donderdag 4 juni 2009

Na een wat narrig verslag (twee maanden terug) kan ik thans mijn opluchting uitspreken over de ‘actuele conditie’ van de Rotterdamse Dichtclub. Waar ik de vorige keer mijn verbazing uitsprak over de aan desinteresse grenzende slordigheid waarmee sommige poëten hun eigen werk benaderen (en het ontbreken van enig corrigerend optreden vanuit de kring der collega’s), zag ik bij allen dit keer gezonde ‘zin’ om het eigen werk café De Schouw in te slingeren.

Lees op Seksloos de hele opluchting van Hans van Willigenburg.

Geen opmerkingen: