.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten