Volksvertegenwoordiger van likmevestje, het is je dan toch gelukt om voor de PVV in de Senaat te komen. Chapeau! Hoe diep ben je uiteindelijk op de knieën gezakt? Ach, wie zonder talent iets wil bereiken, moet soms een beer pijpen. Dat is bekend, daar hoeven we niet moeilijk om te doen.
De switch van Leefbaar Rotterdam naar de PVV, dat is van hetzelfde laken een pak en daarom volledig inwisselbaar, toch? Lood om oud ijzer, niet? Of is het stiekem toch – hou je vast, ik ga het hardop zeggen – opportunisme? Hetzelfde soort opportunisme waar jij Aboutaleb van beschuldigt. Van idealen lijkt me in ieder geval geen sprake. Kortom: waarom?
Is dit nu de 'nieuwe politiek' waar Leefbaar Rotterdam zo de mond van vol heeft? Het klinkt me allemaal te veel als 'eigen belang eerst' in de oren. Wat denk je te kunnen bewerkstelligen in de Eerste Kamer? Noem eens drie dingen? Oké, noem er dan twee? Goed, noem één ding dat je wilt bereiken? En nu we het er toch over hebben: wat heb je eigenlijk bereikt in de gemeenteraad van Rotterdam voor ons hard werkende en belastingbetalende Rotterdammers? Nee, nu jezelf niet op de borst kloppen voor werk dat de PvdA heeft verricht. Dat is altijd zo gênant.
Ik heb mensen in mijn omgeving gesproken die hopen dat je reet pus gaat spuiten van de decubituswonden op het pluche. Dat vind ik te ver gaan. Ik weet namelijk heus wel hoe dat gaat. Dat pluche moet dan natuurlijk chemisch gereinigd worden en wie gaat dat betalen? Precies, wij, de hardwerkende belastingbetaler.
Ronald, ouwe plucheklever, een reactie van jouw kant zou ik op prijs stellen, maar gelieve niet te vuilbekken, want groene zeep om je mond te wassen is ook niet gratis.
1978: Armand-fan, PSP-lid en beginnend dichter Karel ten Haaf.
Het lied leerde ik kennen in de dagen dat ik politiek actief werd, dus anno 1977 of ’78 – laat ik er 1978 van maken, want in dat jaar werd ik lid van de PSP én schreef ik mijn eerste gedicht; kortom in dat jaar werd ik volwassen – al zou je dat niet meteen zeggen als je bijgaand portret van toen bekijkt. Per 1 januari werd ik ingeschreven bij de Pacifistisch Socialistische Partij, tegen de regels, want ik werd pas op 9 januari zestien jaar, de minimumleeftijd waarop je lid mocht worden. Uit mijn luidsprekerboxjes klonk vaak Armand, en met name het nummer Suzy ’t is zo moeilijk zong ik luidkeels mee; niet alleen vanwege de tekst die ik erg prachtig vond, maar ook vanwege het heerlijk schallende ‘brallende gore bekkuuuh!’ De cassette waarop ik de dubbel-lp Een beetje vriendelijkheid had opgenomen is inmiddels waarschijnlijk reeds lang vergaan, maar deze week vond ik eindelijk het album (uit 1974) in vinylversie, tweedehands maar in perfecte staat. En wat blijkt? Ondanks wat politiekinhoudelijke bezwaren tegen het nummer, en enige tenenkromming vanwege de toon waarop de zanger zijn vriendin bezingt, staat Suzy ’t is zo moeilijk nog steeds overeind – tekstueel is het fantastisch; en daarmee roem ik, veel meer dan de ook wel degelijk aanwezige campkwaliteit, vooral en met name (om in stijl te blijven:) het rijm in het refrein:
Suzy ’t is zo moeilijk te geloven In een wereld die moet komen Ze laat zo verdomd lang op zich wachten En er is zo weinig tijd Suzy ’t is zo moeilijk te aanvaarden Dat ze gokken om de aarde Met als inzet de vernietiging Wanneer worden we bevrijd Van die handvol potentaten Die ons op scholen leren haten En in hun kerk de wapens zegenen Waarmee hun medemens wordt vermoord? Het stelletje halve gekken Met hun brallende gore bekken De smeerlappen van de mensheid Wanneer zetten we ze overboord?
Afgelopen zaterdag: strijd om de wereldtitel boksen in het zwaargewicht tussen titelverdediger Vitali Klitschko en uitdager Odlanier Solis (Olympisch kampioen 2004). Het gevecht had als inzet de titel bij de World Boxing Council (WBC). De titels bij de concurrerende bonden International Boxing Federation (IBF) en World Boxing Organization (WBO) zijn in handen van Vitali's jongere broer Vladimir Klitschko. Maar goed, afgelopen zaterdag. Wereldtitelgevecht WBC: Vitali Klitschko (Oekraïne) vs. Odlanier Solis (Cuba). Hup!
“Op 18 april wordt de Nico Scheepmaker Beker voor het beste sportboek van 2010 uitgereikt,” zo meldt sportgeschiedenis.nl. “De vakprijs gaat via een jury, maar aan de publieksprijs kan iedereen meedoen.”
“Er zijn een kleine 150 sportboeken waaruit kan worden gekozen. Het is heel eenvoudig: surf naar Nicoscheepmakerbeker.nl en stem op je favoriete sportboek. Dit kan tot en met 14 april. Op 18 april worden de winnaars bekend gemaakt van zowel de vakprijs als de publieksprijs. Dat gebeurt in het Olympisch Stadion.”
Stemmen op K-1, van de schoonheid en de kracht kan via deze link. Graag. Dank u zeer.
De vorige opgave, die al dateert van 3 december vorig jaar, werd door ons als “vrij ondoenlijk” ingeschat, en genereerde dan ook nul (0) inzendingen. Dit was de oplossing: René Snoek – Poste restante (Ailantus, Amsterdam 2008), pp. 145-146.
Gauw over naar het heden. Het boekenbal is net begonnen, morgen barst de Boekenweek weer los. Dit jaar is het thema ‘geschreven portretten’. In het kader van dat thema deze aflevering van onze quiz: 1. welke literator schreef onderstaande regels non-fictie; en 2. aan welke oorspronkelijk Nederlandstalig ‘geschreven portret’ werd deze passage ontleend?
Ik was op het moment dat ik naar Den Haag ging al geabonneerd op De Enige Weg, het krantje van de Groep van Bolsjewiki-Leninisten. Die GBL was opgericht door een paar mensen die in1937 uit de RSAP waren geroyeerd na een conferentie op de Veluwe. Bij die conferentie was ik ook aanwezig.Het conflict was eigenlijk het volgende: Sneevliet vond dat de Sovjet-Unie geen arbeidersstaat meer was; terwijl de Sovjet-Unie volgens Trotsky een arbeidersstaat was zolang er geen contra-revolutie had plaatsgevonden – een verworden arbeidersstaat weliswaar, maar het bleef een arbeidersstaat. Dat was het grote conflict tussen Sneevliet en Trotsky. Sneevliet heeft daarom gebroken met Trotsky en dus ook met het centrum voor de Vierde Internationale. Daarover hebben we een hele grote vergadering gehad op de Veluwe; ik meen dat het op het Domela Nieuwenhuis-terrein was. Dat terrein was van het NAS, of de NAS-jeugdbeweging. We overnachtten daar in tenten.Er werd heftig gediscussieerd – onder andere met een secretaris van Trotsky, die daar was om de stelling van Trotsky te verdedigen. Die secretaris, Erwin Wolff, dat was een roodharige jongen, een Tsjech. Hij is later, eind 1937, door de NKVD, de Russische geheime dienst, omgebracht in Spanje. Er zijn in een tijd van ongeveer twee jaar vier secretarissen van Trotsky om zeep geholpen, en daar was hij er één van.Er was tijdens die conferentie dus een hele discussie, tot diep in de nacht. Met een klein groepje, Sal Santen was daar geloof ik ook bij, kozen wij de kant van Trotsky. Wij vonden dat de Sovjet-Unie nog wel een arbeidersstaat was en dus verdedigd moest worden.
er is bovendien een gerede kans dat dit jaar de k-1 failliet gaat
er is zojuist een kerncentrale ontploft in japan er komt straling vrij er worden jodiumpillen uitgedeeld er lijkt een meltdown bezig er wordt geëvacueerd tot op twintig kilometer er is geen gevaar voor de volksgezondheid
KORTRIJK (België 1998) – De jongen van de organisatie stelt zich aan me voor als ‘Hert’. ‘Hert?’ ‘Nee. Hert.’ ‘Ja: Hert.’ ‘Hert!’ ‘…’ ‘Hert!’ ‘O! Gert.’ ‘Ja. Hert.’
Even later zie ik de poster.
Nog wat later, dik vijf jaren, baseer ik mede op dit voorval mijn populair-wetenschappelijk gedicht
anarchistische taalkunde
daar is de euvel riep iemand achterin de bus
het is het euvel zei ik maar welk euvel bedoel je en wie ben je eigenlijk
ik bedoel de paaseuvel zei hij en mijn naam is enk
Ik kan het op internet nergens vinden, onderstaand gedicht, terwijl ik het zo graag wil delen: want wat een meesterwerk. Dus daarom maar even een scan gemaakt van pp. 83-85 van The Last Night of the Earth Poems (Black Sparrow Press, Santa Rosa 1994).
[SMS van Anil Dubar, de trainer van Daniel Ghita:] Hier even een update op de stand van zaken. Helaas zal ik mijn protest niet meer voortzetten, dit vanwege het feit dat het 750 euro gaat kosten. Aangezien Daniel al helemaal dat geld er niet voor (over) heeft, en ik het die scheidsrechter en juryleden niet eens gun. Want die maken kosten die dag (behandeling protest) en dat kost 750 euro. Als die mensen al te blind zijn om onreglementaire actie (knie op de tok) als punt te tellen, zal ik wel gek zijn die mensen even een dagsalaris te betalen. Wij zijn een beetje gek in 070 maar echt niet dom. Dus zal ik het hier bij laten, ik zou tegen iedereen willen zeggen: bekijk die partij en oordeel zelf.
Dank. En tot binnenkort: we komen graag weer eens langs.
Onze deur staat altijd open voor jullie, vind het mooi wat jullie doen voor de sport. Daniel is even naar Roemenië, een weekje rust en hij wordt vader van een zoontje één dezer dagen. Grt. Anil
Ander nieuws:
Op de website van It’s Showtime staat hij aangekondigd: de comeback van Badr Hari. Op 14 mei komt de vroegere Bad Boy, tegenwoordig Golden Boy, na een jaar afwezigheid uit de ring weer in actie. In Lyon (Frankrijk) neemt hij het op tegen Tony Gregory.
[Redactie Rotterdam:] Ik heb nu vier keer gekeken. Geen twijfel mogelijk: Ghita is de winnaar.
[Redactie Groningen:] Ik 3x. Idem.
[RR:] Wel een bizarre actie van hem in de tweede ronde. Spectaculair en dom.
[RG:] Ik dacht eerst dat hij zwaar aangeslagen was en daarom geen dekking meer had.
[RR:] Ja dat dacht ik ook. Evengoed: zeer gewaagde psychologische oorlogsvoering.
1.
[SMS gestuurd naar Anil Dubar, de trainer van Daniel Ghita, dat wij vinden dat Ghita duidelijk gewonnen heeft van Gerges en of hij dat met ons eens is. En of hij al weet wanneer Ghita weer vecht.]
[Anil Dubar:] Een schande van de jury vind ik het. Ben ook gelijk heel boos de ring uitgelopen. En heb protest ingediend. Ik denk dat het te maken heeft met z’n Showtime gevecht tegen Ignashov in Rusland in juni (om de It's Showtime wereldtitel zwaargewicht - red.). Zou niet goed zijn als die dan van Ghita nu verliest voor zijn vechtrecord. Ghita vecht 14 mei tegen Slowinsky (Frankrijk), 11 juni Erhan Deniz (Polen). November Peter Graham. En wachten op de K-1.
Enig idee wanneer je (terechte) protest behandeld wordt? En nu maar hopen dat de K-1 dit jaar doorgaat: Ghita gaat winnen. Weet jij hoe K-1 er nu voor staat?
K-1 staat er héééél slecht voor. Aerts krijgt nog 300.000 dollar van 2010 en Overeem 400.000. En Showtimevechters Ghita, Gerges, Spong, Drago, Chahid en Petrosyan krijgen ook nog allemaal geld van de laatste partijen, plus dat ze tientallen miljoenen in het rood staan. Ziet er somber uit.
Mag ik op mijn weblog vermelden dat je protest hebt ingediend? En wat de komende partijen van Daniel zijn?
Graag en dat ik een rematch wil na Ignashov.
Over K-1: is dat openbare info, of moet ik dat voor me houden?
Dat kan je mededelen. Want een hoop mensen die daar vaak komen die weten dat al. Er zijn ook geen toernooien meer. Dus als de Final 16 doorgaat (in sept/okt) worden er 8 wildcards uitgedeeld omdat er geen kwalificatietoernooien zijn. Ze zijn echt op leven na dood de K-1, echt jammer voor de sport(mensen).
2.
[Aan Simon Rutz, directeur van It’s Showtime:] Ik hoorde van Anil dat hij protest heeft ingediend tegen de uitslag Gerges vs. Ghita. Enig idee wanneer dat protest wordt behandeld?
[Simon Rutz:] Er is geen protest ingediend.
3.
[Aan Anil Dubar:] Vreemd: Simon Rutz beweert dat er helemaal geen protest is ingediend. Enig idee hoe dat kan?
Simon was er ook niet bij. Ik heb hem persoonlijk bij Joop Ubeda (de hoofdscheidsrechter -red.) mondeling aangevraagd en Remon Daalder (de manager van Hesdy Gerges - red.) stond er naast en die zei dat het maandag dus schriftelijk gedaan zou worden. Ik ga het even navragen hoe dat zit.
De eerste grote zwaargewichtpartij op K-1-regels van 2011: afgelopen zondag in Amsterdam tijdens het It's Showtime gala in de Sporthallen Zuid. It's Showtime wereldkampioen Hesdy Gerges (volgens velen een kanshebber voor het winnen van de K-1 titel op korte termijn) kwam in de ring tegen Daniel Ghita (volgens Kortsluiting de volgende K-1 World Grand Prix kampioen). Ziehier het begin van het zwaargewichtjaar:
Hier zit het net gekozen Groningse PVV Statenlid Matthijs Jansen (rechts) naast Erik Geel – de man die op zijn website racistische teksten plaatste en die vindt dat het ontkennen van de Holocaust een mening is. Dit rattengebroederlijk naast elkaar zitten vond afgelopen vrijdag plaats, bijna twee weken nadat op Kortsluiting een boekje werd opengedaan over Erik Geel. Zijn er nog steeds mensen die willen ontkennen dat Matthijs Jansen sympathie heeft voor (personen met) nazistische denkbeelden?
Muzikale waarschuwingen tegen Ton van Kesteren en het andere fascistentuig op lijst 11 in Groningen en op alle andere PVV-lijsten in den lande. Uit Groningen: “Soms worden dromen waar, te waar om mooi te zijn.” (Herman Grimme en Peter Groot Kormelink)
en uit Duitsland: “...und viele sagen immer noch: Das wird sich niemals wiederholen” (Udo Lindenberg en Peter Maffay)
Nummer 3 op de lijst van de PVV in Groningen is Matthijs Jansen (28 mei 1979), woonachtig aan de Peperstraat in Stad. Matthijs Jansen, student Internationale Organisaties/Internationale Betrekkingen, begon zijn politieke carrière als lid van de JOVD, de jongerenclub van de VVD. De JOVD was hem echter niet daadkrachtig genoeg, waarop hij zich meldde bij de Lijst Pim Fortuyn (LPF): “Daar was tenminste aandacht voor punten die ik belangrijk vind, zoals economische hervorming, immigratieproblematiek, de hervorming van het belastingstelsel.” Voor de verkiezingen van 2002 tekende hij een Verklaring van ondersteuning voor de LPF – iedere partij die meedoet aan verkiezingen voor een lichaam waarin die partij niet vertegenwoordigd is, moet per kieskring (er zijn er negentien) minimaal dertig handtekeningen overleggen van kiesgerechtigden die vinden dat de partij mee moet doen in hun kieskring. Al snel nam hij afscheid van de LPF: “na de dood van Fortuyn werd het zo’n chaos, dat ik ook daar opstapte,” aldus Jansen in een interview met de Universiteitskrant Groningen (UK). Hij zocht vervolgens contact met Geert Wilders. Jansen werd toegevoegd aan het campagneteam voor de Kamerverkiezingen van 2006 en was verantwoordelijk voor de verkiezingscampagne in het noorden. Daarnaast coördineerde hij, samen met PVV-collega Niels van Holland, in het hele land de campagne voor het binnenhalen van voldoende ondersteuningsverklaringen.
Op 13 januari 2007 onthuldeNRC Handelsblad, dat Matthijs Jansen onder andere op het (inmiddels gelukkig opgeheven) extreemrechtse internetforum Polinco ondertekenaars voor de PVV-ondersteuningsverklaringen heeft proberen te ronselen. Over deze kwestie berichtte Kortsluiting op 11 februari vorig jaar – toen Jansen lijsttrekker was van de plaatselijke PVV-kloon Partij Vrij Groningen (PVG) bij de gemeenteraadsverkiezingen – in het stuk “Matthijs Jansen, de liegende lijsttrekker”: Wat we toen nog niet konden publiceren, maar nu gelukkig wel, was een screenshot van de post van Matthijs Jansen op Polinco: Alvorens die oproep te kunnen plaatsen, moest Matthijs Jansen zich eerst aanmelden op de registratiepagina van Polinco. Op die pagina staat te lezen dat het Meldpunt Discriminatie Internet een door joodse belangengroepen in het leven geroepen terreurorganisatie is. Alsof dat nog niet duidelijk genoeg is, wordt op de registratiepagina onderstreept De pagina besluit: Loog Jansen dus duidelijk over het feit dat hij niet wist steun te hebben gezocht op een antisemitische site vol Holocaust-ontkennende bijdragen – hier een fraai voorbeeld van het gemiddelde Polinco-proza: – hij debiteerde ook met droge ogen de leugen dat de PVG in het geheel niet op de PVV leek: Ook in een interview voor OOG TV liet hij zich in vergelijkbare bewoordingen uit (zoek de verschillen met de PVV):
En deze aartsleugenaar is nu, na gelukkig geen zetel te hebben gehaald met de PVG, door Geert Wilders op een wellicht verkiesbare derde plek van de Groninger PVV-lijst geplaatst. Misschien is dat ook wel goed: want wie zal hem nog geloven als hij zegt (in navolging van Leider Geert Wilders) dat de PVV in het geheel niet op de NSB lijkt?
P.S. Naar aanleiding van een stukje op dit weblog, het eerste waarin Matthijs Jansen werd genoemd, meldde Jansen zich bij RTVNoord. De regionale zender maakte een nieuwsitem en plaatste dat na uitzending op you tube – onder de prachtige titel “PVG voelt zich bedreigd door schrijver Karel ten Haaf”.
van Dossier PVV-Groningen (3): Tim Gaasbeek. In dat verhaal reproduceerde ik enkele teksten van Tim Gaasbeek, teksten die inmiddels verdwenen zijn van hyves. Een anonieme reageerder schreef: “Jij moet pas in het Guinness World Records Book want je kan van websites die niet bestaan dingen kopieren”. Eén van de verwijderde pagina’s bleek nog In cache (DJ bedankt!) – hieronder de screenshots. In het onderste screenshot is te zien dat Tim ook enkele andere teksten postte op debatters.hyves.
Reinder Pieter Kuiper uit Oude Pekela (17 april 1939), roepnaam Rein, staat op plaats 13 van de PVV-kandidatenlijst voor de Statenverkiezingen van 2 maart aanstaande.
Rein Kuiper was in de jaren zeventig van de vorige eeuw lid van de Partij van de Arbeid, en in 1973 werd hem gevraagd of hij burgemeester van Oude Pekela wilde worden; Rein weigerde, want in zijn betrekking als “hogere ambtenaar” verdiende hij meer dan hij zou krijgen als burgervader, en jezelf inzetten voor de publieke zaak is mooi, geld is mooier – zo vertelt de met zichzelf bijzonder in zijn nopjes zijnde Rein Kuiper in een uitgebreid interview dat Prachtig Pekela hem afnam:
In de jaren tachtig vielen PvdA-lid Kuiper de schellen van de ogen: Daarna ging het van kwaad tot erger met de wereld in het algemeen en met Nederland in het bijzonder. In de wollige bewoordingen van Rein Kuiper zelf:
Op een verzoek om de aantijging hard te maken dat Kafka een dodenlijst zou hebben opgesteld, werd door Rein Kuiper niet gereageerd – niet zo verwonderlijk als je weet dat die lijst nooit bestaan heeft. Maar waarom besteedde Kafka aandacht aan Kuiper? Omdat hij actief was voor het extreemrechtse Oud Strijders Legioen (OSL); het maandblad waarover Kuiper het hierboven heeft, is het maandblad van het OSL: Stavast.
Kuipers betrokkenheid bij het OSL is interessant in verband met zijn kandidatuur voor de PVV.
Zoals het een goed PVV-kandidaat betaamt, is Rein Kuiper fanatiek tegen de muliticulturele samenleving, zo blijkt uit boven aangehaalde teksten. Waarom is de PVV ook alweer zo tegen de “multicul”? Nou, bijvoorbeeld omdat “de islam” homo’s discrimineert – en homodiscriminatie is uit den boze voor de PVV. Maar dit vindt Rein Kuipers OSL van homo’s:
[Uit: Antifascistisch kollektief, De rechterkant van Nederland. Een overzicht van extreemrechtse en fascistische verschijnselen in Nederland (SUA, Amsterdam 1983), pp. 87-88.]
Het moge duidelijk zijn: wie tegen homodiscriminatie is, moet dus vooral niet op de PVV stemmen.
Ruisch is de nieuwe bundel van J.A. Deelder. Wat er direct opvalt is dat er enkele gedichten uit eerdere bundels zijn gerecycled in dit boekwerk, o.a.: De regen, Hartcore, Vaderdag en Verenigingsleven. De andere gedichten zijn wat we van een echte Deelder mogen verwachten, wat dat betreft is er weinig nieuws onder de zon. Desalniettemin valt er voor de fans weer een hoop te genieten. De verzen staan als vanouds even strak in het gelid zoals de nachtburgemeester zelf in zijn pakken. Er is de rauwe humor en er is de no-nonsense mentaliteit. De gedichten lenen zich bij uitstek om hardop te lezen. Probeer het maar eens, en probeer dan vooral ook om niet te lachen.
In het titelgedicht verhaalt Deelder, met een tsunami aan herhalingen, over de gebeurtenis die ertoe leidde dat hij permanent een ruis in zijn linker oor hoort. Hij schoot met een alarmpistool van Duitse snit tijdens de opening van een popfestival in het Zuiderpark. Het pistool hield hij te dicht bij zijn hoofd. Het eind van het gedicht heeft echter een opmerkelijke twist, of chute zo je wilt. Daar krijgt plotseling Geert Wilders een sneer.
[...] of leven... leven... misschien is LEEFDEN in dezen meer op z'n plaats nu de Verlosser van Venlo het veld heeft betreden die het debiele deel van de natie een oor aannaait met loze kreten waar de honden geen brood van lusten […] – maar gék wor- den...? Ik? Ik dacht het niet althans niet van zo'n ruisch of piep... Van die paardenlul uit Venlo weet ik het zo net nog niet)
Of die feeks uit Venlo het verdient om opgenomen te worden in een gedicht? Dat lijkt me niet, aangezien dat aandachtsgeile schimmelpiemeltje niets op heeft met om het even welke cultuur (behalve allicht om te misbruiken in de rechtbank). Maar in de literatuur mag alles, dus het zij zo. En die kanttekening daargelaten: Ruisch is een aanrader voor iedereen die zichzelf niet tot het debiele deel der natie rekent.
Tim Jordi Gaasbeek (20 juni 1990), roepnaam Tim, woonachtig aan de Geert Valckeshof te Leek, staat op plaats 7 van de kandidatenlijst van de PVV in de provincie Groningen. Nadat hij in de zomer van 2004 gereformeerde basisschool De Springplank verlaten heeft, ontwikkelt Tim zich tot een normale puber: hij schrijft af en toe een gedicht in een poging de eenzaamheid te bezweren droomt van een carrière als fotomodel en wil graag beroemd worden Aardig om te zien dat Tim wel bereid is om voor erotische foto’s te poseren, maar dat naakt uit den boze is. Wat betreft zijn verlangen om famous te worden: wellicht is het een idee onderstaand overzicht van zijn inmiddels beëindigde loopbaan bij de Leekster zaterdagvoetbalvereniging VEV ’67 op te sturen aan de redactie van het Guinness World Records Book – in het seizoen 2004/2005 scoorde Tim maar liefst 10 maal in 0 wedstrijden; een absoluut en niet te verbeteren wereldrecord
Terug naar Tim Gaasbeek, wiens ontwikkeling tot adolescent zich voltrekt volgens het boekje: hij doet af en toe stoere mannendingen, zoals het uit een vliegtuig springen met een parachute,
verdiept zich in discussietechnieken [onderstaand stuk is inmiddels verwijderd, want Tim heeft zijn sporen op hyves gewist; fijn om te weten dat het lichten der doopcelen op Kortsluiting dus blijkbaar leidt tot paniek in de PVV-tent
– dit was de link: http://debatters.hyves.nl/forum/4266936/Alwp/een_klein_tipje_van_de_sluier/ ]
Ter voorbereiding van de verschillende tips die op deze hyves te vinden zullen zijn, wil ik beginnen met het begrippen een "heckle" plaatsen. Dat wil zeggen dat je de persoon die het woord voert kort interrupteert met verschillende korte speldenprikjes. Dat kan van alles zijn. Een fictief voorbeeld bijvoorbeeld premier Balkenende spreekt de kamer toe en begint met beste kamerleden. Geert wilders staat al bij de microfoon en zegt snel tussendoor, ja gelukkig ze stappen eindelijk op. Dat is een voorbeeld van een heckel plaatsen, sommige vinden het een laffe manier om een debat te kantelen, andere zien het als een geweldig middel om je tegenstander even kort uit balans te brengen. Dit is iets wat door veel oefenen steeds beter uit de verf komt, maar in de meeste debat methode is dit gewoon toe gestaan en een heel mooi wapen dus. Wat vinden jullie van de "heckle"?
en begint zich tegelijkertijd te interesseren voor maatschappelijke vraagstukken – met name de jeugdzorg houdt hem bezig: niet alleen formuleert hij een discussiestelling [de dode link: http://debatters.hyves.nl/forum/4274360/zF_l/Nieuwe_stelling_bureau_jeugdzorg/ ]
Bureau Jeugdzorg luistert te weinig naar de kinderen en werken juist daardood de problemen van de verschillende kinderen in de hand!
ook probeert hij te duiden hoe het komt dat sommige jongeren ontsporen
Na een show die ik enige tijd geleden heb gezien van Javier Guzman, is deze vraag in mijn hoofd gaan rond spelen. Er zijn verschillende punten binnen ontsporing waar ik meer duidelijkheid over hoop te krijgen. Een spoor is een weg waarover een trein rijdt, zo een trein heeft een vertrekplaats en een aankomstplaats. Daar tussen ligt het spoor. Naar mijn idee staat het doel van ons leven niet vast maar kan die veranderen, ons spoor is dus nog niet af op het moment dat we vertrekken. Als je er dus vanuit gaat dat het spoor gelegd moet worden terwijl wij al aan het rijden zijn, kun je op twee manieren ontsporen: 1.je kan van het spoor afwijken en zo ontsporen.
2.Je kan sneller gaan dan het spoor gelegd word en zo van het spoor af raken.
De andere kant van het verhaal dat het spoor nog moet worden gelegd is dus dat je wel een verkeerd doel kan stellen, maar je niet perse de controle hoeft te verliezen en dus niet perse hoeft te ontsporen. Als je hier van uitgaat zijn dus niet alleen of alle “slechte mensen” ontspoord, maar kunnen er ook mensen zijn die op de goede weg zijn maar toch zijn ontspoord. Het hoeft dus niet zo te zijn dat je als je ontspoord bent, je slechte dingen doet.
Wel is het zo dat een trein buiten het spoor veel moeilijker te besturen is. Dus als een persoon de trein is en als die persoon sneller gaat dan het spoor word gelegd, kost het hem heel veel kracht om de controle vast te houden. Deze enorme krachtinspanning kan niet plaats vinden zonder dat er gevolgen zijn. Die gevolgen kunnen er op verschillende manieren zijn, zo een krachtinspanning kan bijvoorbeeld leiden tot overspanning of depressiviteit. Mensen die dus overspannen zijn, zijn dat niet op het moment dat ze ontsporen. Op het moment dat je al je kracht hebt gegeven en niet langer zonder spoor verder kan rijden, kom je tot stilstand dit is het moment van een depressie. Daarom staat de ontwikkeling van een persoon tijdens een depressie ook meestal stil, want voortgang kost te veel kracht.
Deze kant van ontsporing is vaak niet duidelijk en word vaak onderschat. Dit heeft denk ik verschillende redenen. Één van die redenen is bijvoorbeeld dat deze mensen nog wel met hun “neus in de goede richting staan” zo valt het als je snel kijkt niet eens op dat ze ontspoord zijn. Dit is een groot contrast met mensen die van hun spoor gaan afwijken. Deze mensen staan met hun neus de verkeerde kant op, dus die trekken meteen de aandacht. Deze mensen hebben ook zorg nodig maar in de meeste gevallen komt deze wel omdat ze toch de aandacht trekken. Deze ontspoorde treinen vormen dan ook bijna geen risico in onze samenleving. Dat in tegenstelling tot de treinen die hier boven staan beschreven. Die ontspoorde treinen vallen niet op en hun probleem word vaak ook pas opgemerkt wanneer ze daadwerkelijk helemaal stil vallen. Daar zit dus wel degelijk een groot risico in.
Dan is er nog een laatste groep die ik in de aandacht wil brengen, dat zijn de mensen die de verkeerde kant op gaan maar nog wel op een spoor zitten. Dit kan dus voorkomen doordat zoals ik eerder heb beschreven je zelf je doel kan bepalen en dus ook zelf de richting wat je spoor moet gaan. Dit zijn mensen die al in een vroeg stadium met problemen te maken krijgen, zodat ze zelf niet in staat zijn goede keuzes met betrekking tot hun toekomst te maken. Deze treinen rijden wel en meestal met een hoge snelheid, dit is mogelijk omdat deze mensen niet een nauwkeurig doel hebben, maar wel ongeveer een richting waar ze op willen. Zo kan het “spoor” sneller worden gelegd en kan de trein dus sneller gaan. Bij deze groep is ook een groot risico, dit komt omdat ze dus rijden en met grote vaart. Als deze groep ontspoord, door de controle kwijt te raken, gaat dat met zo een snelheid dat dit de nodige schade aanbrengt niet alleen aan de persoon zelf maar ook aan de omgeving. Het is dus ook van groot belang dat deze mensen in een vroeg stadium tot stoppen worden gebracht.
Als ze eenmaal tot stoppen zijn gekomen is het van groot belang dat je ze de tijd geeft om hun richting te veranderen, wanneer je dit te snel doet zullen ze zoals hier boven al word genoemd ook ontsporen en dat is iets wat je juist wil voorkomen. Het beeld hier boven gegeven is het beeld van een ontsporing op dus drie verschillende manieren. Telkens ben ik hier ervan uitgegaan dat mensen zelf hun spoor maken. In werkelijkheid lijkt dit in veel situaties niet te kloppen. De omgeving van een persoon stelt bepaalde eisen aan de persoon een verwachtingspatroon. Deze verwachtingen zijn van groot belang bij het leggen van het spoor, soms leggen zelf ouders al het spoor compleet voor het kind.
Als een ouder een compleet spoor probeert te leggen voor een kind, kan het niet anders dat wanneer het kind zelf de richting mag bepalen het een andere kant op wil. Doordat hij dat zo snel mogelijk wil en dus niet nadenkt over de gevolgen, is de kans groot dat in zo een situatie een ontsporing plaats vind. Als ik de indruk kweek dat ik tegen opvoeding ben, wil ik die gedachte bij je wegnemen. Opvoeding is nodig, het is van groot belang dat een trein een bepaalde richting op gaat die gezond is voor de persoon en omgeving. Dit doel moeten we bereiken denk ik door vooral bij te sturen, daarbij is het van groot belang dat het kind wel zelf het spoor legt, op de manier dat het kind zelf wil. Het gevolg daarvan is dat het niet altijd gaat op jou manier, maar hou daarbij voor ogen dat het spoor dus niet af is en je wel degelijk de keuze voor het volgende gedeelte kan bepalen.
Wanneer een ouder echter denkt dat het kind in 1 keer 180 graden kan omdraaien zal dit ook leiden tot ontsporing. Dit dient ten alle tijden voorkomen te worden.
Hoe denken jullie over opvoeding en de samenwerking daarvan?
Hoe zien jullie het verband tussen opvoeding en ontsporing?
Ik hoor graag jullie meningen.
Tim Gaasbeek
En nu is Tim Gaasbeek opeens verkiesbaar voor de PVV, een partij (sic!) die zich absoluut niet interesseert voor de achtergronden van ontsporende en ontspoorde jongeren, een partij (sic!) die het niet heeft over kwajongens maar over straatterroristen, een partij (sic!) die vindt dat je lastige pubers een knieschot moet geven. Tim mag zich dan inmiddels een manhaftig rechts-extremistisch uiterlijk hebben aangemeten zijn ideeën over hoe er moet worden omgegaan met lastige jongeren staan haaks op die van de PVV. Sterker: zijn opvattingen daarover zijn bijzonder politiek correct, welhaast uiterst links. Tim Gaasbeek:
Je kent het wel, die jongeren op elke straathoek die net iets meer kattenkwaad uitvreten dan de normale buurjongen of buurmeid. Deze jongeren zijn geen criminelen, maar deze jongeren hebben gewoon iets extra aandacht nodig en die aandacht moeten we ze gewoon geven. We moeten ze gewoon met hun normale vrienden om laten gaan, zodat die vrienden hun in bedwang kunnen houden en dat ze kunnen leren van hun vrienden. Daarom is het ook van groot belang dat we ze niet opsluiten in één of andere jeugdgevangenis, zoals Bureau Jeugdzorg nu in sommige gevallen doet. Daarom ben ik tegen de manier zoals Bureau Jeugdzorg nu handelt.
Voor al die mensen die het niet geloven: dit zijn echt de woorden van PVV-kandidaat Tim Gaasbeek. Ziehier het bewijs, op film:
[De "insluiting" blijkt op Internet Explorer af en toe niet te werken. Daarom hier een link.] Tim, wees een kerel, reageer op dit artikel en vertel: waarom sta je op de lijst van de fascistische PVV die vindt dat je kwajongens geen tweede kans maar een knieschot moet geven?
Karel ten Haaf (1962) wordt hogelijk gewaardeerd – vooral door zichzelf – als prozaïst. Zijn meest recente publicaties op dit vakgebied zijn de roman Geen zomer meer en de novelle Bokkenvla (beide Uitgeverij Passage, Groningen). Als dichter geniet hij vooral vermaardheid in het kroegencircuit, dit in weerwil van het feit dat hij soms wel eens droog staat. Zijn gedichten werden gepubliceerd in tijdschriften alsmede in een negental eigenbeheer bundels. De tiende dichtbundel was niet alleen zijn officiële debuut als dichter, maar tevens het dikste poëziedebuut uit de geschiedenis van de Nederlandstalige letteren. De woordkunst van Ten Haaf wordt door de pers zeer divers gewogen: het Dagblad van het Noorden had het over “platte prietpraatpoëzie”, Vrij Nederland maakte gewag van “een bijzondere leeservaring”, terwijl Trouw zijn werk kenschetste als “opwindend”. O ja: de in december 2007 bij Uitgeverij Passage te Groningen verschenen, 544 pagina’s tellende bundel heet meisjespijn. In 2008 verscheen zowel Die Toffe Gasten - Snackhal Leo (samen met Stefan Nieuwenhuis geschreven) als Mieke Maaike van het Noorden - Schimmel (samen met Marjan Feith geschreven), en in 2009 het solowerkje Mijn Nieuwe Roman.
In 2010 zag Zieteratuur het licht; een bloemlezing concrete en visuele poëzie uit Nederland en Vlaanderen. Eveneens in 2010 (en eveneens bij Passage) verscheen K-1, van de schoonheid en de kracht - dit vechtsportboek schreef Karel ten Haaf samen met
Daniël Dee (1975) verwierf bekendheid met zijn debuutbundel 3D – schetsjes van onvermogen (uitgeverij Passage, Groningen) en als samensteller van de bloemlezingen Vanuit de lucht, Kutgedichten en Klotengedichten (de laatste twee samen met Tsead Bruinja). Zijn gedichten verschenen in diverse literaire tijdschriften (o.a.: Passionate, Het liegend konijn en Krakatau) en enkele bloemlezingen (o.a.: De Dikke Komrij en de Spiegel van de moderne Nederlandse en Vlaamse dichtkunst). Hij droeg zijn gedichten voor door heel Nederland en België, onder andere op festivals als de Wintertuin en Lowlands. Dee geeft veelvuldig workshops.
Zijn tweede bundel Vierendeel (Uitgeverij De Geus, Breda) werd door het dichterspanel van de poëzieclub verkozen tot Poëzieclubkeuze zomer 2005. In 2007 verscheen bij uitgeverij Passage zijn derde bundel getiteld Koffiedik zingen. Momenteel is Dee huisdichter van het radiostation KinkFM en vaste recensent van het poëzietijdschrift Awater. Ook levert hij culturele bijdragen aan nu.nl en de krant Rotterdam Vandaag & Morgen. Daarnaast bezit Dee alle platen van de Fuckups.
In 2009 verscheen de bloemlezing Meesterwerk, waarin Daniël Dee 37 jonge dichters heeft gevraagd om een poëtisch antwoord te formuleren op hun favoriete gedicht. Meesterwerk bevat zowel de klassieke gedichten als de moderne versies, naast elkaar.
Voor meer indrukken kijk op: http://www.danieldee.nl/.
