Druilerig weertje. Oude liefdes beluisteren dus maar. Zoals deze - hier geplaatst in de hoop daar de redactie te Rotterdam een plezier mee te doen, want in Groningen verwachten we dat hij Annette Peacock niet kent maar wel zal weten te waarderen. En verder natuurlijk voor iedereen die ik vergeten ben te noemen. Volgende keer weer een talige bijdrage aan dit weblog. Beloofd.
zaterdag 12 februari 2011
donderdag 10 februari 2011
Niet te punk
Een man, een vleugel en twee nummers van the Beatles. Ochtendzonnetje erbij op mijn gesloten oogleden en de Lente is eindelijk daar.
maandag 7 februari 2011
zaterdag 5 februari 2011
donderdag 3 februari 2011
zaterdag 29 januari 2011
Een nieuwe carrière, een nieuw geluid

En bovendien: een nieuwe snuit. Geïnspireerd door de geslaagde make-over van Coen Peppelenbos, besloot ook Kortsluiting-Groningen zijn uiterlijk onder handen te nemen. Perfecte timing: aanstaande donderdag duikt hij namelijk de studio in, samen met zanger/pianist Harry Zijlstra (foto linksboven met guitaar), om een geëngageerde carnavalshitsingle op te nemen. Technicus en volkszanger Bert Hadders wordt geacht het geheel in goede sporen te leiden. Bij een nieuwe loopbaan hoort een passend uiterlijk; dus ziehier Karel "Mercury" ten Haaf:


Labels:
Bert Hadders,
dagboekaantekeningen,
Harry Zijlstra
De Arabische revolutie marcheert

Onderstaand artikel kregen we toegestuurd door collega schrijver en revolutionair-socialist Maurice Ferares, die in de begeleidende mail schreef: "dat doet een oud hart goed".
Vier maanden voordat het regiem van Ben Ali op 16 januari jl. werd weggejaagd door het Tunesische volk, combineerde een groep jonge hackers het beginnende verzet met een ongekende campagne op Internet. De groep, die op 4000 jongeren wordt geschat en zich het Collectief Anonymus noemt, begon ontelbare oproepen en afspraken voor het houden van vergaderingen en demonstraties te verspreiden: '’s Nachts zaten we aan het scherm en overdag waren we op straat,' zei een lid van de groep.
Wat is de betekenis van de gebeurtenissen in Tunesië? In hoeverre zullen ze een voorbeeld zijn voor de volken in andere Arabische landen dat op min of meer korte termijn zal worden gevolgd? En niet alleen voor de Arabische landen, maar ook in alle andere delen van de wereld nu miljoenen mensen meer dan ooit tevoren hebben ondervonden en begrepen dat het kapitalisme zich in een diepe crisis bevindt en die over hun ruggen tracht op te lossen. (Volgens het Internationaal Arbeidsbureau in Geneve zijn er momenteel 205 miljoen werklozen in de wereld waarbij miljoenen vrouwen die werkloos zijn geworden, maar zich niet hebben laten registreren, niet zijn meegeteld.) Wie zijn de grote spelers in dit enorme sociale en politieke gevecht en wie zal uiteindelijk de overwinning behalen? Zullen dat de volksmassa’s zijn, of toch weer de banken en grote ondernemingen, militairen – of religieuze leiders?
Wat zullen de gevolgen zijn van de Tunesische revolutie voor de verhoudingen in het Midden Oosten; tussen de Arabische landen onderling? Zullen ze een progressieve federatie vormen? Misschien zelfs een met Israël, als de Israëliers begrepen hebben, dat ze alleen in vrede kunnen leven wanneer ze hun rechtse leiders aan de kant zetten en hun land een eenheidsstaat voor joden en niet-joden wordt? Nethanjahu kan geen atoombom op Tunis gooien of de computers van het land te saboteren om het revolutionaire proces te stoppen met het argument dat het een bedreiging is voor het voortbestaan van Israël.
En de Palestijnen? Zullen zij afrekenen met president Abbas, die bereid bleek vrijwel heel Oost-Jerusalem aan Israël af te staan en genoegen te willen nemen met de terugkeer van een beperkt aantal van de vijf miljoen Palestijnse vluchtelingen? (Al Jazira, de in Qatar gevestigde Arabische zender, maakte de inhoud van documenten afkomstig uit Palestijnse bron daarover op 23 januari bekend. Erekat de Palestijnse onderhandelaar heeft de juistheid ervan niet ontkend.)
Reeds nu zijn er allerlei tekenen dat wat in Tunesië momenteel gebeurt, de volken in de ander Arabische landen niet onberoerd laat. Dat hoeft niet te verwonderen want in de meeste van die landen bestaat grote ontevredenheid vooral onder de jongeren, maar zeker ook onder de ouderen, over de uitzichtloze situatie waarin ze verkeren. Miljoenen leven onder de grens van de armoede, de werkloosheid is enorm en de prijzen van de eerste levensbehoeften stijgen dagelijks door speculatie. De heersende klieken met hun presidenten die afkomstig zijn uit het leger zoals in Egypte en Algerije, of koninklijke families zoals in Marokko en Jordanië, laten hun volk honger lijden en vergaren grote rijkdommen door middel van de monopolies die ze bezitten op allerlei economische gebieden en die ze door nepotisme hebben verkregen en/of gewoon door grepen in de staatskas. Ook in Tunesië was dat het geval. De familie van Ben Ali vluchtte met miljarden aan geld, goud en kostbaarheden het land uit.
Tien dagen na het vertrek van Ben Ali uit Tunesië vonden in Egypte op 25 januari jl. in alle grote steden demonstraties plaats tegen president Mubarak. In Cairo kwamen meer dan 100.000 mensen op straat die het aftreden van de president eisten. Het was de grootste demonstratie tegen de president in de dertig jaar dat hij aan het bewind is. In de afgelopen maanden had het verzet zich beperkt tot Internet – vooral Facebook en Twitter – waarmee vele duizenden internauten de toestand in het land veroordeelden en hun wens tot verandering uitten. (Een andere regering, een andere president en een andere grondwet !) Net als in Tunis hebben ook In een andere landen jongeren zich in brand gestoken en nog voor de maand om was kwam de bevolking van Jemen – het allerarmste land in de Arabische wereld – in opstand tegen de regering en werd er massaal gedemonstreerd.
Vandaag 28 januari is voor de derde keer in drie weken op vrijdag gedemonstreerd tegen de werkloosheid en de stijging van de prijzen in Amman en andere steden in Jordanië. De Arabische revolutie komt op stoom. En daar zal het niet bij blijven, want hoe zullen de onderdrukten in Europa en Amerika op dat alles reageren? Hoe lang zullen ze Obama, Merkel, Berlusconi, Sarkozy, Cameron en Rutte nog op het pluche laten zitten?.
http://www.abigador.nl/
Amsterdam 28.1.2011
Labels:
Algerije,
Arabische revolutie,
Egypte. Tunesië,
Israël,
Jordanië,
Marokko,
Maurice Ferares,
politiek
vrijdag 28 januari 2011
PVV stemt voor missie naar Afghanistan

Dat je fascisten nooit op hun woord moet geloven wisten we natuurlijk al, en na afgelopen nacht weet iedereen het. Zou je denken – maar in de pers zie je overal staan dat de PVV tegen de missie in Afghanistan was en is. Zijn wij dan de enigen die hebben gezien en gehoord dat de PVV tegen de motie Cohen/Roemer stemde; tegen een motie die de regering vroeg om af te zien van de missie naar Kunduz? Volgens een stemverklaring van Wilders stemde de PVV tegen die motie, omdat hij het niet eens was met de strekking ervan.
Dit is de letterlijke tekst van de motie:
Overwegende dat onvoldoende vertrouwen bestaat in doel en opzet van de voorgenomen missie;
Verzoekt de regering, haar besluit conform artikel 100 Grondwet inzake een politietrainingsmissie in Afghanistan in te trekken.
Wie zegt tegen de missie naar Afghanistan te zijn en vervolgens doodleuk bovenstaande motie verwerpt, is een leugenaar. We kunnen dit niet vaak genoeg herhalen en zullen blijven hameren op de onbetrouwbaarheid van het fascistentuig.
Dit is de letterlijke tekst van de motie:
Overwegende dat onvoldoende vertrouwen bestaat in doel en opzet van de voorgenomen missie;
Verzoekt de regering, haar besluit conform artikel 100 Grondwet inzake een politietrainingsmissie in Afghanistan in te trekken.
Wie zegt tegen de missie naar Afghanistan te zijn en vervolgens doodleuk bovenstaande motie verwerpt, is een leugenaar. We kunnen dit niet vaak genoeg herhalen en zullen blijven hameren op de onbetrouwbaarheid van het fascistentuig.
Stefan Nieuwenhuis hoera!

Stefan Nieuwenhuis, die toffe gast, wordt door ons hartelijk gefeliciteerd. Want hij is de nieuwe stadsdichter van Groningen. Groot nieuws, dachten wij - tot we op het literaire weblog Tzum een bericht van donderdag 16 juli 2009 lazen:
Labels:
gefeliciteerd,
stadsdichter,
Stefan Nieuwenhuis,
Tzum
maandag 24 januari 2011
Kandidatenlijst PVV Groningen

Onderstaand de vijftien namen op de kieslijst van de Partij voor de Vrijheid (lijst 11) voor de Provinciale Staten van Groningen op 2 maart aanstaande.
1. A.J.M. van Kesteren (m), Groningen
2. K. Wolthof (v), Siddeburen
3. M.W.H. Jansen (m), Groningen
4. J. Kolthof (m), Groningen
5. D. Ram (m), Groningen
6. R. Mast (m), Onnen
7. T.J. Gaasbeek (m), Leek
8. H. Linnenkoper (m), Veendam
9. G.M. Hebing (m), Grootegast
10. H.J. Geel (m), Groningen
11. S.J.S. Buikema (m), Siddeburen
12. R.H.F. van der Vliet (m), Groningen
13. R.P. Kuiper (m), Oude Pekela
14. M.G.S. Rajcomar (v), Den Haag
15. H. Mulder (m), Haren (Gr)
Een eerste conclusie: de PVV in Groningen is vooral een mannenclubje.
Over de afzonderlijke kandidaten later meer. Net als over de 57 personen die de Verklaring ter ondersteuning van een kandidatenlijst ondertekenden ten behoeve van de PVV.
(wordt vervolgd)
1. A.J.M. van Kesteren (m), Groningen
2. K. Wolthof (v), Siddeburen
3. M.W.H. Jansen (m), Groningen
4. J. Kolthof (m), Groningen
5. D. Ram (m), Groningen
6. R. Mast (m), Onnen
7. T.J. Gaasbeek (m), Leek
8. H. Linnenkoper (m), Veendam
9. G.M. Hebing (m), Grootegast
10. H.J. Geel (m), Groningen
11. S.J.S. Buikema (m), Siddeburen
12. R.H.F. van der Vliet (m), Groningen
13. R.P. Kuiper (m), Oude Pekela
14. M.G.S. Rajcomar (v), Den Haag
15. H. Mulder (m), Haren (Gr)
Een eerste conclusie: de PVV in Groningen is vooral een mannenclubje.
Over de afzonderlijke kandidaten later meer. Net als over de 57 personen die de Verklaring ter ondersteuning van een kandidatenlijst ondertekenden ten behoeve van de PVV.
(wordt vervolgd)
Labels:
fascisme,
kandidatenlijst,
PVV,
PVV Groningen,
PVV kandidaat,
racisme,
ratten,
statenverkiezingen 2011
dinsdag 18 januari 2011
Dichtclubbundel #8

Het is inmiddels een traditie: aan de vooravond van de poëziemarathon presenteert de Dichtclub een bundel. Dit jaar zal dat gebeuren op woensdag 26 januari, uiteraard in café Marleen aan de Kleine Pelsterstraat te Groningen. De vormgeving van het jaarboek was voor de tweede keer in handen van Joris Westerink, de titel kwam uit de koker van Jan en Marleen. Voor de inhoud zorgden André Degen, Jan Glas, Karel ten Haaf, Erik Harteveld, Hubert Klaver, Sacha Landkroon, Renée Luth, Sjoerd-Jeroen Moenandar, Arjen Nolles, Coen Peppelenbos, Robert Prijs en Rense Sinkgraven.
De presentatie begint om 20.30 uur. De toegang is vrij.
Naast de dichters die een bijdrage leverden aan de bundel, treedt er een gastdichter op: Anneke Claus, nog net stadsdichter van Groningen – tijdens de slotmanifestatie van de poëziemarathon, een dag later dus, wordt bekendgemaakt wie de ganzeveer van Claus overneemt en de komende twee jaar stadsdichter van Stad zal zijn.
Samenvattend: presentatie Dichtclubbundel, woensdag 26 januari, 20.30 uur, café Marleen.
De presentatie begint om 20.30 uur. De toegang is vrij.
Naast de dichters die een bijdrage leverden aan de bundel, treedt er een gastdichter op: Anneke Claus, nog net stadsdichter van Groningen – tijdens de slotmanifestatie van de poëziemarathon, een dag later dus, wordt bekendgemaakt wie de ganzeveer van Claus overneemt en de komende twee jaar stadsdichter van Stad zal zijn.
Samenvattend: presentatie Dichtclubbundel, woensdag 26 januari, 20.30 uur, café Marleen.
woensdag 12 januari 2011
Van de hand van Kraayenhof

Morgen (donderdag 13 januari) wordt hij geopend: de tentoonstelling Van de hand van Kraayenhof - 20 jaar maquettebouw in hout.
Architect Haiko Meijer (Onix/OAK), stedebouwkundige Rob van Gemert (dienst RO/EZ) en bandeonist Carel Kraayenhof (Sexteto Canyengue) openen de tentoonstelling om 17.00 uur.
De expositie van het werk van Jaap Kraayenhof maquettebouwers is van 13 januari t/m 11 februari te zien in de hal van RO/EZ, Gedempte Zuiderdiep 98, Groningen.
Gaat dat zien. Gratis!
Labels:
aankondiging,
architectuur,
Jaap Kraayenhof,
maquettes
zaterdag 8 januari 2011
Ik blijf tegen

Ik kan ook nooit even rustig op vakantie. Zit ik net lekker op Schiermonnikoog, beginnen de voorstanders van het Forum zich opeens luide te roeren: een loei van een advertentie in het Dagblad van het Noorden en een online handtekeningenactie om te laten zien dat er een breed draagvlak voor het Forum is.
Ik begrijp de consternatie wel – ook ik, als tegenstander, ging ervan uit dat de plannen voor het Forum zonder slag of stoot zouden worden goedgekeurd door Provinciale Staten. Na de voor het tegenkamp dubbel negatieve uitslag van het referendum in 2005 (1. te lage opkomst om geldig te zijn; 2. meerderheid uitgebrachte stemmen voor), had ik mij neergelegd bij het verlies. Dat er nu opeens weer discussie is over het Forum vind ik een leuke bonus, maar de discussie ontwikkelt zich helaas op een manier die het doorgaan met de bouw van het Forum en de verplaatsing van de Oostwand niet ter discussie stelt.
Inmiddels hebben de voorstanders zonder slag of stoot een belangrijk argument van de tegenstanders overgenomen, namelijk dat de huidige invulling van het Forum zal leiden tot enorme exploitatie-tekorten omdat het op een hoopje vegen van bestaande voorzieningen in één gebouw niet zal leiden tot een substantieel hoger aantal bezoekers aan Stad. Maar in plaats van zich achter de oren te krabben of het Forum dan wel zo'n goed idee is, de grondslag onder het idee is immers weggevallen, gaan ze doodleuk op zoek naar een nieuwe invulling. De PvdA is inmiddels overstag, die is voor het zoeken naar een nieuwe invulling. En ook de SP doet mee: die wil het Nationaal Historisch Museum erin.
Het gaat kortom helemaal niet meer om de vraag: moet het Forum er wel komen, moeten we dat hele plan niet afblazen. Dat vind ik natuurlijk jammer, maar ach: ik had mij enkele jaren geleden al neergelegd bij de komst. En ik moet zeggen: als het Nationaal Historisch Museum erin komt, dan trekt dat drommen extra bezoekers naar de stad, terwijl er aan die komst ongetwijfeld ook een zak geld van rijkswege verbonden is. Ik vrees echter dat men het vooral zal gaan zoeken in financiering door private partijen en dat is wel een heel slecht idee, want private partijen doen mee zolang het ze geld oplevert, maar ze trekken zich terug zodra het economisch even tegenzit, waardoor de gemeente met enorme kosten wordt opgezadeld. Dat dat gaat gebeuren is niet denkbeeldig, want de crisis is net begonnen. De kans op een fiasco à la Blauwe Stad is reëel. Het is zelfs geen ondenkbaar scenario dat na terugtrekking van de private partijen de bouw moet worden stilgelegd wegens geldgebrek, en dat we vervolgens midden in de stad jarenlang een troosteloze bouwput hebben; een soort CiBoGaterrein op de Grote Markt.
zondag 2 januari 2011
Wordt vervolgd
De uitzendkracht had nog een klusje: het op de website intypen van het TV Noordprogramma van vandaag.


zaterdag 1 januari 2011
2010 was een lang jaar

‘Dit is een atoomklok,’ zegt de technicus tot de uitzendkracht. ‘Die geeft de exacte tijd aan.’
De uitzendkracht knikt ongeïnteresseerd. Had hij zijn brommer nou maar niet opgevoerd, dan had hij ook niet op oudejaarsavond hoeven werken om de bekeuring te kunnen betalen.
‘Het is van groot belang dat je om precies 22 uur 43 minuten en 58 seconden deze knop indrukt.’ De technicus wijst op een grote rode button. ‘Ik heb het ook op dit papiertje gezet,’ vervolgt hij, ‘startknop indrukken: 22 uur 43 minuten 58 seconden. Duidelijk?’
De uitzendkracht zucht diep. ‘Ja hoor.’
‘Mooi. Dan ga ik nu op huus an. Succes.’
Man, wat duurt een avond lang als je niks te doen hebt. De uitzendkracht staart naar de klok. Nog een half uur. Hij staat op, maakt een sprongetje, gaat weer zitten. Hij staart naar de klok. Zucht. Besluit een joint te draaien, dan heeft hij die vast klaar, kan hij die gelijk na het werk opsteken. Gaat hij lekker stoned richting het nieuwe jaar. Hij draait een dikke toeter. Kijkt op de klok. Nog 26 minuten. Hij zucht. Staat op en loopt naar de wc. Na het legen van zijn blaas besluit hij één trekje te nemen, dat kan geen kwaad. Zittend op de pot inhaleert hij diep. Zalig. Nog maar een hijs. En nog één.
Die hakt erin zeg. Hij staat op, trekt automatisch door en giechelt. Op waaibenen loopt hij naar de studio. Hij gaat zitten. Hij staart naar de klok. Hè? Hij probeert te focussen. Shit! Bijna 23 uur! Hij geeft een hengst op de rode knop en haast zich het gebouw van RTV Noord uit. Als ik een beetje doorfiets ben ik nog net voor twaalf uur in het buurthuis.
Tijdens het kijken naar de door TV Noord uitgezonden oudejaarsvoorstelling van Rooie Rinus en Pé Daalemmer mopperen Groningers in heel de provincie op hun uit Holland geïmmigreerde buurt- en dorpsgenoten die niet het geduld kunnen opbrengen om tot twaalf uur te wachten met het afsteken van vuurwerk: waarom toch vinden die Hollanders het massaal nodig om al rond kwart voor twaalf te beginnen?
De uitzendkracht knikt ongeïnteresseerd. Had hij zijn brommer nou maar niet opgevoerd, dan had hij ook niet op oudejaarsavond hoeven werken om de bekeuring te kunnen betalen.
‘Het is van groot belang dat je om precies 22 uur 43 minuten en 58 seconden deze knop indrukt.’ De technicus wijst op een grote rode button. ‘Ik heb het ook op dit papiertje gezet,’ vervolgt hij, ‘startknop indrukken: 22 uur 43 minuten 58 seconden. Duidelijk?’
De uitzendkracht zucht diep. ‘Ja hoor.’
‘Mooi. Dan ga ik nu op huus an. Succes.’
Man, wat duurt een avond lang als je niks te doen hebt. De uitzendkracht staart naar de klok. Nog een half uur. Hij staat op, maakt een sprongetje, gaat weer zitten. Hij staart naar de klok. Zucht. Besluit een joint te draaien, dan heeft hij die vast klaar, kan hij die gelijk na het werk opsteken. Gaat hij lekker stoned richting het nieuwe jaar. Hij draait een dikke toeter. Kijkt op de klok. Nog 26 minuten. Hij zucht. Staat op en loopt naar de wc. Na het legen van zijn blaas besluit hij één trekje te nemen, dat kan geen kwaad. Zittend op de pot inhaleert hij diep. Zalig. Nog maar een hijs. En nog één.
Die hakt erin zeg. Hij staat op, trekt automatisch door en giechelt. Op waaibenen loopt hij naar de studio. Hij gaat zitten. Hij staart naar de klok. Hè? Hij probeert te focussen. Shit! Bijna 23 uur! Hij geeft een hengst op de rode knop en haast zich het gebouw van RTV Noord uit. Als ik een beetje doorfiets ben ik nog net voor twaalf uur in het buurthuis.
Tijdens het kijken naar de door TV Noord uitgezonden oudejaarsvoorstelling van Rooie Rinus en Pé Daalemmer mopperen Groningers in heel de provincie op hun uit Holland geïmmigreerde buurt- en dorpsgenoten die niet het geduld kunnen opbrengen om tot twaalf uur te wachten met het afsteken van vuurwerk: waarom toch vinden die Hollanders het massaal nodig om al rond kwart voor twaalf te beginnen?
zondag 19 december 2010
Hartverwarming
Ach ja, de nachtdienst. Soms even naar buiten, sigaretje roken. Voel je de vorst, voel je je ijsbeer. Denk je terug aan één van de hoogtepunten van de Deutsche Welle: het prachtige Eisbär van Grauzone.
Zet het volume op vol, sluit je ogen en versmelt met de rond je huis gierende sneeuwstorm.
Zet het volume op vol, sluit je ogen en versmelt met de rond je huis gierende sneeuwstorm.
Labels:
dagboekaantekeningen,
Deutsche Welle,
Eisbär,
Grauzone
zaterdag 18 december 2010
Daar komen de ratten

Volgens het Dagblad van vandaag zullen er uiteindelijk vijftien namen op de lijst prijken. Vandaag staan de nummers één, twee en drie van de PVV-lijst in de krant. Voor de Provinciale Statenverkiezingen van Groningen trekken onderstaande drie fascisten de stinkende kar:
1. Ton van Kesteren (zie portret linksboven + links op de foto hieronder)
2. Klara Wolthof (rechts op de foto)
3. Matthijs Jansen (midden op de foto)
Labels:
fascisme,
Klara Wolthof,
Matthijs Jansen,
PVV,
racisme,
ratten,
Ton van Kesteren
dinsdag 14 december 2010
Het leven weer opgepakt

Zo, de sport ligt achter ons, kunnen we nu weer aan het werk. In Groningen is eindelijk echt begonnen (zie illustratie) aan de novelle Witte koorts – het streven is: eind volgend jaar in de winkel.
Van de straat (prozie/poëza) – najaar 2011 in de schappen bij de boekhandel – nadert de voltooiing.
Verder in de pen: Door het donker (roman) en Alleen de titel is nog niet af (roman); het laatstgenoemde werkje werd eerder aangekondigd als Stinkende heelmeesters.
O, wat heb ik het druk.
Van de straat (prozie/poëza) – najaar 2011 in de schappen bij de boekhandel – nadert de voltooiing.
Verder in de pen: Door het donker (roman) en Alleen de titel is nog niet af (roman); het laatstgenoemde werkje werd eerder aangekondigd als Stinkende heelmeesters.
O, wat heb ik het druk.
Labels:
aankondiging,
dagboekaantekeningen,
notities
donderdag 9 december 2010
Gun Roel zijn recht

Roel van Duijn mag dan een rare druif zijn, met zijn anarchisitisch geïnspireerde voorkeur voor ludieke acties als het uitdelen van krenten, dat neemt niet weg dat ik zeer geïnteresseerd ben in wat zich afspeelt in zijn hoofd – misschien wel juist daarom: omdat ik hem niet kan volgen. Goed nieuws derhalve, dat Van Duijn zich heeft voorgenomen zijn memoires te schrijven. Voor dit project vroeg hij de Algemene Inlichtingen- en Veiligheidsdienst (AIVD) toestemming om zijn BVD-dossier in te zien (BVD staat voor Binnenlandse Veiligheidsdienst, de voorloper van de AIVD). Die werd hem niet verleend, en uit protest is een petitie gestart om Van Duijn alsnog inzage te geven. Hoewel wij, mannen van Kortsluiting, de actie als vrij kansloos inschatten, roepen we toch iedereen op om die petitie te tekenen: het is altijd goed als iets wordt ondernomen om de sectie stiekum in de wielen te rijden. Tekenen kan hier.
Nu we het toch over de geheime dienst hebben: ter redactie ligt nog een restpartij van het verduveld interessante werkje De trotskistenangst van de BVD. Over functie en werking van een geheime dienst in de burgerlijke samenleving (Amsterdam 2001). Het 257 pagina’s tellende boek is mede daarom zo interessant, omdat het vol staat met als “vertrouwelijk” aangemerkte documenten waaruit blijkt hoe een geheime dienst erin slaagt beroepsverboden te effectueren. Interesse in deze documentaire? Schrijf een mailtje aan kareltenhaaf [apending] hotmail.com en je (u) krijgt het boek thuisgestuurd voor slechts € 5,= (inclusief porto).
Nu we het toch over de geheime dienst hebben: ter redactie ligt nog een restpartij van het verduveld interessante werkje De trotskistenangst van de BVD. Over functie en werking van een geheime dienst in de burgerlijke samenleving (Amsterdam 2001). Het 257 pagina’s tellende boek is mede daarom zo interessant, omdat het vol staat met als “vertrouwelijk” aangemerkte documenten waaruit blijkt hoe een geheime dienst erin slaagt beroepsverboden te effectueren. Interesse in deze documentaire? Schrijf een mailtje aan kareltenhaaf [apending] hotmail.com en je (u) krijgt het boek thuisgestuurd voor slechts € 5,= (inclusief porto).
woensdag 8 december 2010
K-1 pool: Contender #9
Robert “Nescio Nomen” Prijs
CITY : Groningen
DATE OF BIRTH : November 11, 1987
HEIGHT : 180 cm
WEIGHT : 65 kg
QUOTE : ‘Voor een kopstootje doet deze jongen zelfs mee aan een K-1 pool.’
Kwartfinales:
1. Mighty Mo vs. Peter Aerts
Winnaar: Peter Aerts
2. Semmy Schilt vs. Kyotaro
Winnaar: Semmy Schilt
3. Alistair Overeem vs. Tyrone Spong
Winnaar: Alistair Overeem
4. Gökhan Saki vs. Daniel Ghiţă
Winnaar: Daniel Ghiţă
Halve finales:
5. Peter Aerts vs. Semmy Schilt
Winnaar: Semmy Schilt
6. Alistair Overeem vs. Daniel Ghiţă
Winnaar: Alistair Overeem
Finale:
7. Semmy Schilt vs. Alistair Overeem
Winnaar en wereldkampioen: Semmy Schilt
(maar weet ik veel...)
P.S.
Extra: de tussenstand van de poll op de officiële K-1 site, 8 december, 12.59 uur. De loop is er een beetje uit: sinds de vorige tussenstand (7 december, 05.00 uur) hebben slechts een kleine tweeduizend fans hun stem uitgebracht – in 36 uur. Het lijkt derhalve veilig om te stellen dat de einduitslag van de officiële K-1 poll niet veel zal afwijken van deze grafiek:
CITY : Groningen
DATE OF BIRTH : November 11, 1987
HEIGHT : 180 cm
WEIGHT : 65 kg
QUOTE : ‘Voor een kopstootje doet deze jongen zelfs mee aan een K-1 pool.’
Kwartfinales:
1. Mighty Mo vs. Peter Aerts
Winnaar: Peter Aerts
2. Semmy Schilt vs. Kyotaro
Winnaar: Semmy Schilt
3. Alistair Overeem vs. Tyrone Spong
Winnaar: Alistair Overeem
4. Gökhan Saki vs. Daniel Ghiţă
Winnaar: Daniel Ghiţă
Halve finales:
5. Peter Aerts vs. Semmy Schilt
Winnaar: Semmy Schilt
6. Alistair Overeem vs. Daniel Ghiţă
Winnaar: Alistair Overeem
Finale:
7. Semmy Schilt vs. Alistair Overeem
Winnaar en wereldkampioen: Semmy Schilt
(maar weet ik veel...)
P.S.
Extra: de tussenstand van de poll op de officiële K-1 site, 8 december, 12.59 uur. De loop is er een beetje uit: sinds de vorige tussenstand (7 december, 05.00 uur) hebben slechts een kleine tweeduizend fans hun stem uitgebracht – in 36 uur. Het lijkt derhalve veilig om te stellen dat de einduitslag van de officiële K-1 poll niet veel zal afwijken van deze grafiek:
Labels:
Alistair Overeem,
Daniel Ghita,
Gokhan Saki,
K-1,
K-1 pool,
Kyotaro,
Mighty Mo,
Peter Aerts,
Robert Prijs,
Sem Schilt,
Tyrone Spong
dinsdag 7 december 2010
K-1 pool: Contender #8

Stefan
“Respect”
Nieuwenhuis
CITY : Groningen
DATE OF BIRTH : February 27, 1972
HEIGHT : 182 cm
WEIGHT : 85 kg
QUOTE : ‘Ik heb uiteindelijk toch op safe gegokt. Jammer, want die hele Schilt kan me gestolen worden. Maar het gaat om de pool hè. :)’
Kwartfinales:
1. Mighty Mo vs. Peter Aerts
Winnaar: Mighty Mo
2. Semmy Schilt vs. Kyotaro
Winnaar: Semmy Schilt
3. Alistair Overeem vs. Tyrone Spong
Winnaar: Alistair Overeem
4. Gökhan Saki vs. Daniel Ghiţă
Winnaar: Daniel Ghiţă
Halve finales:
5. Mighty Mo vs. Semmy Schilt
Winnaar: Semmy Schilt
6. Alistair Overeem vs. Daniel Ghiţă
Winnaar: Alistair Overeem
Finale:
7. Semmy Schilt vs. Alistair Overeem
Winnaar: Semmy Schilt
P.S.
Extra: de tussenstand van de poll op de officiële K-1 site, 7 december, 05.00 uur [19.276 stemmen] – Overeem consolideert zijn voorsprong; opmerkelijk is de opmars van Daniel Ghiţă: zouden Roemeense fans massaal aan het stemmen geslagen zijn?
(voor eerdere tussenstanden zie:
hier 6 december, 15.06 uur [11800 stemmen]; en
hier 5 december, 14.51 uur [5847 stemmen] en 4 december, 15.17 uur [1005 stemmen])
CITY : Groningen
DATE OF BIRTH : February 27, 1972
HEIGHT : 182 cm
WEIGHT : 85 kg
QUOTE : ‘Ik heb uiteindelijk toch op safe gegokt. Jammer, want die hele Schilt kan me gestolen worden. Maar het gaat om de pool hè. :)’
Kwartfinales:
1. Mighty Mo vs. Peter Aerts
Winnaar: Mighty Mo
2. Semmy Schilt vs. Kyotaro
Winnaar: Semmy Schilt
3. Alistair Overeem vs. Tyrone Spong
Winnaar: Alistair Overeem
4. Gökhan Saki vs. Daniel Ghiţă
Winnaar: Daniel Ghiţă
Halve finales:
5. Mighty Mo vs. Semmy Schilt
Winnaar: Semmy Schilt
6. Alistair Overeem vs. Daniel Ghiţă
Winnaar: Alistair Overeem
Finale:
7. Semmy Schilt vs. Alistair Overeem
Winnaar: Semmy Schilt
P.S.
Extra: de tussenstand van de poll op de officiële K-1 site, 7 december, 05.00 uur [19.276 stemmen] – Overeem consolideert zijn voorsprong; opmerkelijk is de opmars van Daniel Ghiţă: zouden Roemeense fans massaal aan het stemmen geslagen zijn?
(voor eerdere tussenstanden zie:
hier 6 december, 15.06 uur [11800 stemmen]; en
hier 5 december, 14.51 uur [5847 stemmen] en 4 december, 15.17 uur [1005 stemmen])
maandag 6 december 2010
K-1 pool: Contender #7

Harry “Beer” Zijlstra
CITY : Groningen
DATE OF BIRTH : April 23, 1965
HEIGHT : 184 cm
WEIGHT : 107 kg
QUOTE : ‘Wat is de inzet trouwens?’
Kwartfinales:
1. Mighty Mo vs. Peter Aerts
Winnaar: Peter Aerts
2. Semmy Schilt vs. Kyotaro
Winnaar: Semmy Schilt
3. Alistair Overeem vs. Tyrone Spong
Winnaar: Alistair Overeem
4. Gökhan Saki vs. Daniel Ghiţă
Winnaar: Gökhan Saki
Halve finales:
5. Peter Aerts vs. Semmy Schilt
Winnaar: Semmy Schilt
6. Alistair Overeem vs. Gökhan Saki
Winnaar: Alistair Overeem
Finale:
7. Semmy Schilt vs. Alistair Overeem
Winnaar: Alistair Overeem
P.S.
Extra: de tussenstand van de poll op de officiële K-1 site, 6 december, 15.06 uur [11800 stemmen]
CITY : Groningen
DATE OF BIRTH : April 23, 1965
HEIGHT : 184 cm
WEIGHT : 107 kg
QUOTE : ‘Wat is de inzet trouwens?’
Kwartfinales:
1. Mighty Mo vs. Peter Aerts
Winnaar: Peter Aerts
2. Semmy Schilt vs. Kyotaro
Winnaar: Semmy Schilt
3. Alistair Overeem vs. Tyrone Spong
Winnaar: Alistair Overeem
4. Gökhan Saki vs. Daniel Ghiţă
Winnaar: Gökhan Saki
Halve finales:
5. Peter Aerts vs. Semmy Schilt
Winnaar: Semmy Schilt
6. Alistair Overeem vs. Gökhan Saki
Winnaar: Alistair Overeem
Finale:
7. Semmy Schilt vs. Alistair Overeem
Winnaar: Alistair Overeem
P.S.
Extra: de tussenstand van de poll op de officiële K-1 site, 6 december, 15.06 uur [11800 stemmen]
(zie hier de tussenstand van gisteren, 5 december, 14.51 uur [5847 stemmen]; en eergisteren, 4 december, 15.17 uur [1005 stemmen])
zondag 5 december 2010
K-1 pool: Contender #6

Karel “Red Star Charlie” ten Haaf
CITY : Groningen
DATE OF BIRTH : January 9, 1962
HEIGHT : 187 cm
WEIGHT : 101 kg
QUOTE : ‘Ik hoop dat Peter Aerts zijn waarschijnlijk laatste kans grijpt en het toernooi wint, maar ik heb er een hard hoofd in.’
[Ik ga er in onderstaande voorspelling vanuit dat het ruim twee weken oude gerucht op mixfight en kickbox.nl niet klopt, en dat Daniel Ghiţă niet moeilijk liep vanwege een blessure maar omdat hij spierpijn had van het harde trainen.]
Kwartfinales:
1. Mighty Mo vs. Peter Aerts
Winnaar: Peter Aerts, op punten (als Aerts tenminste niet tegen een haymaker oploopt)
2. Semmy Schilt vs. Kyotaro
Winnaar: Sem Schilt, op punten (wel uitkijken voor de explosieve rechtse hoek van Kyotaro, want als die erop zit is het klaar)
3. Alistair Overeem vs. Tyrone Spong
Winnaar: Alistair Overeem, op k.o. (blijft Spong de eerste ronde overeind, dan kon hij wel eens winnen: hij is een betere kickbokser dan Overeem)
4. Gökhan Saki vs. Daniel Ghiţă
Winnaar: Daniel Ghiţă, op k.o.
Halve finales:
5. Peter Aerts vs. Sem Schilt
Winnaar: Sem Schilt, op punten
6. Alistair Overeem vs. Daniel Ghiţă
Winnaar: Daniel Ghiţă, op k.o.
Finale:
7. Sem Schilt vs. Daniel Ghiţă
Winnaar (op punten) en wereldkampioen: Daniel Ghiţă
[Ik denk eigenlijk dat Daniel Ghiţă pas volgend jaar de finale wint, maar om de K-1 pool spannend te houden vul ik wat anders in dan Dee, zodat 11 december niet alleen in de ring maar ook in de huiskamer een gezonde rivaliteit ontstaat.]
P.S.
Extra: de tussenstand van de poll op de officiële K-1 site, 5 december, 14.51 uur (afgezet tegen de tussenstand van gisteren, 4 december, 15.17 uur) – met bovenaan een opmerkelijke ontwikkeling, die haast doet vermoeden dat er een GeenStijl-achtige stemactie ten faveure van Overeem bezig is:
CITY : Groningen
DATE OF BIRTH : January 9, 1962
HEIGHT : 187 cm
WEIGHT : 101 kg
QUOTE : ‘Ik hoop dat Peter Aerts zijn waarschijnlijk laatste kans grijpt en het toernooi wint, maar ik heb er een hard hoofd in.’
[Ik ga er in onderstaande voorspelling vanuit dat het ruim twee weken oude gerucht op mixfight en kickbox.nl niet klopt, en dat Daniel Ghiţă niet moeilijk liep vanwege een blessure maar omdat hij spierpijn had van het harde trainen.]
Kwartfinales:
1. Mighty Mo vs. Peter Aerts
Winnaar: Peter Aerts, op punten (als Aerts tenminste niet tegen een haymaker oploopt)
2. Semmy Schilt vs. Kyotaro
Winnaar: Sem Schilt, op punten (wel uitkijken voor de explosieve rechtse hoek van Kyotaro, want als die erop zit is het klaar)
3. Alistair Overeem vs. Tyrone Spong
Winnaar: Alistair Overeem, op k.o. (blijft Spong de eerste ronde overeind, dan kon hij wel eens winnen: hij is een betere kickbokser dan Overeem)
4. Gökhan Saki vs. Daniel Ghiţă
Winnaar: Daniel Ghiţă, op k.o.
Halve finales:
5. Peter Aerts vs. Sem Schilt
Winnaar: Sem Schilt, op punten
6. Alistair Overeem vs. Daniel Ghiţă
Winnaar: Daniel Ghiţă, op k.o.
Finale:
7. Sem Schilt vs. Daniel Ghiţă
Winnaar (op punten) en wereldkampioen: Daniel Ghiţă
[Ik denk eigenlijk dat Daniel Ghiţă pas volgend jaar de finale wint, maar om de K-1 pool spannend te houden vul ik wat anders in dan Dee, zodat 11 december niet alleen in de ring maar ook in de huiskamer een gezonde rivaliteit ontstaat.]
P.S.
Extra: de tussenstand van de poll op de officiële K-1 site, 5 december, 14.51 uur (afgezet tegen de tussenstand van gisteren, 4 december, 15.17 uur) – met bovenaan een opmerkelijke ontwikkeling, die haast doet vermoeden dat er een GeenStijl-achtige stemactie ten faveure van Overeem bezig is:

zaterdag 4 december 2010
K-1 pool: Contender #5

Daniël “Hammer of Thor” Dee
CITY : Rotterdam
DATE OF BIRTH : November 12, 1975
HEIGHT : 192 cm
WEIGHT : 80 kg, ruim
QUOTE: ‘Het wordt zo spannend.’
Kwartfinales:
1. Mighty Mo vs. Peter Aerts
Winnaar: Peter Aerts
2. Semmy Schilt vs. Kyotaro
Winnaar: Semmy Schilt
3. Alistair Overeem vs. Tyrone Spong
Winnaar: Alistair Overeem
4. Gökhan Saki vs. Daniel Ghiţă
CITY : Rotterdam
DATE OF BIRTH : November 12, 1975
HEIGHT : 192 cm
WEIGHT : 80 kg, ruim
QUOTE: ‘Het wordt zo spannend.’
Kwartfinales:
1. Mighty Mo vs. Peter Aerts
Winnaar: Peter Aerts
2. Semmy Schilt vs. Kyotaro
Winnaar: Semmy Schilt
3. Alistair Overeem vs. Tyrone Spong
Winnaar: Alistair Overeem
4. Gökhan Saki vs. Daniel Ghiţă
Winnaar: Daniel Ghiţă
Halve finales:
5. Peter Aerts vs. Semmy Schilt
Winnaar: Semmy Schilt
6. Alistair Overeem vs. Daniel Ghiţă
6. Alistair Overeem vs. Daniel Ghiţă
Winnaar: Daniel Ghiţă
Finale:
7. Semmy Schilt vs. Daniel Ghiţă
Winnaar en wereldkampioen: Semmy Schilt
P.S.
Extra: de tussenstand van de poll op de officiële K-1 site, 4 december, 15.17 uur:
P.S.
Extra: de tussenstand van de poll op de officiële K-1 site, 4 december, 15.17 uur:
Labels:
Alistair Overeem,
Daniël Dee,
Daniel Ghita,
Gokhan Saki,
K-1,
K-1 pool,
Kyotaro,
Mighty Mo,
Peter Aerts,
Sem Schilt,
Tyrone Spong
vrijdag 3 december 2010
Literaire Trotski Quiz (48)

Jeemig, die was moeilijk, nummertje 47. Niet één inzending. Geen enkele poging. Kennen onze lezers de klassieken dan zo slecht? Of vonden ze het te voor de hand liggend en werd er daarom niet gereageerd? Wij denken het laatste. Voor de enkeling die het wel moeilijk vond: de juiste oplossing was Menno ter Braak – ‘Waarom niet driehonderd pagina’s?’ [Over: Albert Helman – Waarom Niet]. In: Verzameld werk. Deel 5 (G.A. van Oorschot, Amsterdam 1949), pp. 96-97.
De volgende opgave dan maar. Vrij ondoenlijk, vrezen wij.
Eerst de vragen:
1. welke literator schreef onderstaande regels; en
2. aan welke oorspronkelijk Nederlandstalige roman werd deze passage ontleend?
Vervolgens het citaat:
Toen de ochtend doelloos overging in de middag ben ik opgestaan. Op mijn sokken sloop ik nog één keer door haar woning. Geruisloos tilde ik hier en daar een voorwerp op: een boek, een krant, een blaadje papier, een kledingstuk. Ik opende haar tas, op zoek, maar op zoek naar wat? Een teken? Een antwoord? Misschien wel alleen maar een foto, denk ik nu. Maar mensen hebben weinig foto’s van zichzelf en degene die ze hebben bewaren ze in diepe laden. Uit gewoonte bleef ik voor haar boekenkast staan en liet, zoals ik dat altijd en overal doe, mijn blik langs de titels gaan. Het was een verzameling als ve;le andere die ik had gezien. Een aantal klassiekers, een plankje recente titels die veel publiciteit hadden gekregen, een plukje kinderboeken en een groepje beduimelde Engelse pockets die de sporen droegen van vliegvelden, treinreizen en dagen aan zee. De onderste plank van de kast werd in beslag genomen door een gehavende en ordeloze stapel syllabi en een rijtje studieboeken die lang geleden voor het laatst van hun plek waren gehaald. Op een gegeven moment werd mijn aandacht getrokken door een vijftal boeken dat ouder dan de andere leek. Ik liet me door mijn knieën zakken, schoof het eerste deel van zijn plaatst in de rij en sloeg het open, wat de band deed kraken van protest. ‘Geschiedenis der Russische Revolutie’, zo las ik. Het was een vertaling van Trotski’s werk uit 1936 van de hand van Johan Valkhoff. Het was niet het binnenwerk dat mij interesseerde, laat staan de inhoud. Het ging mij om de rug, dat uit vijf kloeke ruggen gemetselde muurtje. Ik herkende ze, tenminste, dat dacht ik. Had ik ze ooit ergens op een plank zien staan? Ik schoof jet boek terug op zijn plaats en staarde een tijdlang naar die bruinleren rechthoek. Ik wist bijna zeker dat ik ze eerder had gezien. Bij ons thuis? In onze van boeken gespeende huiskamer? In het zomerhuisje van mijn tante en oom? Of bij hen thuis, het huis waaraan ik geen enkele herinnering heb, waarvan ik niet weet of ik er ooit ben geweest, of zelfs maar waar het stond of staat?
De volgende opgave dan maar. Vrij ondoenlijk, vrezen wij.
Eerst de vragen:
1. welke literator schreef onderstaande regels; en
2. aan welke oorspronkelijk Nederlandstalige roman werd deze passage ontleend?
Vervolgens het citaat:
Toen de ochtend doelloos overging in de middag ben ik opgestaan. Op mijn sokken sloop ik nog één keer door haar woning. Geruisloos tilde ik hier en daar een voorwerp op: een boek, een krant, een blaadje papier, een kledingstuk. Ik opende haar tas, op zoek, maar op zoek naar wat? Een teken? Een antwoord? Misschien wel alleen maar een foto, denk ik nu. Maar mensen hebben weinig foto’s van zichzelf en degene die ze hebben bewaren ze in diepe laden. Uit gewoonte bleef ik voor haar boekenkast staan en liet, zoals ik dat altijd en overal doe, mijn blik langs de titels gaan. Het was een verzameling als ve;le andere die ik had gezien. Een aantal klassiekers, een plankje recente titels die veel publiciteit hadden gekregen, een plukje kinderboeken en een groepje beduimelde Engelse pockets die de sporen droegen van vliegvelden, treinreizen en dagen aan zee. De onderste plank van de kast werd in beslag genomen door een gehavende en ordeloze stapel syllabi en een rijtje studieboeken die lang geleden voor het laatst van hun plek waren gehaald. Op een gegeven moment werd mijn aandacht getrokken door een vijftal boeken dat ouder dan de andere leek. Ik liet me door mijn knieën zakken, schoof het eerste deel van zijn plaatst in de rij en sloeg het open, wat de band deed kraken van protest. ‘Geschiedenis der Russische Revolutie’, zo las ik. Het was een vertaling van Trotski’s werk uit 1936 van de hand van Johan Valkhoff. Het was niet het binnenwerk dat mij interesseerde, laat staan de inhoud. Het ging mij om de rug, dat uit vijf kloeke ruggen gemetselde muurtje. Ik herkende ze, tenminste, dat dacht ik. Had ik ze ooit ergens op een plank zien staan? Ik schoof jet boek terug op zijn plaats en staarde een tijdlang naar die bruinleren rechthoek. Ik wist bijna zeker dat ik ze eerder had gezien. Bij ons thuis? In onze van boeken gespeende huiskamer? In het zomerhuisje van mijn tante en oom? Of bij hen thuis, het huis waaraan ik geen enkele herinnering heb, waarvan ik niet weet of ik er ooit ben geweest, of zelfs maar waar het stond of staat?
donderdag 2 december 2010
K-1 pool: Contender #4

Daniel “The Savage Samurai” Ghiţă
CITY : The Hague
COUNTRY : Romania
DATE OF BIRTH : April 22, 1981
HEIGHT : 195 cm
WEIGHT : 110 kg
QUOTE : I’m not like wooha.
Kwartfinales:
1. Mighty Mo vs. Peter Aerts
Winnaar: Peter Aerts
2. Semmy Schilt vs. Kyotaro
Winnaar: Semmy Schilt
3. Alistair Overeem vs. Tyrone Spong
Winnaar: Alistair Overeem
4. Gökhan Saki vs. Daniel Ghiţă
Winnaar: Daniel Ghiţă
Halve finales:
5. Peter Aerts vs. Semmy Schilt
Winnaar: geen opgave
CITY : The Hague
COUNTRY : Romania
DATE OF BIRTH : April 22, 1981
HEIGHT : 195 cm
WEIGHT : 110 kg
QUOTE : I’m not like wooha.
Kwartfinales:
1. Mighty Mo vs. Peter Aerts
Winnaar: Peter Aerts
2. Semmy Schilt vs. Kyotaro
Winnaar: Semmy Schilt
3. Alistair Overeem vs. Tyrone Spong
Winnaar: Alistair Overeem
4. Gökhan Saki vs. Daniel Ghiţă
Winnaar: Daniel Ghiţă
Halve finales:
5. Peter Aerts vs. Semmy Schilt
Winnaar: geen opgave
Winnaar: Daniel Ghiţă
Finale:
7. Peter Aerts/Semmy Schilt vs. Daniel Ghiţă
Winnaar en K-1 World Grand Prix 2010 Champion: Daniel Ghiţă
Labels:
Alistair Overeem,
Daniel Ghita,
Gokhan Saki,
K-1,
K-1 pool,
Kyotaro,
Mighty Mo,
Peter Aerts,
Sem Schilt,
Tyrone Spong
woensdag 1 december 2010
Weer niet
(vrij naar boer Koekoek)
‘Ik krieg ook nooit een beurs.’
‘Ik krieg ook nooit een beurs.’
Labels:
dagboekaantekeningen,
gedicht,
Karel ten Haaf,
poëzie
maandag 29 november 2010
K-1 pool: Contender #3

11 december is de dag. K-1 World Grand Prix 2010 Final Eight. Wie wordt dit jaar wereldkampioen K-1? Wie wordt de onbetwist beste staande vechter ter aarde? Fans doen voorspellingen – all over the world, en dus ook op Kortsluiting. Voor wie het even niet op een rijtje heeft, dit is het wedstrijdschema:
Kwartfinales:
1. Mighty Mo vs. Peter Aerts
2. Semmy Schilt vs. Kyotaro
3. Alistair Overeem vs. Tyrone Spong
4. Gökhan Saki vs. Daniel Ghita
Halve finales:
5. Winnaar 1 vs. Winnaar 2
6. Winnaar 3 vs. Winnaar 4
Finale:
7. Winnaar 5 vs. Winnaar 6
Volgen nu de zekerheden van
Sacha “the Wall” Landkroon
Nou daar komt ’ie dan wat betreft de voorspellingen:
1. Peter Aerts
2. Semmy Schilt
3. Alistair Overeem
4. Daniel Ghita
5. Peter Aerts – Semmy Schilt –> Semmy Schilt
6. Alistair Overeem – Daniel Ghita –> Alistair Overeem
7. Semmy Schilt – Alistair Overeem –> Semmy Schilt
Het stoere vechtersportret was nog even zoeken. Ik zou zeggen: druk hem maar niet te groot af.
Groetjes,
Sacha “the Wall” Landkroon
Kwartfinales:
1. Mighty Mo vs. Peter Aerts
2. Semmy Schilt vs. Kyotaro
3. Alistair Overeem vs. Tyrone Spong
4. Gökhan Saki vs. Daniel Ghita
Halve finales:
5. Winnaar 1 vs. Winnaar 2
6. Winnaar 3 vs. Winnaar 4
Finale:
7. Winnaar 5 vs. Winnaar 6
Volgen nu de zekerheden van
Sacha “the Wall” Landkroon
Nou daar komt ’ie dan wat betreft de voorspellingen:
1. Peter Aerts
2. Semmy Schilt
3. Alistair Overeem
4. Daniel Ghita
5. Peter Aerts – Semmy Schilt –> Semmy Schilt
6. Alistair Overeem – Daniel Ghita –> Alistair Overeem
7. Semmy Schilt – Alistair Overeem –> Semmy Schilt
Het stoere vechtersportret was nog even zoeken. Ik zou zeggen: druk hem maar niet te groot af.
Groetjes,
Sacha “the Wall” Landkroon
zaterdag 27 november 2010
Column

Gisteravond was er in ForumImages te Groningen een debat over “vertrouwen in de politiek”. Ter verluchtiging bracht Kortsluiting-Groningen halverwege de avond onderstaande column ten gehore.
Ik heb het altijd een merkwaardige stelling gevonden: het persoonlijke is politiek. Was die stelling in de jaren zestig van de vorige eeuw al immens populair, sinds het doodverklaren van de ideologieën, na de val van de muur, is het een mantra.
Met andere woorden: het ideologisch offensief dat de bourgeoisie heeft ingezet na het failliet van het stalinisme is enorm succesvol geweest. In de zaal ontstaat nu een onrustig geschuifel van voeten en geagiteerd gemurmel: O nee, daar begint hij al. Hoe halen ze het ook in hun hoofd om die vent te vragen, in de aankondiging staat dat hij lid is van de trotskistische Socialistische Arbeiderspartij. Als ik even mag: dat ben ik niet meer, die partij bestaat niet meer. Voor degenen die niet zo bekend zijn met het verschijnsel trotskisme, zal ik het even kort uitleggen: trotskisten zijn aanhangers van de Sovjet-Russische revolutionair Leon Trotski, een bijzonder eigenwijze man van wie bijna al zijn aanhangers de eigenwijsheid hebben overgenomen. De uitspraak ‘zet twee trotskisten bij elkaar en je hebt een scheuring’ is dan ook, zacht uitgedrukt, niet geheel onwaar. Het voert te ver om hier in te gaan op alle ins en outs, maar ik ben zelf na bijna dertig jaar lidmaatschap uit de Socialistische Arbeiderspartij gescheurd, samen met de andere aanhangers van tendens 2, die zich verzette tegen het loslaten van het project van de opbouw van een voorhoedepartij. De achtergebleven leden doopten de Socialistische Arbeiderspartij om tot Socialistische Alternatieve Politiek en zijn actief binnen de SP. Na mijn afscheid van de SAP, de Nederlandse sectie van de Vierde Internationale, ben ik nog een rode maandag lid geweest van Offensief, de Nederlandse afdeling van het Comité voor een Arbeidersinternationale. Offensief vond ik echter te sektarisch, waarop ik besloot om dan maar in mijn eentje door te gaan. En daar marxisten van de trotskistische denominatie natuurlijk de spreekbuis van de massa’s zijn – de massa is ons niet genoeg, vandaar dat we altijd spreken in meervoud – omdat ik de spreekbuis van de massa’s ben, kan ik verklaren dat wat ik hier eensgezind naar voren breng de mening is, of toch in ieder geval zou moeten zijn, van de overgrote meerderheid van de Nederlandse kiezers. Kortom: u luistert nu naar de stem van de Nederlandse kiezer – let op: ik maak de politiek hier persoonlijk door over te stappen op enkelvoud, om aansluiting te vinden bij de tijdgeest: “het persoonlijke is politiek”.
De nu heersende interpretatie van “het persoonlijke is politiek” is enigszins merkwaardig: er wordt gespit in het privéleven van politici en elke gevonden misstap uit het verleden wordt gepubliceerd. Nu moet ik toegeven dat ik geniet van onthullingen over PVV-Kamerleden, maar ik kan niet zeggen dat ik verbaasd ben dat in de fascistische fractie mannen zitten die bejaarden bedreigen of medesporters met spikes voor de bek slaan. Dat fascisten tuig zijn wist ik al, dus die onthullingen schaden mijn vertrouwen in de politiek niet. Wel heeft de afgelopen tijd mijn vertrouwen in de journalistiek een ernstige knauw gekregen. De huidige hausse aan onthullingen begon met PVV-Kamerlid Lucassen. In de televisie-uitzending waarin zijn onfrisse verleden voor het eerst werd geopenbaard, zei één van de geïnterviewde ex-buurtgenoten in een tussenzin, dat Lucassen ook mensen met kinderen wegstuurde uit de speeltuin, omdat het buitenlanders waren. Het verzamelde journaille heeft deze beschuldiging nooit verder onderzocht, noch werd hij zelfs maar vermeld in de vele artikelen die sindsdien werden gewijd aan de brievenbuspisser uit Haarlem. Terwijl een beschuldiging van racisme mij nu juist het onderzoeken waard lijkt in een periode waarin de voorman van de PVV terecht staat op beschuldiging van racisme en bij hoog en bij laag beweert niets met racisme van doen te willen hebben. Dat liegt hij natuurlijk, maar daar gaat het nu niet om. In plaats van dit politiek interessante feit bij de kop te pakken, vond men het interessanter om uit te zoeken of Kamerleden een strafblad hebben – terwijl dat mij absoluut niet interesseert: wie zijn of haar straf heeft uitgezeten heeft zijn of haar schuld aan de samenleving voldaan. Natuurlijk is het dan wel weer genieten als blijkt dat de betreffende strafbladbezitters dat niet hebben gemeld aan hun leider, die daardoor ernstig in verlegenheid wordt gebracht, maar dat de fractie van de geperoxideerde fascist blijkt te bestaan uit hele en halve criminelen is nou niet iets dat mijn vertrouwen in de politiek ondermijnt. Zelfs integendeel: het bevestigt mijn wereldbeeld.
Maar goed, de journalistiek liet het belangrijkste uit de zaak Lucassen liggen en ging op strafbladjacht. Waarschijnlijk uit luiheid stuurde de redactie van RTL-nieuws een vragenlijst aan alle Kamerleden, waarin werd verzocht om aan te geven of men wel eens ergens voor veroordeeld was. En tot mijn grote verbazing vulde de gehele Kamer – op één lid na – de vragenlijst in. Dat Kamerleden zonder morren akkoord gaan met deze aantasting van de privacy, terwijl je van volksvertegenwoordigers niet alleen mag maar zelfs moet verwachten dat ze juist pal staan voor de verdediging van die privacy, dat is een feit dat mijn vertrouwen in de politiek ernstig aantast. Ik zou geweigerd hebben die vragenlijst ingevuld te retourneren. Op principiële gronden. Niet omdat niemand mag weten dat ik weleens ben beboet voor fietsen zonder licht – ik zal dat nu niet meer doen, uit angst te zullen worden aangereden, maar ik was jong en kon niet dood. Een jeugdzonde was het. Die boete heb ik keurig betaald, al moet je in het huidige jargon geloof ik zeggen: ik heb een schikking getroffen. En ik heb ook wel eens dronken op mijn fiets gezeten – hierbij wil ik wel aantekenen dat ik dat onvergelijkbaar vind met het onder invloed achter het stuur kruipen van een potentieel moordwapen als een auto. Die auto geeft mij de gelegenheid om via een bruggetje weer uit te komen bij het onderwerp van vanavond: “Nog maar één op de acht Nederlanders vertrouwt politici op hun woord. Daarmee hebben volksvertegenwoordigers en bestuurders in de vertrouwensindex de laatste plaats overgenomen van die andere onbetrouwbare beroepsgroep: die der tweedehands autoverkopers.” Nu heb ik zelf nog nooit een tweedehands autoverkoper gewantrouwd, maar dat komt misschien omdat ik geen rijbewijs heb. Wel wantrouw ik zo nu en dan een politicus. Dat ik, Nederlandse kiezer, veel politici niet vertrouw op hun woord, komt niet omdat ze misschien wel verzwegen hebben bij het oversteken ooit een rood voetgangerslicht te hebben genegeerd. Dat de Nederlandse kiezer veel politici niet vertrouwt komt omdat door politici in het algemeen niet wordt gekeken naar wat de door hun genomen besluiten betekenen voor de mensen in het land, voor personen, voor iedere kiezer individueel. Als de hier vanavond discussiërende politici, allen vertegenwoordigers van partijen die het economisch neoliberalisme aanhangen, nu eens echt liberaal gingen worden en in plaats van zoiets abstracts als “de economie” de mens centraal zouden stellen in hun politiek; als ze zich druk gaan maken om de gevolgen van hun beleid voor de Nederlandse kiezer, voor elke inwoner van Nederland persoonlijk, pas dan zullen de inwoners van ons land zich betrokken voelen bij de politiek, omdat de politiek zich bij hun betrokken betoont. Vergeet “het persoonlijke is politiek.” Maak de politiek persoonlijk. Mijn persoonlijke vertrouwen in de hervormingsgezindheid van de huidige politiek is echter dermate klein, dat ik ervan overtuigd ben dat om die verandering te bewerkstelligen een revolutie nodig is. Het is aan de leden van het panel om te proberen mij, de massa’s, vanavond met wat meer vertrouwen in de politiek, in politici, huiswaarts te doen keren. Een hele klus.
Met andere woorden: het ideologisch offensief dat de bourgeoisie heeft ingezet na het failliet van het stalinisme is enorm succesvol geweest. In de zaal ontstaat nu een onrustig geschuifel van voeten en geagiteerd gemurmel: O nee, daar begint hij al. Hoe halen ze het ook in hun hoofd om die vent te vragen, in de aankondiging staat dat hij lid is van de trotskistische Socialistische Arbeiderspartij. Als ik even mag: dat ben ik niet meer, die partij bestaat niet meer. Voor degenen die niet zo bekend zijn met het verschijnsel trotskisme, zal ik het even kort uitleggen: trotskisten zijn aanhangers van de Sovjet-Russische revolutionair Leon Trotski, een bijzonder eigenwijze man van wie bijna al zijn aanhangers de eigenwijsheid hebben overgenomen. De uitspraak ‘zet twee trotskisten bij elkaar en je hebt een scheuring’ is dan ook, zacht uitgedrukt, niet geheel onwaar. Het voert te ver om hier in te gaan op alle ins en outs, maar ik ben zelf na bijna dertig jaar lidmaatschap uit de Socialistische Arbeiderspartij gescheurd, samen met de andere aanhangers van tendens 2, die zich verzette tegen het loslaten van het project van de opbouw van een voorhoedepartij. De achtergebleven leden doopten de Socialistische Arbeiderspartij om tot Socialistische Alternatieve Politiek en zijn actief binnen de SP. Na mijn afscheid van de SAP, de Nederlandse sectie van de Vierde Internationale, ben ik nog een rode maandag lid geweest van Offensief, de Nederlandse afdeling van het Comité voor een Arbeidersinternationale. Offensief vond ik echter te sektarisch, waarop ik besloot om dan maar in mijn eentje door te gaan. En daar marxisten van de trotskistische denominatie natuurlijk de spreekbuis van de massa’s zijn – de massa is ons niet genoeg, vandaar dat we altijd spreken in meervoud – omdat ik de spreekbuis van de massa’s ben, kan ik verklaren dat wat ik hier eensgezind naar voren breng de mening is, of toch in ieder geval zou moeten zijn, van de overgrote meerderheid van de Nederlandse kiezers. Kortom: u luistert nu naar de stem van de Nederlandse kiezer – let op: ik maak de politiek hier persoonlijk door over te stappen op enkelvoud, om aansluiting te vinden bij de tijdgeest: “het persoonlijke is politiek”.
De nu heersende interpretatie van “het persoonlijke is politiek” is enigszins merkwaardig: er wordt gespit in het privéleven van politici en elke gevonden misstap uit het verleden wordt gepubliceerd. Nu moet ik toegeven dat ik geniet van onthullingen over PVV-Kamerleden, maar ik kan niet zeggen dat ik verbaasd ben dat in de fascistische fractie mannen zitten die bejaarden bedreigen of medesporters met spikes voor de bek slaan. Dat fascisten tuig zijn wist ik al, dus die onthullingen schaden mijn vertrouwen in de politiek niet. Wel heeft de afgelopen tijd mijn vertrouwen in de journalistiek een ernstige knauw gekregen. De huidige hausse aan onthullingen begon met PVV-Kamerlid Lucassen. In de televisie-uitzending waarin zijn onfrisse verleden voor het eerst werd geopenbaard, zei één van de geïnterviewde ex-buurtgenoten in een tussenzin, dat Lucassen ook mensen met kinderen wegstuurde uit de speeltuin, omdat het buitenlanders waren. Het verzamelde journaille heeft deze beschuldiging nooit verder onderzocht, noch werd hij zelfs maar vermeld in de vele artikelen die sindsdien werden gewijd aan de brievenbuspisser uit Haarlem. Terwijl een beschuldiging van racisme mij nu juist het onderzoeken waard lijkt in een periode waarin de voorman van de PVV terecht staat op beschuldiging van racisme en bij hoog en bij laag beweert niets met racisme van doen te willen hebben. Dat liegt hij natuurlijk, maar daar gaat het nu niet om. In plaats van dit politiek interessante feit bij de kop te pakken, vond men het interessanter om uit te zoeken of Kamerleden een strafblad hebben – terwijl dat mij absoluut niet interesseert: wie zijn of haar straf heeft uitgezeten heeft zijn of haar schuld aan de samenleving voldaan. Natuurlijk is het dan wel weer genieten als blijkt dat de betreffende strafbladbezitters dat niet hebben gemeld aan hun leider, die daardoor ernstig in verlegenheid wordt gebracht, maar dat de fractie van de geperoxideerde fascist blijkt te bestaan uit hele en halve criminelen is nou niet iets dat mijn vertrouwen in de politiek ondermijnt. Zelfs integendeel: het bevestigt mijn wereldbeeld.
Maar goed, de journalistiek liet het belangrijkste uit de zaak Lucassen liggen en ging op strafbladjacht. Waarschijnlijk uit luiheid stuurde de redactie van RTL-nieuws een vragenlijst aan alle Kamerleden, waarin werd verzocht om aan te geven of men wel eens ergens voor veroordeeld was. En tot mijn grote verbazing vulde de gehele Kamer – op één lid na – de vragenlijst in. Dat Kamerleden zonder morren akkoord gaan met deze aantasting van de privacy, terwijl je van volksvertegenwoordigers niet alleen mag maar zelfs moet verwachten dat ze juist pal staan voor de verdediging van die privacy, dat is een feit dat mijn vertrouwen in de politiek ernstig aantast. Ik zou geweigerd hebben die vragenlijst ingevuld te retourneren. Op principiële gronden. Niet omdat niemand mag weten dat ik weleens ben beboet voor fietsen zonder licht – ik zal dat nu niet meer doen, uit angst te zullen worden aangereden, maar ik was jong en kon niet dood. Een jeugdzonde was het. Die boete heb ik keurig betaald, al moet je in het huidige jargon geloof ik zeggen: ik heb een schikking getroffen. En ik heb ook wel eens dronken op mijn fiets gezeten – hierbij wil ik wel aantekenen dat ik dat onvergelijkbaar vind met het onder invloed achter het stuur kruipen van een potentieel moordwapen als een auto. Die auto geeft mij de gelegenheid om via een bruggetje weer uit te komen bij het onderwerp van vanavond: “Nog maar één op de acht Nederlanders vertrouwt politici op hun woord. Daarmee hebben volksvertegenwoordigers en bestuurders in de vertrouwensindex de laatste plaats overgenomen van die andere onbetrouwbare beroepsgroep: die der tweedehands autoverkopers.” Nu heb ik zelf nog nooit een tweedehands autoverkoper gewantrouwd, maar dat komt misschien omdat ik geen rijbewijs heb. Wel wantrouw ik zo nu en dan een politicus. Dat ik, Nederlandse kiezer, veel politici niet vertrouw op hun woord, komt niet omdat ze misschien wel verzwegen hebben bij het oversteken ooit een rood voetgangerslicht te hebben genegeerd. Dat de Nederlandse kiezer veel politici niet vertrouwt komt omdat door politici in het algemeen niet wordt gekeken naar wat de door hun genomen besluiten betekenen voor de mensen in het land, voor personen, voor iedere kiezer individueel. Als de hier vanavond discussiërende politici, allen vertegenwoordigers van partijen die het economisch neoliberalisme aanhangen, nu eens echt liberaal gingen worden en in plaats van zoiets abstracts als “de economie” de mens centraal zouden stellen in hun politiek; als ze zich druk gaan maken om de gevolgen van hun beleid voor de Nederlandse kiezer, voor elke inwoner van Nederland persoonlijk, pas dan zullen de inwoners van ons land zich betrokken voelen bij de politiek, omdat de politiek zich bij hun betrokken betoont. Vergeet “het persoonlijke is politiek.” Maak de politiek persoonlijk. Mijn persoonlijke vertrouwen in de hervormingsgezindheid van de huidige politiek is echter dermate klein, dat ik ervan overtuigd ben dat om die verandering te bewerkstelligen een revolutie nodig is. Het is aan de leden van het panel om te proberen mij, de massa’s, vanavond met wat meer vertrouwen in de politiek, in politici, huiswaarts te doen keren. Een hele klus.
donderdag 25 november 2010
luister
de straat is leeg omdat de dichter
van de straat zijn verzen raapte
het is lente la la la la
hij heeft dikke ballen
en daarom proberen de andere jongens
hem met een passerpunt in de kloten te prikken
testosteron spuit uit zijn oren
het is voorjaar hiep hoera
en zij is hem gesmeerd
wat heb jij een prachtige benen zeg ik
moet me enorm beheersen om het
kost me erg veel moeite om niet
even te voelen of ze wel echt zijn
en hij plukt weer een vers van zestig
en hij smeert haar en zij smeert hem
iedereen is elkander een kruis
en hij mist haar zeer dat het pijn doet
het is lente
la la la la
van de straat zijn verzen raapte
het is lente la la la la
hij heeft dikke ballen
en daarom proberen de andere jongens
hem met een passerpunt in de kloten te prikken
testosteron spuit uit zijn oren
het is voorjaar hiep hoera
en zij is hem gesmeerd
wat heb jij een prachtige benen zeg ik
moet me enorm beheersen om het
kost me erg veel moeite om niet
even te voelen of ze wel echt zijn
en hij plukt weer een vers van zestig
en hij smeert haar en zij smeert hem
iedereen is elkander een kruis
en hij mist haar zeer dat het pijn doet
het is lente
la la la la
maandag 22 november 2010
K-1 pool: Contender #2

11 december is het dan eindelijk zover: de K-1 World Grand Prix 2010 Final Eight. In de aanloop worden op Kortsluiting regelmatig voorspellingen van liefhebbers geplaatst. Onderstaande bijdrage is afkomstig van
Henk “Stormblast” Landkroon
Mijn zekerheden zijn
1. Mighty Mo vs. Peter Aerts ---------------------winnaar Aerts
2. Semmy Schilt vs. Kyotaro ----------------------winnaar Schilt
3. Alistair Overeem vs. Tyrone Spong -----------winnaar Overeem
4. Gökhan Saki vs. Daniel Ghita ------------------winnaar Ghita
5. Aerts vs. Schilt---------------------------------winnaar Schilt (waarschijnlijk is Aerts geblesseerd en zal worden vervangen door reserve, Schilt wint des ondanks toch!!)
6. Overeem vs. Ghita ----------------------------winnaar Ghita
Finale Semmy Schilt vs. Ghita -------------winnaar SEMMY SCHILT, want hij draait gehakt van die Ghita!!
waarschijnlijk 18 of 19 December huldiging Semmy Schilt bij Sportschool Bao Trieu in Groningen!!
Komt allen!!!
Henk “Stormblast” Landkroon
Mijn zekerheden zijn
1. Mighty Mo vs. Peter Aerts ---------------------winnaar Aerts
2. Semmy Schilt vs. Kyotaro ----------------------winnaar Schilt
3. Alistair Overeem vs. Tyrone Spong -----------winnaar Overeem
4. Gökhan Saki vs. Daniel Ghita ------------------winnaar Ghita
5. Aerts vs. Schilt---------------------------------winnaar Schilt (waarschijnlijk is Aerts geblesseerd en zal worden vervangen door reserve, Schilt wint des ondanks toch!!)
6. Overeem vs. Ghita ----------------------------winnaar Ghita
Finale Semmy Schilt vs. Ghita -------------winnaar SEMMY SCHILT, want hij draait gehakt van die Ghita!!
waarschijnlijk 18 of 19 December huldiging Semmy Schilt bij Sportschool Bao Trieu in Groningen!!
Komt allen!!!
zaterdag 20 november 2010
Kunstmarkt

Naar de markt geweest, de Grote Markt in Groningen. Om te schreeuwen tegen de barbaren die kunst willen wegzuiveren. Kunst is immers oncontroleerbaar - en dus ontaard, in de visie van de rechtse idioten die momenteel de lakens uitdelen. Gelukkig zijn er nog mensen die weten hoe die lakens te gebruiken als spandoeken. Duizenden waren er. Met duizenden waren we. En we zagen en hoorden muzikanten van het NNO spelen op het bordes van het stadhuis.
En daarna werden fakkels ontstoken - het begin van een hete herfst en winter. Op naar de linkse lente!
En daarna werden fakkels ontstoken - het begin van een hete herfst en winter. Op naar de linkse lente!
woensdag 17 november 2010
K-1 pool: Contender #1
[Mededeling van de redactie: Jawel, hoera, op 11 december is het sportieve hoogtepunt van het jaar: de K-1 World Grand Prix 2010 Final Eight. Hoewel de echte liefhebbers waarschijnlijk niet in de meerderheid zijn onder de lezers van Kortsluiting – zij verwijlen bij k1hetboek (“van de makers van Kortsluiting”) – willen we toch ook via dit blog de feestvreugde verspreiden. Dat doen we middels de K-1 pool, zoals we dat hier al jaren doen. Vandaag aflevering 1 – van hopelijk vele.]
Marjan “Spek en Bone Crusher” Feith
CITY : Groningen
DATE OF BIRTH : January 5, 1961
HEIGHT : 180 cm
WEIGHT : 60 kg
QUOTE: Klik op de plaatjes voor beter zicht.
Marjan “Spek en Bone Crusher” Feith
CITY : Groningen
DATE OF BIRTH : January 5, 1961
HEIGHT : 180 cm
WEIGHT : 60 kg
QUOTE: Klik op de plaatjes voor beter zicht.
Labels:
Alistair Overeem,
Daniel Ghita,
Gokhan Saki,
K-1,
K-1 pool,
Kyotaro,
Marjan Feith,
Mighty Mo,
Peter Aerts,
Sem Schilt,
Tyrone Spong
zondag 14 november 2010
Herman Brusselmans las voor

zaterdag 6 november 2010
Sacha Landkroon gedebuteerd

Gisteren werd hij gepresenteerd: de debuutbundel van Sacha Landkroon, dichtclublid, voormalig huisdichter van de RuG (2009-2010). Helaas kon de Kortsluiting-redactie niet aanwezig zijn bij de presentatie wegens verblijf in Rotterdam dan wel de telefooncentrale van het UMCG.
We kunnen dan ook weinig anders doen dan voor een fotografisch sfeerverslag verwijzen naar het weblog van Stormblast1953. Ook over de inhoud kunnen we nog geen zinnig woord zeggen: die hebben we nog niet tot ons genomen. Wel kunnen we de titel duiden: IKS. Dat staat natuurlijk voor “de onbekende”, X, maar eveneens voor “Ik Sacha Landkroon”. De vraag die de lezer zich stelt voordat hij de bundel openslaat: is na het lezen van de gedichten de persoon Sacha Landkroon nog steeds de grote onbekende, gaat het de vent slechts om de vorm of staat de vorm in functie van de vent? Draagt de dichter oplossingen aan of vergroot hij het raadsel, om met een vandaag ten grave gedragen schrijver te spreken? We gaan het lezen.
We kunnen dan ook weinig anders doen dan voor een fotografisch sfeerverslag verwijzen naar het weblog van Stormblast1953. Ook over de inhoud kunnen we nog geen zinnig woord zeggen: die hebben we nog niet tot ons genomen. Wel kunnen we de titel duiden: IKS. Dat staat natuurlijk voor “de onbekende”, X, maar eveneens voor “Ik Sacha Landkroon”. De vraag die de lezer zich stelt voordat hij de bundel openslaat: is na het lezen van de gedichten de persoon Sacha Landkroon nog steeds de grote onbekende, gaat het de vent slechts om de vorm of staat de vorm in functie van de vent? Draagt de dichter oplossingen aan of vergroot hij het raadsel, om met een vandaag ten grave gedragen schrijver te spreken? We gaan het lezen.
maandag 1 november 2010
Links dumpen
Even lachen om het sombere weer buiten te houden.
Eerst een boksfilmpje dat volgens ons ook leuk is voor mensen die niet van vechtsport houden:
En dan eentje waarbij onze redacteur in Groningen heeft zitten huilen van het lachen - en dat vindt hij zelf eigenlijk helemaal niet in de haak, maar het is niet anders:
Eerst een boksfilmpje dat volgens ons ook leuk is voor mensen die niet van vechtsport houden:
En dan eentje waarbij onze redacteur in Groningen heeft zitten huilen van het lachen - en dat vindt hij zelf eigenlijk helemaal niet in de haak, maar het is niet anders:
zaterdag 30 oktober 2010
Elsevier.nl contra het vrije woord

Over het nieuwste Gedicht des Vaderlands plaatste de digitale Elsevier een berichtje onder de titel Dichter des Vaderlands: Wilders is een fascist.
De reacties stroomden toe. Teneur: stop de subsidie aan die man; met zo’n achternaam kun je geen Dichter des Vaderlands zijn; vuile haatzaaier, Wilders is moedig en jij bent Palestijn en dus moslim en dus zelf een fascist – dat soort verheffend gebral. Bovendien werd – toefje slagroom op de pudding – de in Nederland geboren en getogen Nederlander Ramsey Nasr meermaals opgeroepen om als het hem hier niet bevalt terug te keren naar zijn eigen land.
Misschien wat naïef, maar ik, Karel ten Haaf, meende te moeten reageren: “Dus dat is de vrijheid van meningsuiting waarvoor Wilders en zijn aanhang zich sterk maken: iedereen mag zeggen wat hij of zij wil, behalve als het tegen Wilders is. De (laf genoeg veelal anonieme) reacties hier laten zien dat Ramsey Nasr het bij het rechte eind heeft. Andersdenkenden de mond willen snoeren – dat riekt, vriendelijk uitgedrukt, naar fascisme. Hup Ramsey!”
Enkele uren na plaatsing wilde ik de reacties op mijn commentaar bekijken – en wat bleek? Mijn reactie was verwijderd door Elsevier. Wel is blijven staan de, vriendelijk uitgedrukt, naar racisme riekende reactie die direct boven de mijne stond. Kortom: voor Elsevier is mijn reactie ontoelaatbaar, maar de nu volgende van Jan Schapers geen probleem (voor de controleurs: pagina 26 van de reacties): “De dichter des vaderlands mag dan een begaafd schrijver zijn ( als je tenminste van zijn werk houdt), het geeft hem geen recht om een gedicht van een van Nederlands grootste dichters, Herman Tollens, te verbasteren c.q. verkrachten. Bovendien is duidelijk, dat er door de aderen van Nasr geen Neerlands bloedt vloeit en dat hij niet van smetten vrij is. Bovendien is het een schande dat hij dit gedicht van Tollens "wien neerlands bloed" misbruikt om te schelden en te beledigen. Niet de heer Wilders maar hij dient voor de rechter te staan voor haatzaaierij.” Jan Schapers bedoelt Hendrik Tollens – het “verbasteren c.q. verkrachten” van de naam van “een van Nederlands grootste dichters” is in zijn ogen blijkbaar geen “schande”.
De reacties stroomden toe. Teneur: stop de subsidie aan die man; met zo’n achternaam kun je geen Dichter des Vaderlands zijn; vuile haatzaaier, Wilders is moedig en jij bent Palestijn en dus moslim en dus zelf een fascist – dat soort verheffend gebral. Bovendien werd – toefje slagroom op de pudding – de in Nederland geboren en getogen Nederlander Ramsey Nasr meermaals opgeroepen om als het hem hier niet bevalt terug te keren naar zijn eigen land.
Misschien wat naïef, maar ik, Karel ten Haaf, meende te moeten reageren: “Dus dat is de vrijheid van meningsuiting waarvoor Wilders en zijn aanhang zich sterk maken: iedereen mag zeggen wat hij of zij wil, behalve als het tegen Wilders is. De (laf genoeg veelal anonieme) reacties hier laten zien dat Ramsey Nasr het bij het rechte eind heeft. Andersdenkenden de mond willen snoeren – dat riekt, vriendelijk uitgedrukt, naar fascisme. Hup Ramsey!”
Enkele uren na plaatsing wilde ik de reacties op mijn commentaar bekijken – en wat bleek? Mijn reactie was verwijderd door Elsevier. Wel is blijven staan de, vriendelijk uitgedrukt, naar racisme riekende reactie die direct boven de mijne stond. Kortom: voor Elsevier is mijn reactie ontoelaatbaar, maar de nu volgende van Jan Schapers geen probleem (voor de controleurs: pagina 26 van de reacties): “De dichter des vaderlands mag dan een begaafd schrijver zijn ( als je tenminste van zijn werk houdt), het geeft hem geen recht om een gedicht van een van Nederlands grootste dichters, Herman Tollens, te verbasteren c.q. verkrachten. Bovendien is duidelijk, dat er door de aderen van Nasr geen Neerlands bloedt vloeit en dat hij niet van smetten vrij is. Bovendien is het een schande dat hij dit gedicht van Tollens "wien neerlands bloed" misbruikt om te schelden en te beledigen. Niet de heer Wilders maar hij dient voor de rechter te staan voor haatzaaierij.” Jan Schapers bedoelt Hendrik Tollens – het “verbasteren c.q. verkrachten” van de naam van “een van Nederlands grootste dichters” is in zijn ogen blijkbaar geen “schande”.
Aardig is, dat voordat mijn reactie verwijderd werd, W Seffelaar reageerde (op beschaafde wijze, het moet gezegd): “Dacht niet dat iemand van de Wilders aanhangers de nationale rijmelaar het recht ontzegde om zijn schotschrift te publiceren of pathetisch voor te dragen op tv. Hij gaat zijn goddelijke gang maar, want mij betreft maar moet, net als Wilders tegen weerwoord kunnen.”
Benieuwd hoe W Seffelaar reageert op het wegcensureren van mijn bijdrage.
Benieuwd hoe W Seffelaar reageert op het wegcensureren van mijn bijdrage.
vrijdag 29 oktober 2010
Hup Ramsey!

We kunnen het niet luid genoeg toejuichen: schrijvers die stelling nemen tegen de fascistische schoftenbende van Wilders. Waar onlangs Marc Reugebrink zijn woord een wapen tot verweer maakte, daar kiest nu Ramsey Nasr de frontale aanval. Gisteren publiceerde hij als Dichter des Vaderlands onderstaand gedicht in NRC-Handelsblad. (Wij zijn benieuwd hoe snel de rechtse meerderheid in het parlement haar democratische mombakkes zal afwerpen om het instituut Dichter des Vaderlands af te schaffen – uiteraard onder het mom van bezuinigen, want aan muilkorven doen ze niet, die dolle honden.)
Mijn nieuwe vaderland
Wie neerlands bloed in d’aders vloeit
van vreemde smetten vrij
wiens hart voor volk en orde gloeit
verhef uw zang als wij.
Vandaag zien wij weer één van zin
de vlaggen afgestoft.
Vandaag zet ik mijn feestlied in
voor vaderland en schoft.
Ik eer de leiders van mijn land.
Hun vlekkeloos parcours
leert mij wat macht vóór al verlangt:
’t geweten van een hoer.
Ik eer mijn leiders hemelhoog
en ’t hoogst zit een fascist
die u en mij zolang gedoogt –
zolang als hij beslist.
Beschermt gij, leiders, onze grond
waar vreemde adem gaat
gij die zo rein zijt, kerngezond
en zuiver op de graat.
Wij smeken om een harde hand
in aangewreven haat.
Behoud voor 't lieve vaderland
de blanke natiestaat.
Braakt uit, gij vrienden, vrij van zin
uw krop, uw kreet, uw gal.
Niets is taboe en niets te min
uw bagger minst van al.
Verneder dus wat u niet zint
sla stuk wat niet bevalt
laat zien hoe u dit land bemint
omhels het op zijn smalst.
Hoe klopt ons hart, hoe zwelt ons bloed
bij 't rijzen van dees’ toon.
Klonk ooit een zuiverder gemoed
een leger hart zo schoon?
Waar hoorde men die koekoekszang
voor volk en vaderland?
Dat was toen in het landsbelang
een heel volk werd verbrand.
Dood nu wat afwijkt van uw bloed
en van uw onderbuik.
Bewaar het niet, verdelg het goed
zodat dit land ontluikt.
Wie hier nog onze mildheid zoekt:
los op in brandend veen.
Waar elk verschil werd opgedoekt
zijn staat en burger één.
Wie neerlands bloed in d’aders vloeit
van vreemde smetten vrij
die fabel staat weer eens in bloei
in dwazen zoals wij.
Veel liever word ik door een volk
van hunnen aangerand
dan mee te gaan in deze kolk
van schoft en vaderland.
Ramsey Nasr
Mijn nieuwe vaderland
Wie neerlands bloed in d’aders vloeit
van vreemde smetten vrij
wiens hart voor volk en orde gloeit
verhef uw zang als wij.
Vandaag zien wij weer één van zin
de vlaggen afgestoft.
Vandaag zet ik mijn feestlied in
voor vaderland en schoft.
Ik eer de leiders van mijn land.
Hun vlekkeloos parcours
leert mij wat macht vóór al verlangt:
’t geweten van een hoer.
Ik eer mijn leiders hemelhoog
en ’t hoogst zit een fascist
die u en mij zolang gedoogt –
zolang als hij beslist.
Beschermt gij, leiders, onze grond
waar vreemde adem gaat
gij die zo rein zijt, kerngezond
en zuiver op de graat.
Wij smeken om een harde hand
in aangewreven haat.
Behoud voor 't lieve vaderland
de blanke natiestaat.
Braakt uit, gij vrienden, vrij van zin
uw krop, uw kreet, uw gal.
Niets is taboe en niets te min
uw bagger minst van al.
Verneder dus wat u niet zint
sla stuk wat niet bevalt
laat zien hoe u dit land bemint
omhels het op zijn smalst.
Hoe klopt ons hart, hoe zwelt ons bloed
bij 't rijzen van dees’ toon.
Klonk ooit een zuiverder gemoed
een leger hart zo schoon?
Waar hoorde men die koekoekszang
voor volk en vaderland?
Dat was toen in het landsbelang
een heel volk werd verbrand.
Dood nu wat afwijkt van uw bloed
en van uw onderbuik.
Bewaar het niet, verdelg het goed
zodat dit land ontluikt.
Wie hier nog onze mildheid zoekt:
los op in brandend veen.
Waar elk verschil werd opgedoekt
zijn staat en burger één.
Wie neerlands bloed in d’aders vloeit
van vreemde smetten vrij
die fabel staat weer eens in bloei
in dwazen zoals wij.
Veel liever word ik door een volk
van hunnen aangerand
dan mee te gaan in deze kolk
van schoft en vaderland.
Ramsey Nasr
dinsdag 26 oktober 2010
Abonneren op:
Posts (Atom)