Terug van vakantie en meteen zetten we onze lezers weer aan het werk middels een hersenkrakertje. Maar eerst de oplossing van de vorige quiz: Jan Brokken – Baltische zielen. Lotgevallen in Estland, Letland en Litouwen (Uitgeverij Atlas, Amsterdam/Antwerpen 2010), pp. 78-79. Gefeliciteerd Den Drummert!
En dan nu de nieuwe:
1. welke journalist/schrijver/dichter schreef onderstaande passage; en
2. aan welk oorspronkelijk Nederlandstalig boek werden de nu volgende alinea’s ontleend?
Er hing al meteen onrust in de lucht bij de opening van de Jan Cremer-expositie aan de Willemsparkweg, de eerste zaterdag van 1961. Het zaaltje was afgeladen vol met kunstnozems in zwartleren jekkers, sensatiebeluste nieuwsgierigen en benauwd kijkende verzamelaars in driedelig pak: bij Cremer en maats kon je heibel verwachten! De tentoonstelling zou vijfvoudig worden ingeleid door Armando (kwam niet opdagen), Franck Gribling (liet eveneens verstek gaan), Cornelis Bastiaan Vaandrager (wauwelaar, weggejoeld), Hans Sleutelaar (zag vlug van spreken af) en Simon Vinkenoog die zich door niemand de mond liet snoeren. Met de boodschap dat hij Cremers schilderijen ongenietbaar vond verklaarde hij de expositie voor geopend. De menigte bleef opeengepakt staan, en ja, toen een kar met ‘Verse waar voor hond en kat’ door de straat kwam deed iemand een greep in de stukken runderhart of pens en gooide die over de hoofden heen, gevolgd door een ander die beter kon mikken, waarna de plechtigheid uitliep op een chaos.
Die primitieve repetitie voor toekomstige happenings was typerend voor Cremers vroege dagen en vooral voor de honger naar opstand tegen het heersende fatsoen. Doel of richting had die behoefte nog niet. Maar de achtergestelde fantasten van een vorige generatie, die zagen dat er nu verandering op til was, waren grif bereid de weg te wijzen.
Zij kwamen elke donderdag bijeen op de avonden van de Amsterdamse Gesprekskring in de Raamstraat. Eerst hield een spreker een pleidooi voor theosofie, afschaffing van eigendom, vegetarisme, trotskisme, soefi-beweging, anarchisme, spiritisme of wat dan ook (een tandarts ging tegen elke vorm van verdoving tekeer) en dan volgde een discussie waarbij de redenaar steevast met de grond gelijk werd gemaakt en zijn ideaal op de vuilnisbelt terecht kwam. Dank voor uw komst en tot volgende week.
Alle wegbereiders van Magisch Amsterdam kwamen hier aan het woord.
En dan nu de nieuwe:
1. welke journalist/schrijver/dichter schreef onderstaande passage; en
2. aan welk oorspronkelijk Nederlandstalig boek werden de nu volgende alinea’s ontleend?
Er hing al meteen onrust in de lucht bij de opening van de Jan Cremer-expositie aan de Willemsparkweg, de eerste zaterdag van 1961. Het zaaltje was afgeladen vol met kunstnozems in zwartleren jekkers, sensatiebeluste nieuwsgierigen en benauwd kijkende verzamelaars in driedelig pak: bij Cremer en maats kon je heibel verwachten! De tentoonstelling zou vijfvoudig worden ingeleid door Armando (kwam niet opdagen), Franck Gribling (liet eveneens verstek gaan), Cornelis Bastiaan Vaandrager (wauwelaar, weggejoeld), Hans Sleutelaar (zag vlug van spreken af) en Simon Vinkenoog die zich door niemand de mond liet snoeren. Met de boodschap dat hij Cremers schilderijen ongenietbaar vond verklaarde hij de expositie voor geopend. De menigte bleef opeengepakt staan, en ja, toen een kar met ‘Verse waar voor hond en kat’ door de straat kwam deed iemand een greep in de stukken runderhart of pens en gooide die over de hoofden heen, gevolgd door een ander die beter kon mikken, waarna de plechtigheid uitliep op een chaos.
Die primitieve repetitie voor toekomstige happenings was typerend voor Cremers vroege dagen en vooral voor de honger naar opstand tegen het heersende fatsoen. Doel of richting had die behoefte nog niet. Maar de achtergestelde fantasten van een vorige generatie, die zagen dat er nu verandering op til was, waren grif bereid de weg te wijzen.
Zij kwamen elke donderdag bijeen op de avonden van de Amsterdamse Gesprekskring in de Raamstraat. Eerst hield een spreker een pleidooi voor theosofie, afschaffing van eigendom, vegetarisme, trotskisme, soefi-beweging, anarchisme, spiritisme of wat dan ook (een tandarts ging tegen elke vorm van verdoving tekeer) en dan volgde een discussie waarbij de redenaar steevast met de grond gelijk werd gemaakt en zijn ideaal op de vuilnisbelt terecht kwam. Dank voor uw komst en tot volgende week.
Alle wegbereiders van Magisch Amsterdam kwamen hier aan het woord.
3 opmerkingen:
(gokje): Simon Vinkenoog - Herem'n tijd, kroniekschrijving van 30 jaar 'Wereld in beweging'.
(rené)
Nee René, niet goed. Tipje: de schrijver leeft nog.
Heel interessant dat jullie de vermaarde, c.q. beruchte opening van Jan Cremer in Galerie willemsparkweg onder de loup hebben genomen Het is echter onjuist dat ik verstek liet gaan. In alle opschudding was er echter geen gelegenheid mijn doorwrochte tekst te laten horen. De typescript tekst is overigens wel bewaard en is ergens opgeborgen in mijn archief.Een kleine voetnoot bij de geschiedenis.
PS. Armando was er inderdaad niet . Die liet zich toen al niet meer inspannen voor Jan' s karretje.
Groet, franckgribling
Een reactie posten