Goeie discussie!

Op de Groninger Internet Courant (“Voor Stad en Ommeland. De feiten die tellen. Sinds 1997.”) een zeer bevredigend potje PVV’ertje-pesten gespeeld:












(wordt eventueel hier vervolgd)

Die Toffe Gasten live on line

GRONINGEN – Noorderzon is achter de rug, net als Bommen Berend. Er is in Stad dus even sprake van rust. Tijd voor een terugblik, voor nog even nasudderend genieten van het schone dat achter ons ligt. Daarom hier de registratie van de voorstelling Dokter Bernhard en dokter Manfred en dokter Utker. Die Toffe Gasten live on stage op 25 augustus 2011. Voor een uitverkochte tent. Waarschuwing: het eerste filmpje is nogal stompzinnig, dus eigenlijk geheel in de geest van de optredende artisten, omdat de geprojecteerde teksten niet leesbaar zijn – gelukkig werd dit euvel snel onderkend en lijdt de rest van opnames hier niet onder.

Opmerkelijk

Dit hadden we ter redactie nog nooit gehoord. Ja, het nummer Stand by me kenden we natuurlijk wel. En de zanger ook, maar dan voornamelijk in een andere rol. Een verrassende combinatie. Een talent dat hij dus wel heeft laten liggen. Is lang niet slecht. Nou ja, enjoy.

Sumo Schilt

Hoewel we geen Sumo-liefhebbers zijn, vonden we het toch uitermate spannend en dus willen we het de bezoekers van Kortsluiting niet onthouden: afgelopen april was er in Japan een tv-show, waarin beroemdheden het tegen elkaar opnamen in de Sumo-ring. Eén van de deelnemers: viervoudig K-1 wereldkampioen Sem Schilt uit Zuidlaren. Het betrof een achtmanstoernooi, de winnaar ervan mocht vechten tegen Sumo-legende Akebono.

Akebono is ook bij K-1-fans bekend: hij vocht enkele partijen, maar al gauw was duidelijk dat hij aanmerkelijk meer talent voor Sumo had dan voor K-1. En nu we het toch over K-1 hebben: nog steeds heeft de nieuwe eigenaar van K-1 geen officiële mededeling gedaan over de World Grand Prix 2011, waarvan de Laatste Zestien in oktober gehouden zou moeten worden. Geruchten genoeg, maar nog steeds geen zekerheid – reden voor Simon Rutz, directeur van It’s Showtime, om gisteravond laat het volgende bericht de wereld in te helpen: “Today i make myself a promise; when the K-1 don’t fix there problems before the end of this month, i organize this year a big big IT’S SHOWTIME event in the Netherlands!” Hoe graag we ook zo’n evenement zouden willen bezoeken, nog grager zien we de K-1 WGP 2011.

Terug naar de tv-show in Japan. Zal Schilt de eer van K-1 hoog weten te houden tussen body builders, MMA-vechters, de sterkste man van Japan en worstelaars? En maakt hij een kans tegen Akebono? Gaat het zien. Sumo Schilt is de lange bleke man in het sexy rode broekje.

Denkend aan Stefan

Een zelfontspanner van het merk masturbant is nooit grappig.

Een dagje naar de stad

Regen.
De zendeling voor het Centraal Station gaat gewoon door: ‘Jezus geeft je vrede. Jezus geeft je liefde.’
Langslopende Amsterdammer: ‘Als ie me nou een paraplu geeft.’

Literaire Trotski Quiz (54)

[Illustratie: Bob Row (website: hier).]

Geen goede oplossing bereikte de burelen van Kortsluiting. De juiste inzending had moeten luiden: Bart Holsters – Geld maakt niet gelukkig (A.W. Bruna & Zoon, Utrecht/Aartselaar 1986), pp. 137-138.
De nieuwe opgave:
1. welke journalist en romancier schreef onderstaande regels; en
2. aan welke oorspronkelijk Nederlandstalig werk werd onderstaande passage ontleend?

Met zijn historische mythen en pathetische symboliek verwierf Eisenstein meer roem buiten de Sovjet-Unie dan onder de communistische leiders. De avant-gardefilmers van Duitsland, Frankrijk, Italië, Engeland en Japan bewonderden Staking en Pantserkruiser Potjomkin en bekeken Eisenstein als een welhaast bovenmenselijke figuur. Maar Stalin had weinig op met de regisseur omdat hij geen films maakte ‘die door miljoenen begrepen konden worden’. Heimelijk had Stalin een voorkeur voor westerns en Hollywoodproducties.
Oktober werd fel bekritiseerd in de partijbladen vanwege de ‘formalistische’ preoccupaties met montage, het gebrek aan individuele helden, de houterige acteur die Lenin speelde – een fabrieksarbeider – en vanwege het feit dat Trotski, de militaire leider van de Oktoberrevolutie, erin voorkwam. Trotski was door Stalin uit de partij gezet en in de ban gedaan; sindsdien had Trotski voor Stalin nooit bestaan. Stalin vatte het als een persoonlijke belediging op dat hij in de film een heroïsche rol vervulde. De partijleiders vonden dat Eisenstein nog veel te wéínig loog, de scène met Trotski werd uit de film gesneden.
Tijdens de opnamen van het tweede deel van Ivan de Verschrikkelijke kreeg Eisenstein het in 1948 opnieuw aan de stok met Stalin. De regisseur diende alle wensen van de partijleider te honoreren, waardoor het eindresultaat sterk verschilde van de film die hem voor ogen stond.
Sergej Eisenstein overleed in hetzelfde jaar aan een hartverlamming, vijftig jaar oud. Uiteindelijk deelde Stalin hem in bij de Joden – Eisenstein, Mandelsjtam, Chagall – die de ‘lelijke vervormingen van de avant-garde’ op hun geweten hadden.