Corruptie

Dat teksten “corrupt” kunnen zijn, is helaas een gegeven. Vaak ontstaat corruptie ten gevolge van slordigheid bij een goedkope uitgave; al is er natuurlijk ook het schandalige geval van de verzamelde gedichten van Lucebert – de inhoud van dat boek werd willens en wetens gecorrumpeerd door de vormgever, die vond dat de dichter een potje had gemaakt van zijn hoofdlettergebruik en die daarom eigenmachtig alle hoofdletters verving door kleine letters, waarmee die uitgave (Bezige Bij, 2002), in plaats van monumentaal, wat mij betreft waardeloos is.
Dat ook visuele poëzie gecorrumpeerd kan worden lijkt een idiote stelling, maar ik kan hem onderbouwen met een voorbeeld uit het oeuvre van Paul de Vree. In de bundel Zimprovisaties uit 1968 nam hij het visuele gedicht revolutie op (puristen roepen nu uit: dat is een concreet gedicht), dat als volgt werd afgedrukt in de Verzamelde gedichten van Paul de Vree - verschenen in 1979, dus bij leven van de dichter (1909-1982):

In 1977 verscheen een doorwrocht en rijk geïllustreerd essay van Erik Slagter, getiteld Visuele poëzie. Hierin staat een gecorrumpeerde versie van bovenstaand gedicht – ik wijt dit aan de wijze van productie: ik stel me voor dat het boekje al knippend en plakkend op de lichtbak is vormgegeven, tijdens welk proces het gedicht niet alleen ongeveer een kwartslag werd gedraaid (als bewijs heb ik de paginering onder beide versies laten staan), maar ook een niet goed vastgelijmd pootje van de u losliet en van tafel viel. Met dit als resultaat:

Of deze corrupte versie ontstaan is tijdens het productieproces van Zimprovisaties – in dat geval zou het met enige goede wil misschien nog een door de dichter zelf gemaakte variatie genoemd kunnen worden, tenminste: wanneer hij naast de lichtbak stond – of tijdens de vervaardiging van het boekje van Erik Slagter kan ik nu helaas niet nakijken, daar ik de zelfstandige uitgave van Zimprovisaties tot mijn spijt niet in de kast heb staan. Wordt dus vervolgd.

Dadagblad

Knip en plak je eigen gedicht.

Beroepslezers

(Potverdrie, alweer zo'n lange!)

Op 6 juni jongstleden meldde onze uitgever Anton Scheepstra op zijn weblog: “Een uitgever stuurt van elk nieuw boek een recensie-exemplaar naar de bibliotheekdienst. Die laat er een recensie over schrijven, waarna alle bibliotheken de gelegenheid krijgen het betreffende boek te bestellen. Met soms verrassende resultaten. Zo kwam vandaag bij Uitgeverij Passage de order van alle Nederlandse bibliotheken voor Ajaa van Tjitse Hofman binnen: 1 (één!) exemplaar.”
Een dag later schreef Coen Peppelenbos: “Omdat de meeste bibliothecarissen niet meer echt lezen (Douwe van der Bijl uitgezonderd natuurlijk) zijn deze Biblionrecensenten in leven geroepen die in tweehonderd woorden een boek kunnen maken en breken. Mijn ervaring bij de uitgeverij is dat bibliotheken blind varen op deze 'aanschafsuggesties'. Dieptepunt was de 'recensie' van Els van Geene van Sing Sing waardoor er maar liefst 6 exemplaren van die prachtbundel door alle bibliotheken is ingeslagen.”
Interessant, dachten de onderzoeksjournalisten van Kortsluiting. Hoe zou er over ons werk geschreven zijn door Biblion, en met welk aanschafresultaat?

Albert Hagenaars over Koffiedik zingen: “Aan traditionele poëzie-elementen als klankovereenkomst, metrum en hiërarchische regelbouw (innerlijke vorm) laat Daniël Dee (º1975) zich niks gelegen liggen in deze fraai vormgegeven bundel van 5 delen. De consequentie is dat de waarde van zijn teksten uit de inhoud, zegging en uiterlijke vorm gehaald moet kunnen worden. Bij Dee vallen deze drie begrippen grotendeels samen. Hij werkt sterk associatief in meestal lange zinnen die, als je eenmaal het gewenste ritme volgt, voor een snelle leesrit garant staan langs veel taalvondsten (bijvoorbeeld neologismen en afgebroken woorden) en verrassende perspectieven. Dee is meer proces- dan productgericht maar geen echte vernieuwer. Nog niet! Voor de lezer houdt een en ander in dat in dat hij, anders als bij de meeste poëzievormen, uit het taaldrab (zie titel) zelf een kern moet samenstellen, een zingeving moet peuteren, afhankelijk van zijn instelling. Dit werk is daarmee uitdagender voor de literaire voorhoede dan voor het grote publiek. Eén fragment: ‘jij bent een lippenaflikkend latinsausje mijn sherry / laat mij de vloer voor je dans’.”
Hoeveel ingekochte exemplaren deze recensie precies opleverde is ons op dit moment niet bekend, maar uitgever Anton Scheepstra meent zich te herinneren ‘een stuk of twintig’.

Over meisjespijn schreef Els van Geene een kritiek, die het zeker verdient om volledig te worden weergegeven: “Creator van deze superdikke poëziebundel is een Groningse (podium-)dichter en romanschrijver (1962). Een aantal gedichten is eerder in eigen beheer uitgegeven of verschenen in bloemlezingen. In drie hoofdafdelingen presenteert Ten Haaf zijn themata, "Wein,Weib und Gesang", maar deze dan wel opgeleukt tot You Tube-achtige provocaties. Soms licht er iets op van echte eenzaamheid ("please, mis mij"), van morbide humor en het flirten met de dood, zoals we dat uit de "Zwarte Romantiek" kennen. Maar de vele overbodige herhalingen, de lege aforismen, de puberale erupties die zó vanachter de toog vandaan komen, leveren zelden poëticale meerwaarde op. De tijd dat poëzie iets was "van boven de boomgrens" is gelukkig voorbij, maar als het enige wat in deze teksten verheven wordt de penis is, dan kom je als dichter en lezer te kort.”
Resultaat: één exemplaar verkocht aan een bibliotheek (de Centrale Bibliotheek in Groningen-stad).
Toch kunnen we niet stellen dat dit uitsluitend aan de recensie ligt, want ondanks de zeer positieve bespreking, door Annemiek Buijs, van de roman Geen zomer meer (“Literaire liefdesroman (…) Liefdes- en seksscènes worden afgewisseld met drankgelag, heimweeverlangens, filosofische uitwijdingen en literaire verwijzingen in een toegankelijke en fraaie stijl. Een eigentijdse roman met een klassiek thema dat vooral een jonger publiek en de babyboom-generatie zal aanspreken.”) werden van dit volgens Biblion dus voor vrijwel de gehele Nederlandse bevolking interessante boek door de verzamelde bibliotheken slechts vijf exemplaren aangeschaft; allemaal door bibliotheken in de provincie Groningen - we wonen ja nait in Amsterdam.

Zondag in Oeverloos

De Kortsluiting-redactie Rotterdam was helemaal vergeten te melden dat afgelopen zondag Willem Thies in Oeverloos vertelde over zijn nieuwe bundel Na de vlakte. Gelukkig is dat interview nog steeds via de podcast te beluisteren.

Aanstaande zondagavond ontvangt gastheer Leon Verdonschot de punkschrijver en bioloog Remco Daalder in Oeverloos, naar aanleiding van het verschijnen van zijn debuutroman Grafherrie. Over punkers, tegen een achtergrond van punkmuziek. Dus hoor je zondag Remco Daalder vertellen over zijn roman, terwijl Million of Dead Cops en Killing Joke je om de oren vliegen.

Oeverloos, de wekelijkse talkshow van Kink FM met Leon Verdonschot, hoor je iedere zondagavond tussen 19 en 21 uur.

En op 20 juli is schrijver Jasper Mikkers te gast. Hij werd beroemd onder verschillende pseudoniemen (onder meer Tymen Trolsky), maar onlangs verscheen onder zijn eigen naam zijn eerste dichtbundel in jaren, Eeuwigheid als Ontbijt. Jasper Mikkers is te gast in Oeverloos om te praten over poëzie, seks en wielrennen.

Interessante geschiedenis

(Een wat lang verhaal. Maar dat moest even.)

Bij onderzoek ten behoeve van de roman die ik (Kortsluiting-redactie Groningen) momenteel aan het schrijven ben - Door het donker -, stuitte ik voor het eerst in mijn toch al ruim 46 jaar durende leven op bewijs dat mijn begin vorige eeuw n.a.v. de Boerenoorlog als jongetje met zijn ouders naar Nederland uitgeweken grootvader de waarheid sprak, toen hij zei dat zijn vader secretaris (“de rechter hand”) was van Paul Kruger, de president van de Zuid-Afrikaansche Republiek (beter bekend als Transvaal).
In het tijdschrift Kleio (nr. 32, 2000) staat op pp. 42-60 een artikel van J.C.H. Grobler, getiteld ‘He possessed intimate access to the President’: Piet Grobler, Kruger’s confidant. (Het artikel werd geschreven in het Afrikaans, en in het Engels vertaald door Bridget Theron. De ondertitel van Kleio luidt: Journal of the Department of History, University of South Africa. Tydskrif van die Departement Geskiedenis, Universiteit van Suid-Afrika.). In dit artikel trof ik de naam aan van mijn overgrootvader Henri Christiaan ten Haaf. Ik wil de lezers van Kortsluiting dit stukje familiehistorie niet onthouden.

Onderstaand citaat (afkomstig van pp. 45-46) lijkt trouwens tevens antwoord te geven op de vraag waar het virulente atheïsme van mijn opa vandaan kwam – een atheïsme dat ook ik meekreeg in mijn opvoeding, en waarvan ik tot op de dag van vandaag een net zo vurig pleitbezorger ben als mijn grootvader gedurende zijn hele leven was. Mijn opa was derhalve fanatiek, dat toen een vriend van hem vertelde zich bekeerd te hebben tot het christendom, hij de man zonder verdere plichtplegingen onmiddellijk de deur wees en hem ook nooit meer heeft willen spreken; ik heb dit optreden van mijn opa van jongs af aan hogelijk bewonderd.

Is het activistische atheïsme van de Ten Haafs terug te voeren op politiek gekonkel in Transvaal in het jaar 1898?

In May and June 1898 the civil service was reorganised and a number of new senior officials were appointed, while others were given new posts. State Secretary Leyds was named as the new Envoy Extraordinary of the SAR overseas. Ex-President F W Reitz of the Orange Free State succeeded Leyds as State Secretary.[16] Both Kruger and Leyds favoured the choice of the Free Stater Abraham Fischer (MEC) for the post ahead of Reitz, but Fischer was not interested.[17] The brilliant young jurist, J C Smuts, was appointed State Attorney. Grobler introduced Smuts to Kruger and in fact recommended him for the position.[18] The Under State Secretary of External Affairs, C van Boeschoten, was named chargé d'affaires to the overseas legation and consequently a new Under Secretary had to be found. On 4 June it was announced that Piet Grobler was to be the next Under State Secretary of External Affairs - a move which was dubbed 'a source of gratification to burgher and uitlander alike'.[19] On 1 July 1898 the 25-year old Grobler took over the responsibilities of the Under State Secretary.[20]
Grobler's appointment was criticised in some quarters. Leyds for example wrote: 'de benoeming van Piet Grobler was vir mij een ver[r]assing' (the nomination of Piet Grobler was a surprise to me). He saw H C ten Haaf, the first clerk, as the logical successor to Van Boeschoten.[21] T J Krogh, the Under State Secretary of Internal Affairs in fact blamed Leyds for not making the necessary arrangements for the appointment of a new Under State Secretary before his departure for Europe.[22] It is well known that at the time (1898) Leyds was one of the few officials who still enjoyed the full confidence of Kruger and that the president usually followed his advice. J S Smit, Government Commissioner of Railways, was highly dissatisfied with 'de willekeurig aanstelling van Doppers - Verbeeld u Piet Grobler OSS van Buitelandsche zaken ... waar moet dat heen!'[23] (the indiscriminate appointment of Doppers - imagine, Piet Grobler as Under State Secretary of External Affairs - whatever next!). Like the president, Grobler was also a member of the Gereformeerde Kerk (Reformed Church) and was thus a 'Dopper'.

[16] Ibid, pp 11±12.
[17] D S Jacobs, 'Abraham Fischer in sy tydperk, 1850-1913', Archives Yearbook for SA History, II, (1965), pp 272-273; K van Hoek, Gesprekke met dr W J Leyds (Pretoria, 1939), p 22.
[18] W K Hancock, Smuts I: The sanguine years, 1870-1919 (Cambridge, 1962), p 68; J C Smuts, Jan Christian Smuts (London, 1952), p 38.
[19] The Standard and Diggers' News (Weekly edition), 4 June 1898.
[20] The Weekly Press, 2 July 1898.
[21] TAD, Leyds Archive (hereafter LA) 252 (iii), General correspondence: Leyds - Krogh, 28 July 1898, unnumbered (typed copy).
[22] TAD, E 32, LA, M film A 553, box 69: Krogh - Leyds, 3 September 1989.
[23] Ibid, M film A 556, box 78: Smit - Leyds, 6 November 1898.


Geset, gedruk en uitgegee deur die Universiteit van Suid-Afrika, 2001. © Alle regte voorbehou.
Set, printed and published by the University of South Africa, 2001. © All rights reserved.

Retrogade evolutie

Schrijver en bioloog Maarten ’t Hart incorporeerde een fraaie populair-wetenschappelijke passage in zijn afgelopen zaterdag in NRC gepubliceerde Zomerweekboek De pauw is opgevlogen:
“Zou het overigens kunnen, nageslacht van pauw en fazant? Waarom niet? Ze zijn naaste familie van elkaar, bovendien heb je ook pauwfazanten, ‘hoendervogels’, aldus Grzimek, die zowel met de pauw als met de fazant bepaalde eigenschappen gemeen hebben. Putter en kanarie kun je makkelijk met elkaar kruisen, en die staan verder van elkaar af dan fazant en pauw. Ook tijger en leeuw, paard en ezel, mens en chimpansee kun je met elkaar kruisen. Kruis je mensen en chimpansees, dan krijg je Trots op Nederland-aanhangers, maar wat krijg je als je pauwen en fazanten kruist? Over een maand weten we meer. Wie weet worden er kuikens geboren die gaan lijken op de bronsstaartpauwfazanten waarover Grzimek opmerkt dat ze ’t meest op de oervorm van de pauwfazant lijken.”

Blijft de prangende vraag waarop de devolutie-wetenschap nog steeds het antwoord zoekt: wat voor contra-evolutionaire filister krijg je als je een Trots op Nederland-aanhanger kruist met een Partij voor de Vrijheid-stemmer?

No Punking

Gisteravond was er een concert in Vera van een punkbandje uit Scandinavië. Verloofde en ik dachten: ha, leuk, we gaan punken. En we hadden er zin in, na het geslaagde gepunk bij the Damned vorige maand:
Toen we aankwamen bij de zaal in Drachten wilde Verloofde eigenlijk meteen rechtsomkeert maken bij het zien van de “liever niet roken” affiches. Gelukkig trad ze toch binnen, en het werd een heerlijk avondje. Niet dat de band nou zo geweldig was – ze zongen nog wel boze teksten, maar ze meenden ze niet meer. Toch was het fijn jeugdsentiment: back to the no future. Onmiddellijk na binnenkomst peuterde ik een belachelijke anti punk poster (zie de foto hieronder) van de muur in het pissoir, waarna we het kettingrokend in de zaal op een zuipen zetten. En alsof ik weer achttien was ging ik halverwege de avond over mijn nek, en dronk vervolgens vrolijk door.
Voor herhaling vatbaar, vonden we. Tot we opeens beseften: er mag vanavond voor, tijdens en na het optreden in Vera niet gerookt worden. Waarop we eendrachtig besloten om thuis bier te drinken. Het is maar goed dat mensen die er verstand van hebben ons telkens weer verzekeren dat de horeca niet te lijden zal hebben van het rookverbod, want anders zou ik het niet geloven.

Foto: Marieke Ros

Literaire Trotski Prijsvraag (5)

Prijsvraag nummero vier kende geen foute inzendingen. Een primeur. Helaas werden er ook geen juiste antwoorden ter redactie bezorgd. De oplossing was: Eduard Visser – Zondags liefde (1992).
Onverdroten gaat Kortsluiting voort, dus: gewoon een nieuwe opgaaf; want de prijs, die willen we kwijt. De prijs is: Trotski – Over de burgeroorlog. Twee toespraken (16 pp. + audio-cd).

De spelregels: degene die het eerst het juiste antwoord geeft op onderstaande vragen is de winnaar (m/v). Heeft binnen een week niemand beide antwoorden goed, dan is degene die het eerste één juist antwoord gaf de gelukkige.

De opgave:
1. wie schreef onderstaande zinnen; en
2. uit welk oorspronkelijk Nederlandstalig literair werk (in dit geval een roman) is deze passage afkomstig?

Het is eenvoudig om te schrijven dat Stalin een krankzinnige gek was; het is misschien te eenvoudig om dat zo direct op te schrijven, je kunt ook schelden met meer finesse - zoals bijvoorbeeld Trotski dat meesterlijk kon. Bijtende spot, die sprankelt van lichtvoetigheid en daardoor veel meer impact heeft. Trotski was mijns inziens een groot stilist, in tegenstelling tot bijvoorbeeld Lenin, die gortdroge, onleesbare stukken taai proza afscheidde. Lenin was weliswaar veel aan het schelden, hij deed dat niet sprankelend, niet onstuitbaar op de lachspieren werkend, en dus niet dodelijk voor het mikpunt van zijn spot; Lenin schold op een manier die eerder dodelijk was voor zijn eigen geloofwaardigheid: niet speels, maar veel te serieus, te zwaar. Trotski daarentegen schold geniaal. Voorbeeld. Over Stalin schreef Trotski:
“Het schijnt echter, dat de eigenaardigheden van de Georgische taal, een van de oudste gereedschappen van cultuur, het zich eigen maken van vreemde talen inderdaad bemoeilijken, doordat ze in de uitspraak daarvan nawerken. Maar hieruit volgt niet, dat de Georgiërs niet de gave van welsprekendheid hebben. Gelijk de andere naties van het rijk waren zij onder het tsarisme tot zwijgen gedoemd. Maar toen Rusland ‘vereuropiseerd’ werd, leverden de Georgische intellectuelen talloze - zo niet van de allerbovenste plank, dan toch uitstekende - redenaars van de rechterlijke macht en later in het parlement op. De meest welsprekende van de leiders van de Februari-revolutie was misschien de Georgiër Iraklii Tseretelli. Daarom zou het niet gerechtvaardigd zijn, de afwezigheid van oratorische bekwaamheid bij Stalin toe te schrijven aan zijn nationale afkomst. Zelfs uiterlijk is hij geen bijzonder gelukkig voorbeeld van zijn volk, dat bekend is als het mooiste van de Kaukasus.”

Toenail

eenakter (alweer één!)

Een mooie, jonge actrice komt op, trekkend met haar linkerbeen - de linkerschoen heeft ze in de hand. Ze strompelt naar de in het midden van het toneel opgestelde microfoon.

MOOIE, JONGE ACTRICE:

(kijkt enige tijd zwijgend de zaal in; schraapt dan haar keel) Sorry mensen, dit stuk gaat niet door. De hoofdpersoon heeft last van een ingegroeide teennagel.

(Gaat af.)

DOEK

Ongerectificeerd

Vanavond tijdens De Dichtclub viel een lid van onze redactie een grote eer te beurt: Stefan Nieuwenhuis, net terug uit de Joe Es of E, waar hij onder meer een treffen bezocht van enthousiaste anarcho-dichters wier opgewekte dadendrang naar zijn zeggen omgekeerd evenredig was aan de kwaliteit van hun werk; Stefan Nieuwenhuis dus, droeg ‘voor Karel’ een readymade voor, waarna hij het objet trouvé overhandigde aan de glunderende Ten Haaf, vervaardiger van talige rectified readymades.

Dit is hem (niet Ten Haaf, maar de readymade die Nieuwenhuis hem schonk):

Schuddebuiken

Op vrijdag 11 juli zal in het recreatiegebied Baggelhuizen bij Assen het festival de Literaire Zomeravond worden gehouden.
Het programma begint om 20.00 uur: bij ondergaande zon loopt het publiek langs zes dichters die bij de waterkant hun poëmen voordragen.
In het licht van fakkels en kampvuren start rond 21.15 het programma op het podium, waar onder andere de bijzonder geestige en immer collegiale Herman Brusselmans zal voorlezen uit eigen werk. Verder zal onder andere Egbert Hovenkamp II optreden, de stadsdichter van Assen.
Ook zijn er maar liefst twee optredens van De Drie Boeddha’s: van 22.00 tot 22.30, en van 23.00 tot 23.30. Voor wie dit gezelschap nog nooit aanschouwd heeft: De dichters Diana Ozon en Bart FM Droog dragen, begeleid door de elektrische gitaar van de derde Boeddha, Wil Schmal, op meeslepende wijze hun gedichten voor. De gitariste/componiste heeft 17 gedichten van Ozon en Droog op muziek gezet. Onlangs is hiervan ook een cd verschenen: Voorbindbuik.

De Dichtclub

Woensdag aanstaande, 2 juli: De Dichtclub. Zoals elke eerste woensdag van de maand presenteren tien dichters in een gezellig (zij het vanaf dit keer rookvrij) café, naast eerder geschreven eigen werk, elk minimaal één nieuw gedicht van eigen hand. Normaalgesproken zowel in Groningen als in Rotterdam; deze maand niet in Rotterdam, waar het vakantie is, maar wel in Groningen.

De deelnemende dichters in Stad zijn: Rense Sinkgraven, Jan Glas, Ellen Deckwitz, André Degen, Stefan Nieuwenhuis, Renée Luth, Coen Peppelenbos, Ton Meijer, Ruth Koops van 't Jagt en Karel ten Haaf .
Vast onderdeel van De Dichtclub Groningen is daarnaast de doorlopende soap “Het Station”. In een hilarisch relaas doet schrijver Hubert Klaver verslag over het wel en wee in een psychiatrisch opvangcentrum.
Gastdichter van deze maand is Harm Guikema, één van de Poëten uit de Pauze – de dichtersgroep rond Kees van der Hoef. Guikema publiceerde in eigen beheer zowel een bundel met Groningstalige als eentje met Nederlandstalige poëzie.
Plaats van handeling: café Marleen in de Kleine Pelsterstraat. Aanvang: 20.30 uur. De toegang is vrij.

Held in actie

Vanmorgen (middag in Fukuoka, Japan) kwam onze held Peter “the Dutch Lumberjack” Aerts voor het eerst sinds ruim een half jaar weer in actie in de K-1 ring. Hij moest het opnemen tegen Jan “the Giant” Nortje. Op de burelen van de Kortsluiting-redactie heerste voorafgaand aan deze come-back een nerveuze opgewonden spanning, vele malen zenuwslopender dan voor welke voetbalwedstrijd van de afgelopen weken dan ook.
We discussieerden heel wat af: Zal Peter Aerts last hebben van het gebrek aan ritme? Is zijn knie volledig hersteld van de blessure die hij opliep toen hij tijdens de WK-finale begin december vorig jaar uitgleed op een natte plek in de ring? Is hij klaar om zich opnieuw een weg te vechten naar de finale, voor de zestiende (!) maal op rij?
Vrijdag aanstaande wordt het gevecht uitgezonden door SBS6. Wie het nu al, in klein(er)beeld wil zien, kijke eerst hier en dan hier.

Proud to be an American!

De Kortsluiting-redactie vindt het eigenlijk wel begrijpelijk dat de inwoners van een land waarin cultuuruitingen dit niveau hebben bereikt de heersers van de wereld zijn. De redactie in Rotterdam moest trouwens juist dankzij zichzelf zeker een beetje gniffelen. Ach, genoeg geleuter, set those puppies free!

Moderne nomaden

Vijf studenten van de academie voor beeldende kunsten in Maastricht hebben naar aanleiding van een opdracht een dichtbundel samengesteld en vormgegeven. In dit boek genaamd ‘Moderne nomaden’ hebben zij gedichten gebundeld die op welke manier dan ook met dit onderwerp te maken hebben. Ook is iedereen die in aanraking komt met dit boek vrij om ook hun stempel te zetten in deze bundel, iedereen mag gedichten of illustraties achterlaten.

Zij willen van deze bundel ook een moderne nomade maken, en daar hebben ze hulp voor nodig. Van dit boek bestaan tien exemplaren. Deze hebben ze op meerdere plekken in Maastricht verspreid. Als u in het bezit bent gekomen van een bundel willen ze u vooral veel plezier wensen met het lezen ervan. Maar ze willen u ook vragen om als u uitgelezen bent, deze bundel weer verder te laten gaan met zijn reis. Leg hem op een plek neer voor de volgende persoon om te vinden.

Nomaden laten alles achter zich, en hechten niet aan spullen. Tegenovergesteld dus aan ons in onze materialistische wereld. U wordt dus bij deze ook op de proef gesteld, kunt deze bundel die u gratis heeft gekregen weer weggeven? Het geestelijk bezit blijft immers van u, alleen het materiële geeft u weer door.

In het boek is werk te lezen van Anne van Amstel, Bas Belleman, Huub Beurskens, Bert Bevers, Martin Beversluis, Jip Bosch, Tsead Bruinja, Maria van Daalen, Daniёl Dee, Ruud Linssen, Hans Manders, Wil Melker, Leo Mesman, Willemien Min, Wilma Robben, Edwin Smet en Wijnand Steemers.

In de operatiekamer

Donderdag, begin van de middag, vervoeg ik mij op de afdeling kaakchirurgie van het UMCG om de verstandskies uit mijn linker onderkaak te laten verwijderen. De dienstdoende arts - Van der Werff - herkent mij aan mijn stem; en terwijl de verdoving langzaam mijn wang, tong en lippen lijkt op te blazen lopen we geanimeerd babbelend de operatiekamer in, waar een tweetal operatieassistentes ons opwacht en weten wil hoe Van der Werff en ik elkaar kennen. Na de uitleg - telefonist en dienstdoend arts hebben vooral tijdens de nachtdienst regelmatig contact - zegt één van de assistentes dat het haar een leuk aspect lijkt van het telefonist zijn: je hoort veel mensen en maakt je daarvan natuurlijk ook een voorstelling. Terwijl ze dit zegt drapeert ze - 'tegen de felle lampen' - een groen laken over mij heen, dat alleen mijn mond vrijlaat; en ik moet denken aan het verhaal dat orthodoxe gelovigen, bang voor de zonde, zich van een dergelijk laken-met-gat bedienen tijdens de cohabitatie-ter-procreatie. Een opmerking hierover houd ik binnen, lijkt me toch wat ongepast tegenover drie mij onbekende vrouwen. Wel merk ik op dat je je vaak een totaal verkeerde voorstelling maakt op basis van de stem. 'Zo hoor ik vaak dat ik een mooie stem heb,' zeg ik, 'maar als je dan mijn kop ziet valt het toch wat tegen.' Waarop één der operatieassistentes opmerkt: 'Daarom leggen we er nu ook een doekje overheen.'

Literaire Trotski Prijsvraag (4)

De spelregels: degene die het eerst het juiste antwoord geeft op onderstaande vragen is de winnaar (m/v). Heeft binnen een week niemand beide antwoorden goed, dan is degene die het eerste één juist antwoord gaf de gelukkige.

De prijs: Trotski – Over de burgeroorlog. Twee toespraken (16 pp. + audio-cd).

[Op de foto: Joost Kircz nu - nog steeds trotskist. Voor het waarom van deze illustratie: zie onderstaand citaat.]

De opgave:
1. wie schreef onderstaande zinnen; en
2. uit welk oorspronkelijk Nederlandstalig literair werk (in dit geval een roman) is deze passage over het begin van de Maagdenhuisbezetting afkomstig?

Tweehonderd, driehonderd man telt de bezettingsmacht al gauw. Alsof er een allesomvattend plan de campagne was gemaakt worden er onmiddellijk allerlei maatregelen uitgevoerd. Hoofdingang afsluiten en barricaderen. Hele gebouw doorzoeken. Spandoek aan gevel. Proviandering organiseren. Hal op begane grond inrichten als centrale vergaderruimte. Slaapplaatsen aanwijzen. Ook Ordedienst en Schoonmaakdienst beginnen te draaien. Evenals de stencilmachine.
Wie precies de leiding hebben is niet helemaal duidelijk, zeker is wel dat aan de politieke kern van de Asva, Buys en Verhey, en Blok, en Hendriks, en Regtien natuurlijk, hoofdrollen zijn toebedeeld. Joost Kircz van de Trotzkistische Vierde Internationale is ook prominent aanwezig, waar komen al die mensen ineens zo gauw vandaan? En wat doet die man van Spartacus hier in vredesnaam, dat is toch geen student?

Spel Zonder Naam (2) – de oplossing

Helemaal vergeten: het antwoord op de een week geleden gestelde quizvraag. De jongeman die hier zijn gezicht verbergt achter een haarsluier, is dezelfde als de aankomend dichter op de bij dit blogje gaande portretfoto – al is hij hier een jaar ouder, te weten achttien herfsten jong. Voor wie hem ook hier niet herkent: het is Daniël Dee.

Poëtische wind

Zaterdag aanstaande vindt in café De Engelstede in Engelbert de presentatie plaats van Uit het Noorden waait de muze aan, een bloemlezing gedichten over Groningen. Samensteller is Hannie Rouweler, die jarenlang op het Groninger platteland woonde alwaar ze genoot van de weidsheid en de stilte. Nu woont ze in België. Ook leuk, maar het verlangen naar het noordelijk landschap bleef. Dus vroeg ze een groot aantal (73) collega-dichters om het unieke van het Groninger land in poëzie te verwoorden.

De volgende 74 poëten (één meer dan het getal hierboven, daar de lijst hieronder ook Rouweler zelve bevat) grepen naar ganzenveer, potlood, balpen, vulpoint of pc:

Anne van Amstel, Jurre van den Berg, Bert Bevers, Catharina Boer, Carla Bogaards, Chrétien Breukers, F.A. Brocatus, Floris Brown, Tsead Bruinja, Fans Budé, Anneke Claus, Daniël Dee, Tom van Deel, André Degen, Job Degenaar, Ewoud Willem van Doorn, Bart FM Droog, Remco Ekkers, Maarten van der Elzen, Tjarda Eskes, Sieger M. Geertsma, Paul Gellings, Wouter Godijn, Hans Groenewegen, Karel ten Haaf, Albert Hagenaars, Kees Hermis, Rozalie Hirs, Tjitse Hofman, Chris Houwman, Joris Iven, Miriam Janssen, Paul Janssen, Petra Else Jekel, Henk Knol, Rutger Kopland, Martin van Kralingen, Gerrit Krol, Louis Lehmann, Jane Leusink, Michel Martinus, Hanz Mirck, Y. Né, Jan Atze Nicolai, Max Niematz, Ronald Ohlsen, Fred Papenhove, Coen Peppelenbos, Kapser Peters, Cees van der Pluijm, Jean Pierre Rawie, Jan-Jaap Reinders, Hannie Rouweler, Suze Sanders, John Schoorl, Rense Sinkgraven, Albertina Soepboer, Ilse Starkenburg, Japke Stobbe, Pien Storm van Leeuwen, Meindert Talma, Wim van Til, Tymen Trolsky, Goaitsen van der Vliet, Willy Verhegghe, Victor Vroomkoning, Nina Werkman, Atze van Wieren, Willem Jan van Wijk, Chawwa Wijnberg, Driek van Wissen, Leendert Witvliet, Guido van der Wolk en Henk van Zuiden.

Een aantal van de bovenopgesomde dichters zal in Engelbert de eigen bijdrage voorlezen, dus komt allen. De presentatie van de door Uitgeverij Passage uitgegeven en € 14,50 kostende bundel van 96 pagina's begint om 15.30 uur; de toegang is vrij.

Zinloos gekweld

(een gezellig gesprek)


Personen: Vraag en Antwoord


Vraag: “Wat is een spleen?”
Antwoord: “Een spleen is een Weltschmerz.”

Babyshower

Of met de geboorte van een kind de humorgevoelens van de ouders verdwenen zijn, of een knauw kregen, is op eenvoudige wijze te peilen middels hetvolgende testje: wanneer ze tijdens je eerste bezoek aankomen met de baby, zeg dan vertederd 'Wat lief. Een geschoren aapje.'

Trots Op Nederland!

Van het refrein van dit liedje is ook een ringtone gemaakt. Lache manne!! De Kortsluiting-redactie vindt het eigenlijk wel begrijpelijk dat de inwoners van een land waarin cultuuruitingen dit niveau hebben bereikt niet doordringen tot de halve finale van het EK voetbal - je kunt tenslotte niet zowel intellectueel als sportief aan de top staan. De redactie in Groningen moest trouwens ondanks zichzelf toch wel een beetje gniffelen. Let overigens ook eens op de meesterlijke clip!

Hup! Hup! Hup! Hoera!

Hedenavond in de Crowbar, het punkcafé aan de Nieuweweg in Groningen: een optreden van ensemble de Fuckups. Ongeveer een half uur na het laatste fluitsignaal van de voetbalwedstrijd Nederland-Rusland breekt de gratis toegankelijke hel los op het podium - ergens tussen elf uur en middernacht dus. Misschien kunnen de Fuckups voor de gelegenheid optreden als de Fuck Hups.

Nu we het toch over voetbal hebben: op het weblog van Coen Peppelenbos kun je meestemmen over wie de mooiste speler van het Nederlands elftal is. Daar er naar mijn smaak twee mannen ex aequo bovenaan staan, heb ik zowel vanaf thuis gestemd (op Orlando Engelaar), als vanaf mijn werk (op Khalid Boulahrouz). En nu maar hopen dat we eerste worden, en dat een fotoredacteur op het idee komt een kiekje van Boulahrouz (Maassluis, 28 december 1981) met de beker in zijn handen te voorzien van het onderschrift “Cup-Marokkaan”.

Bijdrage aan de Rotterdamse Cultuurgeschiedenis

In zijn uit 1988 stammen-de boek Bye meneer Jamin nam Frans Vogel (voor Groningers: min of meer de Rotterdamse Kees van der Hoef) een flyer op van het destijds door vrijwel de hele addestieke sien van Rotterdam gefrequenteerde café Melief-Bender. In de flyer wordt een serie optredens aangekondigd van de Amerikaanse zangeres Dee Daniels.

Een foto van Frans Vogel en Johnny van Doorn, afgedrukt in hetzelfde boek, werd blijkens het bijschrift genomen bij de opening van een tentoonstelling van Vaandrager in galerie of galerij Ten Haaf.

De redactie van Kortsluiting stelt zich naar aanleiding van deze twee op zichzelf staande feiten de prangende vraag, in een nog in de scheppingsfase verkerend dichtwerk, dus op poëtische wijze, dat wil zeggen, eenvouds verlichte Rotterdamse waters:


was ooit

dee daniels
in
galerie ten haaf

vraag vogel

Poëzieproject Drechtsteden (Ge)Dicht

Maandag 23 mei, 's ochtends en 's middags, zullen in een aantal bussen, de waterferry en in het boemeltje tussen Dordrecht en Geldermalsen verschillende dichters kort voordragen voor al die reizigers die aan het begin van de dag verrast willen worden met een mooi gedicht of na een dag hard werken een portie poezie naar huis willen meenemen.

Zes vooraanstaande Nederlandse dichters doen mee, te weten de bekende Dordtenaar Peter M. van der Linden, Bernhard Christiansen (Nederlands kampioen poetryslam 2007), ACG Vianen (Eindhoven), Benne van der Velde (Vlaardingen), Joz Knoop (Rotterdam) en Daniël Dee (Rotterdam). Verder zullen ook enkel actrices bestaande gedichten voordragen die met reizen en vervoer te maken hebben.

De komende weken in Oeverloos

Zondag om 19 uur ontvangt Leon Verdonschot dichter Erik Harteveld in Kink FM's enige echte radiotalkshow Oeverloos.

22 juni: dichter Erik Harteveld.

Hij is schrijver, acteur en muzikant. Maar vooral dichter. In 2005 werd hij gekozen tot de stadsdichter van Assen. En nu is er zijn bundel De Eeuwig Zoemende Vliegenstrip. Erik Harteveld is zijn naam, en zondag is hij te gast in Oeverloos.

29 juni: thrilllerauteur Patricia van Mierlo.

Ze is theaterregisseur, scenarioschrijfster en scriptdokter. Maar na haar lovend ontvangen debuut De namen van Maria is ze vooral thrillerschrijver. Patrica van Mierlo is 29 juni te gast in Oeverloos.

Spel Zonder Naam (2)

O we blijven zo speels, ondanks onze leeftijden: nauwelijks is de ene prijsvraag juist beantwoord, of het volgende letterkundige raadsel (of is het een kennisquiz? of een ogentest?) verschijnt op ons blog. Wie is de overduidelijk warmbloedige zeventienjarige aankomend dichter die speciaal voor deze foto een sjekkie draaide, mijmerend over de grootse dingen in zijn verschiet?

Literaire Trotski Prijsvraag (3)

Ook voor prijsvraag 2 werden geen goede oplossingen gepost. Kom op literatuurkenners, ga er eens even voor zitten en win de prachtige prijs: een boek!
Het juiste antwoord op de vorige vraag was: Simon Carmiggelt – Zelfportret in stukjes (1989).

Volgt nu de nieuwe opgave, nog steeds (laatste keer!) voor Leo Sedov – zoon, vriend, strijder.
1. Welke socialistenvrind schreef de volgende zinnen; en
2. Uit welk boek zijn ze afkomstig?
(Indien niemand het antwoord op beide vragen goed heeft, wordt degene die als eerste één vraag juist beantwoordt tot winnaar uitgeroepen.)

Stalin en Trotski.
Het valt moeilijk te berekenen wie van de twee meer gedaan heeft om de twintigste eeuw te beroven van de vruchten die de in de negentiende eeuw tot ontwikkeling gekomen wetenschap en techniek ons misschien hadden kunnen opleveren: vrede, welvaart en het uitsterven van de traditie elkaar ter wille van vooroordelen de hersens in te slaan.
Maar overhaasting en slecht begrip van wat wetenschap kon of niet kon, deden in het brein van Karl Marx een bijgeloof ontspruiten, socialisme genaamd, dat alle bijgeloven die er voordien zijn geweest, in gruwelijkheid al lang heeft overtroffen.

(…)

De aanhangers van Trotski vind je langzamerhand vooral onder hen die hem in zijn gloriedagen niet hebben meegemaakt en een te geringe kennis van de wereldgeschiedenis bezitten, om te begrijpen dat Trotski’s val ons heeft behoed voor bloedbaden en lijkenbergen, waarbij vergeleken de knekelvelden van Cambodja kinderachtig mogen worden genoemd.

Schantalige notities

In het restaurant van Saunacentrum Zevenhuizen staat op het menu onder andere “gedresseerde sla”.

Dat ik de gezette juffrouw in de whirlpool Wellnessie doopte, vond vooral ikzelf erg grappig.

Het wachten is nu op de aanbieding, bij een modezaak voor volwassenen, van copulederen kleding.

(Vanwege één of andere onduidelijke "interne storing" [????] kan ik helaas geen geweldig plaatje uploaden. Sorry daarvoor. Vertrouw op je fantasie.)

Parade Rotterdam

Tijdens de Parade in Rotterdam is er extra aandacht voor de 5 meter hoge en 800 meter lange Paradetraverse die rondom het terrein staat. De traverse, een samenwerking met het Nederlands Architectuurinstituut (NAi) en de Rotterdamse kunstenaarsgroep Observatorium, biedt een prachtig uitzicht op de stad, het Paradeterrein en vormt de verbinding tussen de stad en het Museumpark. Op de traverse spelen iedere avond van 19.30 uur tot 22.00 uur voorstellingen en vertellen architecten, kunstenaars en Rotterdammers over hun stad onder de noemer ‘Publieke Geheimen’.

Met op 16, 17 en 19 juni de dichter Daniël Dee.

De Paradetraverse is zowel voor Paradebezoekers als voor passanten toegankelijk.

Een andere voorstelling die ook zeker de moeite waard is: Ferry & Fred's frikandellen festival, want de band is te laat, het bier lauw, de frikandellen te duur en de acts mislukken.

Ierse feesten

Eerste feestje: De Ieren heb het Verdrag van Lissabon nog niet naar de prullenbak verwezen of regeringsleiders en politieke commentatoren buitelen alweer geagiteerd over elkaar heen terwijl ze zich afvragen hoe het komt dat men er maar niet in slaagt Europa uit te leggen aan de burgers. Ik op mijn beurt vraag mij af waarom men weigert in overweging te nemen dat Europa heel goed is uitgelegd aan de burgers en dat de burgers gewoon niet voor de vorming van deze kapitalistische moloch zijn.

Tweede feestje: Maandag aanstaande, 16 juni, is het Bloomsday: de dag (in 1904) waarop de door weinigen uitgelezen roman Ulysses van James Joyce zich afspeelt. Een vijftal Groninger kunstenaars uit verschillende disciplines dwaalde op Bloomsday 2007 door de stad Groningen, een zwerftocht die resulteerde in de driekwartier durende documentaire Dagstad, die op Bloomsday 2008 in première gaat in filmhuis Images aan de Poelestraat te Groningen. Aanvang 17.30, toegang E 2,50. De makers van deze documentaire zijn Rense Sinkgraven, Gert-Jaap Wiegers, Liesbeth Annokkee, Jan Glas en Arjen Nolles. Naar verluidt is het door Rense Sinkgraven geschreven commentaar-in-dichtvorm uitgesproken door een welhaast onaards welluidend mooie stem. Kortom: gaat allen naar Dagstad.

Derde feestje: Bloomsday Feest in O’Ceallaigh (spreek uit: O Kellie) Irish Pub aan het Gedempte Kattendiep te Groningen. Er is tijdens deze viering ook een programma met dichters. Thema: Joyce en de vijftigers. Jawel. Deelnemende dichters zijn: Karel ten Haaf, Erik Harteveld, Jan Glas, Kasper Peters, Ellen Deckwitz, Henk Scholte, Sieger MG, Coen Peppelenbos, Tjitse Hofman, André Degen, Rense Sinkgraven en Emiel Matulewicz. De muziek wordt verzorgd door Dublin Gerry. Verder belooft de organisatie: “En natuurlijk zijn er weer de Joyceaanse lekkernijen.” Geen idee wat we ons daarbij moeten voorstellen. De viering begint om 20.15 uur en is gratis toegankelijk.

Literaire Trotski Prijsvraag (2)

De uitgeloofde prijs, Leo Sedov - zoon, vriend, strijder, ligt nog steeds ter redactie bij ontstentenis van een juiste inzending n.a.v. de eerste Literaire Trotski Prijsvraag. Blijkbaar was de opgave te moeilijk - of hebben literatuurkenners geen behoefte aan een gratis boek van Trotski. Daar wij de tweede veronderstelde reden ondenkbaar achten, gaan wij onverdroten voort: de prijs is nog beschikbaar, dus schrijven we een nieuwe prijsvraag uit. Maar eerst de oude uit de weg. Het citaat is afkomstig uit De komst van Joachim Stiller (1960), geschreven door Hubert Lampo (1920-2006).
Dan nu de nieuwe opgave: 1. wie schreef onderstaand citaat, afkomstig uit een oorspronkelijk Nederlandstalig literair werk; en 2. uit welk boek is het afkomstig.
Omdat we de prijs graag kwijt willen: als niemand het antwoord op beide vragen goed heeft, gaat Leo Sedov - zoon, vriend, strijder naar degene die het eertste één vraag juist beantwoordt. Kortom: schroom niet.
En dan nu de opgave van vandaag (dus: 1. wie schreef onderstaand citaat van duidelijk sociaal-democratische strekking in een tekst over de vraag 'Hoe merk je eigenlijk dat je oud begint te worden?'; en 2. uit welk boek is het afkomstig):

Aan enige in je woonachtige denkbeelden kan niets meer veranderd worden, maar je neemt minder personen kwalijk wat ze doen of menen, niet uit, wat Trotski bij de Tsaar 'een laag soort onverschilligheid' noemde, maar omdat je, al denkt iemand over sommige dingen heel anders dan jij, de mens in hem kunt waarderen.

Zondag in Oeverloos

Zondag 15 juni is Joep Pelt te gast. Pelt is singer/songwriter, wiens interesse reikt van roots tot stampende soulrock. Op zijn site is zijn nieuwe album gratis te downloaden.

Oeverloos, de talkshow van Kink FM, is te beluisteren op zondag van 19 tot 21 uur, en wordt gepresenteerd door Leon Verdonschot. In Oeverloos hoor je wekelijks poëzie van onze huisdichters Rick de Leeuw en Daniël Dee. Tip van de week: bekijk ook eens de DJ top 5.

Kopij des dagelijksen levens

In Hart van Nederland, het nieuwsprogramma van SBS6, bracht een helaas niet besnorde politiewoordvoerder zijn verwachting een misdaad of –drijf op te lossen als volgt onder woorden: ‘We hopen toch naar de toekomst tot daders te kunnen komen.’

Op één van de zenders die de hele nacht reclamefilmpjes uitzenden las ik tijdens het voorbijzappen de ondertiteling “Vrouwen werken vaak heel hard aan hun onderbuik”. Waarschijnlijk ging het over de abdomenizer of zoiets, maar ik moest meteen aan Rita Verdonk denken – en dat ondanks de aangehaalde formulering uiteraard niet op een seksuele wijze, ook al vind ik haar een kut.

Hup!

Een meesterlijk live sfeerverslag van de fantastische voetbalwedstrijd van afgelopen avond, die we met 3-0 wonnen, vind je hier (wel even naar boven scrollen).

Enkele uren na het laatste fluitsignaal van de Zweedse arbiter is een deel van de Kortsluitingredactie actief in de nachtdienst, en ziet dat actieve deel - en jullie ook, op bijgaande foto - in het Universitair Medisch Centrum Groningen de eerste dronken oranjesupporters de centrale hal binnendruppelen.

Dichter bij Woudrichem

Het Woerkums literair café houdt zaterdag 14 juni van 13.00-17.00 uur voor de tweede maal het poëzie-evenement 'Dichter bij Woudrichem'. De sessies zijn om 13.00, 14.00, 15.00 en 16.00 uur. In zes particuliere, monumentale panden in de vesting van Woudrichem lezen – in huiskamers, keukens en tuinen – zes landelijk bekende dichters voor uit eigen werk en gaan in op de vragen van het publiek. Deelnemende dichters zijn Jean Pierre Rawie, Vrouwkje Tuinman, Mustafa Stitou, Hagar Peeters, Daniël Dee en Diana Ozon. Bezoekers kiezen zelf een route en wandelen van pand naar pand.

Toegangskaarten à 20 euro zijn te bestellen bij het secretariaat van Woerkums Literair Café, Amy van Beem, tel. nr. 0183-443660 of e-mail woerkumsliterair@kpnplanet.nl.

Literaire Trotski Prijsvraag

De door een redacteur van Kortsluiting gemaakte vertaling van Trotski’s geschrift Leo Sedov – zoon, vriend, strijder, is onlangs in boekvorm verschenen. Om literatuurliefhebbers in de gelegenheid te stellen met het werk van de Russische revolutionair Trotski in aanraking te komen, en om trotskisten te stimuleren Nederlandstalige literatuur te gaan of blijven lezen, hebben we de volgende, regelmatig terugkerende prijsvraag bedacht (met iedere keer een ander boek van Trotski als prijs):

Uit een oorspronkelijk Nederlandstalig literair werk wordt een citaat gehaald, waarin Trotski of het trotskisme een rol speelt dan wel genoemd wordt. De vragen die bij dit citaat horen:
1. wie is de schrijver; en
2. uit welk boek is de passage afkomstig.
Wie als eerste de goede oplossing geeft op beide vragen, is de winnaar en ontvangt het boek van Trotski.
Wie de antwoorden niet weet, of niet als eerste de goede antwoorden geeft, maar Leo Sedov- zoon, vriend, strijder (198 pp.) toch wil hebben, kan het hier bestellen (zoeken op het trefwoord PALVU).

Inhoud van de prijs:
Leo Sedov – zoon, vriend, strijder gevolgd door Andere geschriften rond de dood van Leo Sedov. Bijlagen: 1. Bijkomende teksten van Trotski (ter verheldering); 2. Over de dood van Leo Sedov [door Mark Goloviznine en Jean-Michel Krivine]; 3. Teksten van Leo Sedov.

Dan is het nu tijd voor het citaat, en omdat het de eerste keer is hebben we geen passage gekozen uit een relatief weinig verkocht boek, maar uit een bestseller. Hier is de opgave (dus: 1. wie is de schrijver; en 2. uit welk boek is de passage afkomstig):


Wat mij vooral in hem aantrok, was de aanwezigheid van de in onze té
gerationaliseerde maatschappij steeds schaarser wordende 'milk of human
kindness' in al zijn doen en laten. Vreemd is het wel, dat ik na een jarenlange
hartelijke omgang eigenlijk zo bitter weinig van hem afwist. Slechts na

verloop van geruime tijd had ik enkele belangrijke gebeurtenissen uit zijn

leven bij benadering kunnen reconstrueren: dat hij tijdens de eerste wereld-

oorlog activist was geweest en hierdoor zijn betrekking bij het Rijksarchief

had verloren, dat hij naderhand in ruil voor het Trotzkisme het militante

flamingantendom de rug had toegekeerd, omdat het in een reactionair

vaarwater was terechtgekomen, dat zijn vrouw overleed in het kraambed

en dat, twintig jaar nadien, zijn zoon als verzetsman in een Duits concentra-

tiekamp was gestorven.

In de supermarkt

(ander facet van de economisch verwoorde eenakter)

“schat, waar is je passie?”
“in me portemonnee.”

Zondag in Oeverloos

Zondag ontvangt gastheer Leon Verdonschot in Oeverloos de jonge schrijver Robbert Welagen.

Welagen vergaarde vorig jaar de nodige roem met zijn debuut Lipari. Leon spreekt met de in 1981 geboren schrijver over literatuur en zijn studie kunstgeschiedenis.

Oeverloos, de wekelijkse talkshow van Kink FM, is te beluisteren op zondag van 19 tot 21 uur, en wordt gepresenteerd door Leon Verdonschot. In Oeverloos hoor je wekelijks poëzie van onze huisdichters Rick de Leeuw en Daniël Dee.

Spel Zonder Naam

Veel dichters worden nooit volwassen, maar er lopen ook exemplaren rond van wie het nauwelijks voorstelbaar is dat ze ooit jong zijn geweest - niet vanwege een overmaat aan oubol in hun werk, maar omdat ze zo wijs en sereen hun levenspad gaan. Het is onder vertegenwoordigers van deze laatste, zeldzamer soort, dat Kortsluiting fotografische bewijzen van jeugd heeft verzameld voor een nieuw spel, dat een beetje lijkt op het dichtersvoetenspel van Coen Peppelenbos, die morgen trouwens zijn (solo)romandebuut Victorie presenteert. Vooralsnog is het spel naamloos, suggesties zijn welkom. Volgt nu de vraag van vandaag: wie is deze zestienjarige jongeling die, de blik vol Sturm und Drang, zo alert en wakker de wereld beziet?