Literaire Trotski Quiz (45)

Nadat nummer 44 bevredigend werd afgerond en prijswinnaar Jürgen Smit zich via Facebook blij betoonde met het gewonnen boek K-1, van de schoonheid en de kracht, nu weer een opgave waarmee geen prijs te winnen valt – daarvoor lijkt het ons te makkelijk, de stijl is te herkenbaar en bovendien kunnen kwaadwillenden googlen op de naam van de hoofdpersoon.
Goed, daar gaan we:
1. welke literator schreef onderstaande regels; en
2. aan welke pasverschenen oorspronkelijk Nederlandstalige roman werd deze lange passage ontleend?

Het tennisgrietje dat hem het meest beviel was de vaderlandse Yanina Wickmayer. Ze had weliswaar een neus waarmee je een boom kon ontwortelen en haar borstjes waren net zo groot als twee van de kleinste appelflapjes die de bakker om de hoek ooit verkocht had, maar daar stonden dan weer haar zeer lange benen tegenover en, ongetwijfeld, de vagina ertussen, die Louis, mocht hij Yanina Wickmayer persoonlijk kennen, zou willen leeglepelen met z’n tong. Persoonlijk kennen? dacht Louis. Hoe zou ik daar ooit in slagen? Ik kan natuurlijk beginnen met haar een brief te schrijven, in mijn eigen handschrift. Ik durf te wedden dat alle andere bewonderaars haar per machine contacteren, computer, mail, internet, gsm, Twitter, dat soort rommel, maar ik, ik zou haar met pen en inkt schrijven in sierlijke zinnen, die haar poes tot vochtigheid zouden bewegen. Ik zou beginnen met: ‘Lieve Yanina’, wat familiair lijkt, maar wat denkt dat mokkel wel? Dat Louis Tinner niet familiair is? Dat ze maar wat anders denkt. Dan zou ik vervolgen met: ‘Ik ben een ongeveer 52-jarige man met een ongelooflijk tennisgevoel. Ik moet maar een bal over het net zien vliegen of ik weet al waar hij heen gaat. Zelf doe ik helaas niet aan de edele sport van het tennis omdat dit verhinderd wordt door m’n kunstknieën. Bij een mislukte maffiadeal heeft een lid van de concurretrende bende, een knaap genaamd Johnny Two-Eyes, mij in beide knieën geschoten. Dat kwam omdat ik een partij drugs pardoes in de Leie had gesmeten in plaats van die te verhandelen. Ben jij ook tegen drugs, Yanina? Nochtans zou je met een neus als de jouwe zeker vijf lijnen coke tegelijk kunnen opsnuiven, doch dit terzijde. Overigens struikel ik helemaal niet over die neus. Ik heb grote neuzen genoeg gezien in m’n leven, dus eer een kanjer van een pief mij van m’n stuk brengt, moet er al veel gebeuren. In m’n boekhandel zaliger had ik ooit een klant wier neus zo groot was dat ze er een schoenendoos op kon laten balanceren, en let op, niet een schoenendoos waarin een paar brogues thuishoren, doch wel degelijk een paar gevoerde winterlaarzen schoenmaat 54. Nu ter zake. Zou jij, tussen een aantal games, sets en matches door, een kop koffie met mij willen drinken in café De Hoek alhier in Gent? Ik zal ervoor zorgen dat er geen andere klanten aanwezig zijn, zodat je niet wordt gestoord door opdringerige fans, handtekeningenjagers en mannen die hun vuist in je preut willen duwen, wan je hebt altijd wel van die viezeriken die een vrouw slechts beschouwen als een stuk nat vlees. Ik ben seksueel nauwelijks nog actief, dus mij persoonlijk moet je niet vrezen. Ten hoogste zal ik je vragen, als we elkander wat beter kennen, of je met m’n roede wilt slingeren, uiteraard zonder dat daarbij paparazzi in de buurt zijn. Zo, jij lekker tennisballenmeisje, dit was voorlopig je geheime aanbidder Louis Tinner. Ik hoop van je te horen, mijn adres staat op de achterkant van de enveloppe. PS Mijn roede is erg groot, dus als je ermee slingert, opletten dat je geen vazen van de kast mept.’ Een goeie brief schrijven is een kunst an sich, dacht Louis, en hij stapte de winkel binnen.

*

Algauw bood zich een man aan. Louis begrootte hem op de vader van Vierweghe en Zoon, omdat deze man zeker zeventig jaar oud was, kortom, een bejaarde knar. Hij had een volle kop grijs haar, een grijze baard die leek op die van Leon Trotski, en hij droeg een broek, een hemd, een das en bruine schoenen. ‘Goeiedag, meneer,’ zei hij, ‘kan ik u van dienst zijn?’ ‘Jazeker,’ zei Louis, ‘ik ben hier naar je fantastische handel in tabak en alles wat ermee samenhangt gekomen om een pijp te kopen.’