Dossier PVV-Groningen (5): Matthijs Jansen

Lees hier “Dossier PVV-Groningen (1): Erik Geel”
Lees hier “Dossier PVV-Groningen (2): Dennis Ram”
Lees hier “Dossier PVV-Groningen (3): Tim Gaasbeek”
Lees hier “Dossier PVV-Groningen (4): Rein Kuiper”

Nummer 3 op de lijst van de PVV in Groningen is Matthijs Jansen (28 mei 1979), woonachtig aan de Peperstraat in Stad.

Matthijs Jansen, student Internationale Organisaties/Internationale Betrekkingen, begon zijn politieke carrière als lid van de JOVD, de jongerenclub van de VVD. De JOVD was hem echter niet daadkrachtig genoeg, waarop hij zich meldde bij de Lijst Pim Fortuyn (LPF): “Daar was tenminste aandacht voor punten die ik belangrijk vind, zoals economische hervorming, immigratieproblematiek, de hervorming van het belastingstelsel.” Voor de verkiezingen van 2002 tekende hij een Verklaring van ondersteuning voor de LPF – iedere partij die meedoet aan verkiezingen voor een lichaam waarin die partij niet vertegenwoordigd is, moet per kieskring (er zijn er negentien) minimaal dertig handtekeningen overleggen van kiesgerechtigden die vinden dat de partij mee moet doen in hun kieskring.
Al snel nam hij afscheid van de LPF: “na de dood van Fortuyn werd het zo’n chaos, dat ik ook daar opstapte,” aldus Jansen in een interview met de Universiteitskrant Groningen (UK). Hij zocht vervolgens contact met Geert Wilders.
Jansen werd toegevoegd aan het campagneteam voor de Kamerverkiezingen van 2006 en was verantwoordelijk voor de verkiezingscampagne in het noorden. Daarnaast coördineerde hij, samen met PVV-collega Niels van Holland, in het hele land de campagne voor het binnenhalen van voldoende ondersteuningsverklaringen.

Op 13 januari 2007 onthulde NRC Handelsblad, dat Matthijs Jansen onder andere op het (inmiddels gelukkig opgeheven) extreemrechtse internetforum Polinco ondertekenaars voor de PVV-ondersteuningsverklaringen heeft proberen te ronselen.
Over deze kwestie berichtte Kortsluiting op 11 februari vorig jaar – toen Jansen lijsttrekker was van de plaatselijke PVV-kloon Partij Vrij Groningen (PVG) bij de gemeenteraadsverkiezingen – in het stuk “Matthijs Jansen, de liegende lijsttrekker”:

Wat we toen nog niet konden publiceren, maar nu gelukkig wel, was een screenshot van de post van Matthijs Jansen op Polinco:

Alvorens die oproep te kunnen plaatsen, moest Matthijs Jansen zich eerst aanmelden op de registratiepagina van Polinco. Op die pagina staat te lezen dat het Meldpunt Discriminatie Internet een door joodse belangengroepen in het leven geroepen terreurorganisatie is.

Alsof dat nog niet duidelijk genoeg is, wordt op de registratiepagina onderstreept

De pagina besluit:

Loog Jansen dus duidelijk over het feit dat hij niet wist steun te hebben gezocht op een antisemitische site vol Holocaust-ontkennende bijdragen – hier een fraai voorbeeld van het gemiddelde Polinco-proza:

– hij debiteerde ook met droge ogen de leugen dat de PVG in het geheel niet op de PVV leek:

Ook in een interview voor OOG TV liet hij zich in vergelijkbare bewoordingen uit (zoek de verschillen met de PVV):


En deze aartsleugenaar is nu, na gelukkig geen zetel te hebben gehaald met de PVG, door Geert Wilders op een wellicht verkiesbare derde plek van de Groninger PVV-lijst geplaatst. Misschien is dat ook wel goed: want wie zal hem nog geloven als hij zegt (in navolging van Leider Geert Wilders) dat de PVV in het geheel niet op de NSB lijkt?


P.S.
Naar aanleiding van een stukje op dit weblog, het eerste waarin Matthijs Jansen werd genoemd, meldde Jansen zich bij RTVNoord. De regionale zender maakte een nieuwsitem en plaatste dat na uitzending op you tube – onder de prachtige titel “PVG voelt zich bedreigd door schrijver Karel ten Haaf”.

Screenshotjes ter onderbouwing

van Dossier PVV-Groningen (3): Tim Gaasbeek. In dat verhaal reproduceerde ik enkele teksten van Tim Gaasbeek, teksten die inmiddels verdwenen zijn van hyves. Een anonieme reageerder schreef: “Jij moet pas in het Guinness World Records Book want je kan van websites die niet bestaan dingen kopieren”.
Eén van de verwijderde pagina’s bleek nog In cache (DJ bedankt!) – hieronder de screenshots. In het onderste screenshot is te zien dat Tim ook enkele andere teksten postte op debatters.hyves.

Dossier PVV-Groningen (4): Rein Kuiper

Lees hier “Dossier PVV-Groningen (1): Erik Geel”
Lees hier “Dossier PVV-Groningen (2): Dennis Ram”
Lees hier “Dossier PVV-Groningen (3): Tim Gaasbeek”

Reinder Pieter Kuiper uit Oude Pekela (17 april 1939), roepnaam Rein, staat op plaats 13 van de PVV-kandidatenlijst voor de Statenverkiezingen van 2 maart aanstaande.

Rein Kuiper was in de jaren zeventig van de vorige eeuw lid van de Partij van de Arbeid, en in 1973 werd hem gevraagd of hij burgemeester van Oude Pekela wilde worden; Rein weigerde, want in zijn betrekking als “hogere ambtenaar” verdiende hij meer dan hij zou krijgen als burgervader, en jezelf inzetten voor de publieke zaak is mooi, geld is mooier – zo vertelt de met zichzelf bijzonder in zijn nopjes zijnde Rein Kuiper in een uitgebreid interview dat Prachtig Pekela hem afnam:

In de jaren tachtig vielen PvdA-lid Kuiper de schellen van de ogen:
Daarna ging het van kwaad tot erger met de wereld in het algemeen en met Nederland in het bijzonder. In de wollige bewoordingen van Rein Kuiper zelf:

Nee, Rein Kuiper heeft het niet zo op buitenlanders en linkse multiculturalisten:

Rond de eeuwwisseling besteedde Antifascistische Onderzoeksgroep Kafka aandacht aan Rein Kuiper. Waarom? Zelf zegt de huidige PVV-kandidaat daarover:

en:

Op een verzoek om de aantijging hard te maken dat Kafka een dodenlijst zou hebben opgesteld, werd door Rein Kuiper niet gereageerd – niet zo verwonderlijk als je weet dat die lijst nooit bestaan heeft. Maar waarom besteedde Kafka aandacht aan Kuiper? Omdat hij actief was voor het extreemrechtse Oud Strijders Legioen (OSL); het maandblad waarover Kuiper het hierboven heeft, is het maandblad van het OSL: Stavast.

Kafka nu over Kuiper:

Kuipers betrokkenheid bij het OSL is interessant in verband met zijn kandidatuur voor de PVV.

Zoals het een goed PVV-kandidaat betaamt, is Rein Kuiper fanatiek tegen de muliticulturele samenleving, zo blijkt uit boven aangehaalde teksten. Waarom is de PVV ook alweer zo tegen de “multicul”? Nou, bijvoorbeeld omdat “de islam” homo’s discrimineert – en homodiscriminatie is uit den boze voor de PVV.
Maar dit vindt Rein Kuipers OSL van homo’s:

[Uit: Antifascistisch kollektief, De rechterkant van Nederland. Een overzicht van extreemrechtse en fascistische verschijnselen in Nederland (SUA, Amsterdam 1983), pp. 87-88.]

Het moge duidelijk zijn: wie tegen homodiscriminatie is, moet dus vooral niet op de PVV stemmen.

Die paardenlul uit Venlo

Ruisch is de nieuwe bundel van J.A. Deelder. Wat er direct opvalt is dat er enkele gedichten uit eerdere bundels zijn gerecycled in dit boekwerk, o.a.: De regen, Hartcore, Vaderdag en Verenigingsleven. De andere gedichten zijn wat we van een echte Deelder mogen verwachten, wat dat betreft is er weinig nieuws onder de zon. Desalniettemin valt er voor de fans weer een hoop te genieten. De verzen staan als vanouds even strak in het gelid zoals de nachtburgemeester zelf in zijn pakken. Er is de rauwe humor en er is de no-nonsense mentaliteit. De gedichten lenen zich bij uitstek om hardop te lezen. Probeer het maar eens, en probeer dan vooral ook om niet te lachen.

In het titelgedicht verhaalt Deelder, met een tsunami aan herhalingen, over de gebeurtenis die ertoe leidde dat hij permanent een ruis in zijn linker oor hoort. Hij schoot met een alarmpistool van Duitse snit tijdens de opening van een popfestival in het Zuiderpark. Het pistool hield hij te dicht bij zijn hoofd. Het eind van het gedicht heeft echter een opmerkelijke twist, of chute zo je wilt. Daar krijgt plotseling Geert Wilders een sneer.

[...]
of leven... leven... misschien is
LEEFDEN in dezen meer op z'n
plaats nu de Verlosser van Venlo
het veld heeft betreden die het
debiele deel van de natie een
oor aannaait met loze kreten
waar de honden geen brood van
lusten
[…]
– maar gék wor-
den...? Ik? Ik dacht het niet
althans niet van zo'n ruisch
of piep... Van die paardenlul
uit Venlo weet ik het zo net
nog niet)

Of die feeks uit Venlo het verdient om opgenomen te worden in een gedicht? Dat lijkt me niet, aangezien dat aandachtsgeile schimmelpiemeltje niets op heeft met om het even welke cultuur (behalve allicht om te misbruiken in de rechtbank). Maar in de literatuur mag alles, dus het zij zo. En die kanttekening daargelaten: Ruisch is een aanrader voor iedereen die zichzelf niet tot het debiele deel der natie rekent.

Dossier PVV-Groningen (3): Tim Gaasbeek

Lees hier “Dossier PVV-Groningen (1): Erik Geel”
Lees hier “Dossier PVV-Groningen (2): Dennis Ram”

Tim Jordi Gaasbeek (20 juni 1990), roepnaam Tim, woonachtig aan de Geert Valckeshof te Leek, staat op plaats 7 van de kandidatenlijst van de PVV in de provincie Groningen.
Nadat hij in de zomer van 2004 gereformeerde basisschool De Springplank verlaten heeft, ontwikkelt Tim zich tot een normale puber: hij schrijft af en toe een gedicht in een poging de eenzaamheid te bezweren
droomt van een carrière als fotomodel
en wil graag beroemd worden
Aardig om te zien dat Tim wel bereid is om voor erotische foto’s te poseren, maar dat naakt uit den boze is. Wat betreft zijn verlangen om famous te worden: wellicht is het een idee onderstaand overzicht van zijn inmiddels beëindigde loopbaan bij de Leekster zaterdagvoetbalvereniging VEV ’67 op te sturen aan de redactie van het Guinness World Records Book – in het seizoen 2004/2005 scoorde Tim maar liefst 10 maal in 0 wedstrijden; een absoluut en niet te verbeteren wereldrecord

Terug naar Tim Gaasbeek, wiens ontwikkeling tot adolescent zich voltrekt volgens het boekje: hij doet af en toe stoere mannendingen, zoals het uit een vliegtuig springen met een parachute,

verdiept zich in discussietechnieken
[onderstaand stuk is inmiddels verwijderd, want Tim heeft zijn sporen op hyves gewist; fijn om te weten dat het lichten der doopcelen op Kortsluiting dus blijkbaar leidt tot paniek in de PVV-tent

– dit was de link: http://debatters.hyves.nl/forum/4266936/Alwp/een_klein_tipje_van_de_sluier/ ]

Ter voorbereiding van de verschillende tips die op deze hyves te vinden zullen zijn, wil ik beginnen met het begrippen een "heckle" plaatsen. Dat wil zeggen dat je de persoon die het woord voert kort interrupteert met verschillende korte speldenprikjes. Dat kan van alles zijn. Een fictief voorbeeld bijvoorbeeld premier Balkenende spreekt de kamer toe en begint met beste kamerleden. Geert wilders staat al bij de microfoon en zegt snel tussendoor, ja gelukkig ze stappen eindelijk op. Dat is een voorbeeld van een heckel plaatsen, sommige vinden het een laffe manier om een debat te kantelen, andere zien het als een geweldig middel om je tegenstander even kort uit balans te brengen. Dit is iets wat door veel oefenen steeds beter uit de verf komt, maar in de meeste debat methode is dit gewoon toe gestaan en een heel mooi wapen dus. Wat vinden jullie van de "heckle"?

en begint zich tegelijkertijd te interesseren voor maatschappelijke vraagstukken – met name de jeugdzorg houdt hem bezig: niet alleen formuleert hij een discussiestelling

[de dode link: http://debatters.hyves.nl/forum/4274360/zF_l/Nieuwe_stelling_bureau_jeugdzorg/ ]

Bureau Jeugdzorg luistert te weinig naar de kinderen en werken juist daardood de problemen van de verschillende kinderen in de hand!

ook probeert hij te duiden hoe het komt dat sommige jongeren ontsporen

[de dode link: http://debatters.hyves.nl/forum/4276713/3OZ5/ontsporing_of_is_er_geen_spoor/ ]

De wereld ontsporing of is er geen spoor?

Na een show die ik enige tijd geleden heb gezien van Javier Guzman, is deze vraag in mijn hoofd gaan rond spelen. Er zijn verschillende punten binnen ontsporing waar ik meer duidelijkheid over hoop te krijgen. Een spoor is een weg waarover een trein rijdt, zo een trein heeft een vertrekplaats en een aankomstplaats. Daar tussen ligt het spoor. Naar mijn idee staat het doel van ons leven niet vast maar kan die veranderen, ons spoor is dus nog niet af op het moment dat we vertrekken. Als je er dus vanuit gaat dat het spoor gelegd moet worden terwijl wij al aan het rijden zijn, kun je op twee manieren ontsporen:

1.je kan van het spoor afwijken en zo ontsporen.

2.Je kan sneller gaan dan het spoor gelegd word en zo van het spoor af raken.

De andere kant van het verhaal dat het spoor nog moet worden gelegd is dus dat je wel een verkeerd doel kan stellen, maar je niet perse de controle hoeft te verliezen en dus niet perse hoeft te ontsporen. Als je hier van uitgaat zijn dus niet alleen of alle “slechte mensen” ontspoord, maar kunnen er ook mensen zijn die op de goede weg zijn maar toch zijn ontspoord. Het hoeft dus niet zo te zijn dat je als je ontspoord bent, je slechte dingen doet.

Wel is het zo dat een trein buiten het spoor veel moeilijker te besturen is. Dus als een persoon de trein is en als die persoon sneller gaat dan het spoor word gelegd, kost het hem heel veel kracht om de controle vast te houden. Deze enorme krachtinspanning kan niet plaats vinden zonder dat er gevolgen zijn. Die gevolgen kunnen er op verschillende manieren zijn, zo een krachtinspanning kan bijvoorbeeld leiden tot overspanning of depressiviteit. Mensen die dus overspannen zijn, zijn dat niet op het moment dat ze ontsporen. Op het moment dat je al je kracht hebt gegeven en niet langer zonder spoor verder kan rijden, kom je tot stilstand dit is het moment van een depressie. Daarom staat de ontwikkeling van een persoon tijdens een depressie ook meestal stil, want voortgang kost te veel kracht.

Deze kant van ontsporing is vaak niet duidelijk en word vaak onderschat. Dit heeft denk ik verschillende redenen. Één van die redenen is bijvoorbeeld dat deze mensen nog wel met hun “neus in de goede richting staan” zo valt het als je snel kijkt niet eens op dat ze ontspoord zijn. Dit is een groot contrast met mensen die van hun spoor gaan afwijken. Deze mensen staan met hun neus de verkeerde kant op, dus die trekken meteen de aandacht. Deze mensen hebben ook zorg nodig maar in de meeste gevallen komt deze wel omdat ze toch de aandacht trekken. Deze ontspoorde treinen vormen dan ook bijna geen risico in onze samenleving. Dat in tegenstelling tot de treinen die hier boven staan beschreven. Die ontspoorde treinen vallen niet op en hun probleem word vaak ook pas opgemerkt wanneer ze daadwerkelijk helemaal stil vallen. Daar zit dus wel degelijk een groot risico in.

Dan is er nog een laatste groep die ik in de aandacht wil brengen, dat zijn de mensen die de verkeerde kant op gaan maar nog wel op een spoor zitten. Dit kan dus voorkomen doordat zoals ik eerder heb beschreven je zelf je doel kan bepalen en dus ook zelf de richting wat je spoor moet gaan. Dit zijn mensen die al in een vroeg stadium met problemen te maken krijgen, zodat ze zelf niet in staat zijn goede keuzes met betrekking tot hun toekomst te maken. Deze treinen rijden wel en meestal met een hoge snelheid, dit is mogelijk omdat deze mensen niet een nauwkeurig doel hebben, maar wel ongeveer een richting waar ze op willen. Zo kan het “spoor” sneller worden gelegd en kan de trein dus sneller gaan. Bij deze groep is ook een groot risico, dit komt omdat ze dus rijden en met grote vaart. Als deze groep ontspoord, door de controle kwijt te raken, gaat dat met zo een snelheid dat dit de nodige schade aanbrengt niet alleen aan de persoon zelf maar ook aan de omgeving. Het is dus ook van groot belang dat deze mensen in een vroeg stadium tot stoppen worden gebracht.

Als ze eenmaal tot stoppen zijn gekomen is het van groot belang dat je ze de tijd geeft om hun richting te veranderen, wanneer je dit te snel doet zullen ze zoals hier boven al word genoemd ook ontsporen en dat is iets wat je juist wil voorkomen. Het beeld hier boven gegeven is het beeld van een ontsporing op dus drie verschillende manieren. Telkens ben ik hier ervan uitgegaan dat mensen zelf hun spoor maken. In werkelijkheid lijkt dit in veel situaties niet te kloppen. De omgeving van een persoon stelt bepaalde eisen aan de persoon een verwachtingspatroon. Deze verwachtingen zijn van groot belang bij het leggen van het spoor, soms leggen zelf ouders al het spoor compleet voor het kind.

Als een ouder een compleet spoor probeert te leggen voor een kind, kan het niet anders dat wanneer het kind zelf de richting mag bepalen het een andere kant op wil. Doordat hij dat zo snel mogelijk wil en dus niet nadenkt over de gevolgen, is de kans groot dat in zo een situatie een ontsporing plaats vind. Als ik de indruk kweek dat ik tegen opvoeding ben, wil ik die gedachte bij je wegnemen. Opvoeding is nodig, het is van groot belang dat een trein een bepaalde richting op gaat die gezond is voor de persoon en omgeving. Dit doel moeten we bereiken denk ik door vooral bij te sturen, daarbij is het van groot belang dat het kind wel zelf het spoor legt, op de manier dat het kind zelf wil. Het gevolg daarvan is dat het niet altijd gaat op jou manier, maar hou daarbij voor ogen dat het spoor dus niet af is en je wel degelijk de keuze voor het volgende gedeelte kan bepalen.

Wanneer een ouder echter denkt dat het kind in 1 keer 180 graden kan omdraaien zal dit ook leiden tot ontsporing. Dit dient ten alle tijden voorkomen te worden.

Hoe denken jullie over opvoeding en de samenwerking daarvan?

Hoe zien jullie het verband tussen opvoeding en ontsporing?

Ik hoor graag jullie meningen.

Tim Gaasbeek

En nu is Tim Gaasbeek opeens verkiesbaar voor de PVV, een partij (sic!) die zich absoluut niet interesseert voor de achtergronden van ontsporende en ontspoorde jongeren, een partij (sic!) die het niet heeft over kwajongens maar over straatterroristen, een partij (sic!) die vindt dat je lastige pubers een knieschot moet geven.
Tim mag zich dan inmiddels een manhaftig rechts-extremistisch uiterlijk hebben aangemeten
zijn ideeën over hoe er moet worden omgegaan met lastige jongeren staan haaks op die van de PVV. Sterker: zijn opvattingen daarover zijn bijzonder politiek correct, welhaast uiterst links. Tim Gaasbeek:

Je kent het wel, die jongeren op elke straathoek die net iets meer kattenkwaad uitvreten dan de normale buurjongen of buurmeid. Deze jongeren zijn geen criminelen, maar deze jongeren hebben gewoon iets extra aandacht nodig en die aandacht moeten we ze gewoon geven. We moeten ze gewoon met hun normale vrienden om laten gaan, zodat die vrienden hun in bedwang kunnen houden en dat ze kunnen leren van hun vrienden. Daarom is het ook van groot belang dat we ze niet opsluiten in één of andere jeugdgevangenis, zoals Bureau Jeugdzorg nu in sommige gevallen doet. Daarom ben ik tegen de manier zoals Bureau Jeugdzorg nu handelt.

Voor al die mensen die het niet geloven: dit zijn echt de woorden van PVV-kandidaat Tim Gaasbeek. Ziehier het bewijs, op film:




[De "insluiting" blijkt op Internet Explorer af en toe niet te werken. Daarom hier een link.]
Tim, wees een kerel, reageer op dit artikel en vertel: waarom sta je op de lijst van de fascistische PVV die vindt dat je kwajongens geen tweede kans maar een knieschot moet geven?

Even een leuk intermezzo

Een oudje, maar hij blijft leuk. Een klassieker dus, wat ons betreft.

Dossier PVV-Groningen (2): Dennis Ram

Lees hier “Dossier PVV-Groningen (1): Erik Geel”

Gisteren, 21 februari 2011, bezocht Geert Wilders de provincie Groningen. Tijdens zijn bliksembezoek zei hij voor de camera’s van RTV Noord: ‘Wat ik de mensen hier te bieden heb, is een fantastische PVV-lijst.’ De Leider voelde zich even later geroepen om nogmaals te onderstrepen (‘ondersteunen’) ‘dat we hier goede kandidaten hebben.’

Eén van de goede kandidaten op de fantastische PVV-lijst is nummer 5: Dennis Ram (30 maart 1974), woonachtig in de stad Groningen aan de Bankastraat.
De man linksonder op de foto, met startnummer 19677, dat is hem tijdens de 4 Mijl van Groningen in 2009:

Zoals het een goed PVV-kandidaat betaamt, is Dennis Ram fanatiek tegen de muliticulturele samenleving en weet hij zijn standpunten genuanceerd onder woorden te brengen:
Waarom is de PVV ook alweer zo tegen de “multicul”? Nou, bijvoorbeeld omdat “de islam” vrouwen discrimineert – en vrouwendiscriminatie is uit den boze voor de PVV.
Wat vindt Dennis Ram ervan dat vrouwen voor hetzelfde werk minder betaald krijgen dan mannen?

Kortom: het verschil in beloning is biologisch verklaarbaar en dus terecht, aldus PVV-kandidaat Ram, die iedere mannelijke (mede)verantwoordelijkheid voor zwangerschap afwijst.
De mindere betaling heeft echter niet alleen een biologische oorzaak, er is ook een sociale component: volgens Rat (oeps! slip of the qwerty) – herstel: volgens Ram wordt het verschil tussen mannen en vrouwen in stand gehouden door sociale wetgeving:

Wanneer een politieke vriend van hem ervan wordt beschuldigd zijn zwangere vrouw zodanig mishandeld te hebben dat ze moest worden opgenomen in een ziekenhuis, stelt Dennis Ram dat vrouwen die het hospitaal worden in gemept daar vaak zelf om vragen; huiselijk geweld is volgens hem dus een kwestie van eigen schuld, dikke bult – en wie het niet met PVV-kandidaat Ram eens is discrimineert mannen en is dus een seksist:

Ram, Dennis Ram, what’s in a name?

Dossier PVV-Groningen (1): Erik Geel

Hendrik Johannes Geel, roepnaam Erik (Roden, 27 april 1970), is kandidaat nummer 10 op de lijst van de PVV in Groningen.
Wie is Erik Geel? Begin 2004 schrijft hij over zichzelf:

Erik Geel is erg te spreken over Neuro Linguïstisch Programmeren:

Maar:

Onderdeel van Erik Geels totaal nieuwe leven is fanatiek sporten. In het Dagblad van het Noorden van 23 september 2006 staat te lezen, in het artikel ‘Euroborg onuitgepakt cadeautje’:

Erik Geel (36) fietst zich uit de naad op een van de vele toestellen van Plaza Sportiva. Twaalf keer is hij hier nu al geweest en het bevalt hem prima. “Ik woon in het centrum, ik kom hier op de fiets naartoe. Er waren natuurlijk in het begin wat aanloopproblemen, maar dat hoort erbij.” Na het sporten neemt hij meteen boodschappen mee bij de Jumbo.

Had Erik Geel zich nu maar beperkt tot reclamepraatjes voor volgens de wetenschap onzinnige zaken als Neuro Linguïstisch Programmeren en de voedingssupplementen van Herbalife; had hij zich nu maar gewoon fanatiek op het sporten geworpen – maar nee: Erik Geel vond het nodig om zich met de politiek te gaan bemoeien. De aanhanger van Pim Fortuyn schrijft op zondag 27 maart 2002:

In 2003 mengt hij zich, onder het pseudoniem Geeltje, op pim-fortuyn.nl in een discussie over windenergie. Geel is tegen, en onderbouwt zijn betoog met zinnen als: [Wist je dat…]

daarbij uit het oog verliezend dat er een verschil is tussen het ontdekken en het ontstaan van een nieuwe diersoort.
Ook geeft hij in zijn wist je dat-rijtje blijk vatbaar te zijn voor geloof in samenzweringstheorieën: [Wist je dat…]

Op 5 september 2007 lanceert Geeltje op grenswetenschap.nl zijn meest wilde samenzweringstheorie: de moord op Pim Fortuyn was geen eenmansactie, nee,

Erik Geel was op internet niet alleen actief als schrijver. Hij had een eigen internetbedrijfje: Porky’s Internet Services. Deze eenmanszaak, die bestond van begin 1999 tot eind 2004, was gevestigd op het (nog steeds) huisadres van Erik Geel aan de Noorderhaven in Groningen. Porky’s Internet Services was niet alleen het bedrijf achter portals als pimfortuyn.biz, uutgrun.nl en vindicater.nl, maar ook achter de site linksekerk.nl.
Op de site linksekerk.nl wordt Amnesty International gekapitteld omdat de organisatie niet opkomt voor Holocaust-ontkenners:

Ook wordt er een artikel geplaatst met sociaal-darwinistische

én racistische strekking:

Is er na deze voor zichzelf sprekende citaten, gepubliceerd door PVV-kandidaat Erik Geel, nog een laatste zin nodig?

in your facebook

Wat te doen?

Dat ik, Kortsluiting-Groningen, na invulling van het kieskompas linksboven in het politieke landschap geplaceerd blijk, is niet geheel onverwacht. Links en progressief, en nogal extreem, dat weet ik al jaren van mezelf. Toch klopt er iets niet in het plaatje. Dat de SP bij de PvdA op schoot zit is natuurlijk wel waar: het socialisme van de SP verdwijnt in rap tempo, de partij rukt op naar rechts. Nee, het is de plaatsing van GroenLinks in het spectrum – daarmee ben ik het volledig oneens. Dat de partij hoog scoort op de verticale as – op progressiviteit in ethische kwesties – dat is te billijken; maar dat de partij op de horizontale as ver links uitkomt is natuurlijk belachelijk: voor versoepeling van het ontslagrecht, voor verhoging van de pensioengerechtigde leeftijd, voor het steunen van de NAVO-missie in Afghanistan – dat alles heeft niets met links te maken. Het is ongetwijfeld te wijten aan het feit dat genoemde zaken niet spelen op het niveau van de provinciale politiek en dus niet in het verkiezingsprogramma staan, maar de partij daarom zo links op de as plaatsen is een misleiding, want de provinciale staten kiezen de Eerste Kamer en daar zijn deze standpunten zeker wel aan de orde.
Het is waarschijnlijk duidelijk: ik zal niet op GroenLinks stemmen. Ook al moet dat van de makers van het kieskompas, geen moment overweeg ik om mijn stem geven aan een liberale partij. Maar wat dan wel? Lakmoesproef voor het socialistisch gehalte van een partij is sinds jaar en dag de houding inzake militaire kwesties. De PvdA valt dan natuurlijk meteen af, want ze kunnen daar nu dan wel tegen de uitzending naar Kunduz zijn, normaalgesproken steunt de partij dit soort gewelddadig ingrijpen. Blijven er dus twee partijen over: de SP en de Partij voor de Dieren (nee, niet de PVV: het fascistentuig houdt weliswaar nog steeds vol tegen de missie naar Kunduz te zijn, de fractie heeft in de Tweede Kamer wel gewoon voor de missie gestemd). En daar raak ik in de problemen: ik vind dat ik op een partij met een socialistische ideologie moet stemmen, op een partij met een socialistische grondslag. O, hoor ik de lezer denken, dan is het makkelijk: SP dus. Dat zou je inderdaad denken, maar de SP roert de laatste tijd steeds sterker de trom van de vreemdelingenhaat, steeds vaker verwijst Emile Roemer naar het uit de jaren tachtig stammende rapport Gastarbeid en kapitaal dat jarenlang vol schaamte (en terecht!) onder het tapijt geschoffeld werd; nog even en ze gaan de brochure herdrukken, let op mijn woorden. Op een partij die er zulke abjecte opvattingen op na houdt, kan ik met goed fatsoen niet stemmen. Blijft over de Partij voor de Dieren, die in het parlement weliswaar uitstekend stemgedrag vertoont, maar die de socialistische beginselen niet aanhangt waardoor het gevaar van programmatisch zwabberen blijft bestaan. Toch neig ik ernaar om mijn stem te geven aan de PvdD, ondanks de lijstverbinding met PvdA en GroenLinks. Maar het blijft schuren, waarschijnlijk zal ik pas in het stemhokje beslissen waar mijn stem heengaat. Niet stemmen is natuurlijk geen optie, want hoewel ik geen overspannen verwachtingen heb van de invloed die ik uitoefen via het rode potlood: deze extreemrechtse regering moet weg en dus geen meerderheid verwerven in de Eerste Kamer.
Aan alle lezers die zijn teleur- dan wel gerustgesteld dat er op Kortsluiting nog niet uitgebreid aandacht is besteed aan de ratten van de PVV: maandag aanstaande beginnen we met de serie Dossier PVV-Groningen.