Wanneer de Mathenesserbrug openstaat om er een binnenvaartschip door te laten, dan drommen auto's, brommers, fietsers, scootmobiels en voetgangers aan weerszijden van de ophaalbrug samen, gelaten wachtend tot ze hun reis kunnen voortzetten.
Wanneer de brug langzaam begint te dalen, krijg ik een welhaast onbedwingbare kriebel in mijn donder. Het voelt alsof er een slagveld begint. Ik moet de neiging onderdrukken naar de voetgangers aan de overkant te stormen om er op los te beuken. Gelukkig laat ik mijn samoeraizwaard altijd thuis.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
je hébt bruggen die open staan om te voorkómen dat de ene groep voetbalsupporters (hooligens) slaags raakt met de andere.
wat dat betreft is het woord ophaalbrug een schot in de roos.
(rené)
@ René. Je bedoelt: wanneer de brug open staat heb je tijd om vlug even thuis je samoeraizwaard op te halen?
En daar mag ik dan tussen staan, heerlijk!!
Karel, als je het gevoel ook een keertje wilt hebben regelen we iets!!
Een reactie posten