woensdag 12 oktober 2011

Blogje voor Bill



Deze week ontdekte ik – door het lezen van het net verschenen Captain Liefie, de slapstick-roman-met-serieuze-ondertoon van Bill Mensema; een aanrader, dat boek bedoel ik, want Mensema is een groot verteller – dat er in Groningen minstens twee schrijvers zijn die van Udo Lindenberg houden. Ikzelf (dat is één) ben liefhebber van zijn teksten en muziek – en van de persoon – sinds 1978. Hoe lang Bill Mensema (dat is dus de tweede) al fan is van Lindenberg weet ik niet, en dat kan me ook eigenlijk niet schelen: ik grijp graag iedere gelegenheid aan om wat liedjes van der Udo te posten. Die wat lijzige wijze van zingen – ongeëvenaard. En nog goeie teksten ook.
(Het is mogelijk dat één of zelfs meerdere van onderstaande nummers al eerder op Kortsluiting werd of zelfs werden gezet – maakt niet uit: gewoon weer luisteren.)

1972 (het begin):
Die Kinder deiner Kinder



1978 (van mijn eerste Lindenberg-lp, Dröhnland Symphonie, die ik aanschafte vers van de platenpers):
Angelika


1981 (duet met de geweldige Helen Schneider, van wie ik ook een aantal platen bezit – dankzij der Udo):
Baby wenn ich down bin


2008 (still going strong – live in de Color Line Arena te Hamburg):
Was hat die Zeit mit uns gemacht



2008 (idem):
Nichts haut einen Seemann um

3 opmerkingen:

Angelika zei

Hee is me dat schrikken ...

Karel ten Haaf zei

Maar jij komt toch niet uit Winsen an der Luhe? Zo ja, dan schrik ik.

Angelika zei

Nee, wel uit Noord Duitsland, maar ik küß graag den Sternenstaub von schwitzigen Haut.
Geintje, ik wist niet dat er een liedje met m'n naam bestond.

Ik heb trouwens een foto van jou op mijn blog geplaats, is dat goed?
http://ontdekkingvangroningen.blogspot.com/2011/09/het-hersel-van-het-weer.html