Er viel een flyer in de bus: Wouter Bos komt naar Groningen. Nou interesseert dit mij geen zier, maar de aankondiging riep een herinnering op aan een eerder bezoek van een PvdA hot shot aan Groningen. Minister Jo Ritzen van onderwijs kwam jaren geleden naar Stad om een propagandapraatje te houden voor de plaatselijke partijafdeling. De bijeenkomst vond plaats in Het Tehuis aan de Lutkenieuwstraat, alwaar ik voorafgaand aan de bijeenkomst aan de deur pamfletjes stond uit te delen van de trotskistische Socialistische Arbeiderspartij (SAP). Het was behoorlijk koud, en ik vervloekte mezelf dat ik geen muts op mijn pasgeschoren schedel had geplaatst. Een grote zwarte slee kwam aangereden, minderde vaart en trok opeens weer op. Op de achterbank meende ik de minister van onderwijs te ontwaren. Maar dat kon haast niet, want waarom zou hij niet voor de deur uitstappen? Ik stond nog steeds vernikkelend foldertjes uit te delen, toen er opeens twee agenten met platte pet en verbeten blik langs mij heen naar binnen stapten. Ik hoorde ze in het portaal overleggen met de organisator van de avond: de chauffeur van Ritzen had de politie gecontacteerd met de mededeling: ‘Skinheads gesignaleerd’. De organisator zei van niets te weten. De agenten kwamen onverrichter zake weer naar buiten gestapt, bekeken mij eens goed, en bestudeerden een hen op verzoek overhandigd trotskistisch vlugschrift. Waarna ze al sprekend in de walkie-talkie wegbeenden. Even later verscheen ten tweeden male de zwarte slee en dit keer stapte de minister uit. Hij keek alsof hij het niet waarderen kon toen ik hem vroeg: ‘Mag deze skinhead u een pamfletje aanbieden?’
De eerlijkheid gebiedt mij op te merken, dat bovenstaande anekdote speelt in de tijd dat het nog geen mode was voor mannen om zich kaal te scheren. Maar toch. En zo zie je maar weer: angsthazerij van notabelen is van alle tijden. Al staat de geblondeerde witte rat Wilders als lafbek natuurlijk op eenzame hoogte: de Leider van Bang Nederland durft geen stap buiten de deur te zetten zonder het gezelschap van kleerkasten met oortjes in, want o gruwel: er lopen “buitenlanders” op straat.
De eerlijkheid gebiedt mij op te merken, dat bovenstaande anekdote speelt in de tijd dat het nog geen mode was voor mannen om zich kaal te scheren. Maar toch. En zo zie je maar weer: angsthazerij van notabelen is van alle tijden. Al staat de geblondeerde witte rat Wilders als lafbek natuurlijk op eenzame hoogte: de Leider van Bang Nederland durft geen stap buiten de deur te zetten zonder het gezelschap van kleerkasten met oortjes in, want o gruwel: er lopen “buitenlanders” op straat.
2 opmerkingen:
Prachtige anekdote.
Nam Ritzen het pamflet aan? Nee, zeker?
Nee, hij nam het niet aan.
Karel
Een reactie posten