Etiquette

Nederlanders zijn een bot volk. Niet zelden bestellen zij in een bar met de frase: 'Ik wil een biertje.' Of het nog afgemetener: 'Bier!' Ik vind dat niet stijlvol en bestel derhalve altijd met de vraag: 'Mag ik wel een biertje?' Dat zorgt nog weleens voor gelazer. Er is altijd wel een bargriet die dan namelijk zegt: 'En als ik nu nee zeg.'
Ik antwoord dan steevast: 'Dan houd het op, hè. Dan zie ik mij genoodzaakt om naar een ander etablissement te verkassen alwaar ze wel willen voldoen aan mijn wensen. Wat dan wel weer inhoudt dat u baas inkomsten derft. En nu bier schenken, tuthola. Vort.'
Niet zelden geraak ik met zo'n uitspraak in de problemen. De vriend van de bargriet zit namelijk vrijwel altijd op de hoek van de bar en kan mijn antwoord niet anders dan gehoord hebben. Als nobele heer moet hij het dan wel opnemen voor zijn vriendin. Dat loopt dan altijd uit op heibel en een handgemeen. Dan moet ik dus het hoofd van die vriend weer enkele malen op de bar stoten en daarna als overwinnaar de bargriet, hard maar teder, te grazen nemen.
Wat ik maar wil zeggen: het belang van etiquette valt niet te onderschatten.