donderdag 4 juni 2009

Naar het stembureau


Zojuist naar het stembureau getogen, in de school bij mij om de hoek. Ik wilde mijn stem uitbrengen op kandidaat nummer 16 van lijst nummer 5: Johan Kwisthout, een revolutionair-socialist uit Breda.
Helaas: toen ik zei principiële bezwaren te hebben tegen het mij moeten legitimeren alvorens te kunnen stemmen, kreeg ik mijn stempas retour - in plaats van dat mij het stembiljet werd overhandigd. De heren van het stembureau vonden het erg vervelend, en hebben nog gekeken of er niet toch een manier was dat ik zou kunnen stemmen zonder mij te legitimeren. Terwijl één van de mannen telefonisch contact had met de “back office”, waarbij hij mededeelde dat twee van de drie medewerkers van het stembureau ervoor instonden dat het mijn stempas was die ik bij me droeg, wees een andere medewerker mij erop dat ik natuurlijk wel iemand anders kon machtigen om voor mij te stemmen – hij meldde mij dit conform de verkiezingsnieuwsbrief van het ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties waarin staat dat kiezers die zich zonder identiteitsbewijs op het stembureau melden, op “nadrukkelijk verzoek van de Tweede Kamer”, erop dienen “gewezen te worden dat zij toch kunnen stemmen, namelijk door het verlenen van een onderhandse volmacht aan een andere kiezer.”
Ondanks alle moeite die voor mij gedaan werd, ben ik uiteindelijk toch onverrichter zake heengezonden. Voor de eerste maal sinds ik stemgerechtigd ben, heb ik mijn stem niet uitgebracht – niet omdat ik dat niet wilde, maar omdat het me werd belet.
Wordt vervolgd. Dat beloof ik.

8 opmerkingen:

jeroen zei

Ik vond het niet zo'n probleem: de dames en heren van het stembureau wierpen slechts een blik op het paspoort om te kijken of naam en foto klopten met het stembiljet en de bijbehorende persoon. Meer is er echt niet mee gedaan.

kortsluiting zei

Wat er gedaan is, is het volgende: de bewijslast is omgekeerd. Er werd vanuit gegaan dat je een fraudeur was, totdat je door het tonen van een (geldig) legitimatiebewijs het tegendeel bewees.
Omkeren van de bewijslast is ongrondwettelijk en het betekent einde van de rechtsstaat.

Karel

jeroen zei

Maar dat zijn bewakingscamera's op straat, bij pinautomaten en in winkels ook...

Kortsluiting zei

Afgezien van het feit dat ik geen liefhebber van bewakingscamera's ben, dat ligt toch iets anders: die camera's zijn niet opgehangen omdat men mij persoonlijk ervan verdenkt dat ik kwaad in de zin heb, laat staan omdat ik iets misdaan zou hebben; terwijl in het geval van mij persoonlijk moeten identificeren alvorens te mogen stemmen, ik er persoonlijk van verdacht word fraudeur te zijn - totdat ik het tegendeel bewijs.

Karel

René zei

Ik snap wel dat je principieel tegen legitimatie bent. Maar ik snap niet dat je daarvoor een ander principe op het spel zet: het verworven recht om te stemmen. Niemand heeft je belet te stemmen. Jij hebt zelf de keuze gemaakt om niet op Johan Kwisthout te stemmen en dat vind ik jammer. Zeker als je weet dat je met niet-stemmen rechts in de kaart speelt (zie ook de lage opkomst). Je zou het zo kunnen formuleren: probeer wat meer pragmatisch te zijn: weeg het één tegen het ander af.

ps: wat zou Johan Kwisthout hier zelf van vinden?

Niklas zei

Applaus van onze politieke plumeau!
Zie ook: http://niklas.web-log.nl/niklas/2009/06/090604.html

Marjan zei

Een vreemde kronkelredenering, René. "U mag alleen stemmen als..." is een bedenkelijke stap terug ten opzichte van "U mag stemmen." Daar komt geen keuze aan te pas. Tenminste: niet van de stemmer.

Kortsluiting zei

@ René: Het stemrecht is in de grondwet verankerd. De legitimatieplicht maakt deel uit van een nieuwe kieswet, die bij de afgelopen Europese verkiezingen als (bijna landelijk uitgevoerd) “experiment” werd toegepast – het is nog niet eens een aangenomen wet. Verkiezingen zijn bij uitstek het moment om te kiezen. Tot nu toe heb ik dat altijd gedaan door te stemmen op een partij of kandidaat. Ditmaal heb ik radicaal gekozen voor het kiesrecht. Was ik pragmatisch geweest, dan had ik niet kunnen proberen om de rechter een uitspraak te ontlokken over de al dan niet grondwettelijkheid van de nog niet geïmplementeerde nieuwe kieswet.
Over het rechts in de kaart spelen: ik ben ervan overtuigd dat (met name extreem) rechts een groot voorstander is van de identificatieplicht, en dat ze mij zullen vervloeken om mijn poging de rechter hierover een uitspraak te ontlokken. Met andere woorden: op de lange termijn steek ik (extreem) rechts een spaak in het wiel – althans: dat probeer ik.
Wat Johan Kwisthout hiervan vindt weet ik niet – maar ik zal het hem vragen en zijn antwoord posten. Ik weet wel dat Johan een fervent tegenstander van de identificatieplicht is. Vooruitlopend op zijn antwoord denk ik te kunnen zeggen dat dat ongeveer als volgt zal luiden: eigenlijk ben ik voor massa-actie, maar soms ontkom je er niet aan om je individueel te verzetten.

@ Niklas: Dank voor je kriebelend applaus.

@ Marjan: Hoera!

Karel