Wereldprimeur?

 

Gisteren in Vera, tijdens ‘Een gezellig avondje met Die Toffe Gasten’, onder meer een nu al legendarisch optreden van het Groninger combo de Fuckups. De band stond live on stage in Groningen, de zanger zong live op een golfbaan in New Orleans – jawel, in de Verenigde Staten. Via Skype was hij te zien en te horen.
Uniek: niet alleen in Nederland was er publiek, ook in New Orleans verzamelde zich een groep toeschouwers rond de man die met oordopjes in stond te brullen tegen een op het dak van zijn auto geplaatste laptop.

De foto hierboven werd gemaakt door Peter Weening, de filmpjes hieronder zijn geschoten door Michel Santing.

Fenomenen

Nog nooit eerder verscheen er zo'n onbegrijpelijk stuk in een krant. Hulde!

[Gebruiksaanwijzing: klik op het plaatje voor een vergroting, sla die vergroting vervolgens op op de computer, en lezen maar.]

Welkom 2, Broeder Hans

[voor Welkom 1 klik hier]

Dank je wel Stefan, ik ben verbluft, dit had ik werkelijk niet verwacht.

Ik snap nu ook opeens waarom je gisteren zo verrast keek toen ik moest lachen na je vraag aan wie het eerste exemplaar zou worden uitgereikt. Je dacht natuurlijk even dat ik je doorhad, maar dat was echt niet zo. Stefan wat ben je toch een rakker, niemand is er schavuiter dan jij.

Lieve mensen, zoals Stefan al zei in zijn dankwoord, en zoals u zelf met eigen ogen hebt kunnen zien, weten wij Toffe Gasten elkaar ook na vijftien jaar nog steeds te verrassen. Op een positieve manier ook nog. En dat terwijl we elkaar toch door en door kennen en echte vrinden zijn.

Het is dan ook met tranen van ontroering in de ogen [haalt duim langs ogen], dat ik dit eerste exemplaar in ontvangst neem. En wat ziet hij er mooi uit, onze Broeder Hans. [beetje bladeren] Prachtig! En kijk, met een gratis dvd met de film ook nog!

Maar Broeder Hans is niet alleen van buiten mooi, zijn innerlijk sprankelt van pracht en speelse geest.

Dit boek bevat vele hoogtepunten uit ons oeuvre, hoogtepunten die Stefan en ik in de loop der jaren samen bereikten, zowel op het toneel als in de beslotenheid van ons schrijfkantoor. Want niet alles wat wij samen doen brengen we op het toneel.

En wel hierom, lieve mensen. Wij zijn natuurlijk inmiddels door de wol geverfd waar het gaat om het verzorgen van Toffe voordracht voor publiek. Zo weten wij dat er grapjes zijn die alleen op papier overeind blijven, die je niet moet voorlezen of uitspreken. Ik zal u een voorbeeld geven: een dyslectische alcoholicus die geen Johnny Walker bestelt maar een Jolly Wanker.

Dat kun je niet op het toneel doen, dat slaat nergens op. En dat zullen wij dan ook nooit doen. Die grapjes moet je lezen, die zijn uitsluitend geschikt voor in een boek. Al moet ik zeggen dat het grapje over de dyslectische alcoholicus de toets van onze strenge kritiek niet heeft kunnen doorstaan – moet je nagaan, lieve mensen, lieve, lieve, lieve mensen: als zo’n ijzersterke mop al niet goed genoeg is, hoe goed moet het boek dan wel niet zijn!

Wat ik wel een beetje jammer vind, dat kan ik hier in de beslotenheid van deze zaal wel even zeggen, is dat Stefan in zijn speech meende te moeten opmerken dat ik niet zijn type ben. Nou, dat is wederzijds! Ik vind het nog steeds zonde dat de auteursfoto achterop dit prachtige boek – ik kan er nog steeds niet over uit dat uitgerekend ik dit eerste exemplaar in ontvangst mocht nemen, lieve Stefan, lieve, lieve Stefan dank je wel! – maar ja, wat ik zeggen wou: ik vind het nog steeds zonde, Stefan, dat jij voor de auteursfoto niet even een net pak hebt aangetrokken, was dat nou zo’n moeite geweest?

Ja, lieve mensen, wij katten dan weleens op elkaar, maar dat neemt niet weg dat we echt een duo zijn. Niet voor niks spreek ik al de hele tijd in meervoudsvorm. Vijftien jaar lang al echte vrienden, ondanks de verschillen – of misschien juist wel dankzij. Het is omdat we zo verschillend zijn dat we elkaar nog steeds weten te verrassen. Want over één ding zijn we het altijd eens: kwaliteit is kwaliteit en Die Toffe Gasten zijn kwaliteit. En verrassend goed. Stefan, nogmaals bedankt voor dit eerste exemplaar. Bedankt voor deze eer, ik ben ontroerd, ik weet even niet wat ik moet zeggen.

[omhelst Stefan]

Welkom Broeder Hans

Afgelopen vrijdag was het dan eindelijk zover: Broeder Hans werd voorgesteld aan het in groten getale toegestroomde publiek.
Broeder Hans?
Ja, u weet wel, het nieuwe boek van Die Toffe Gasten.
Voorafgaand aan de presentatie werd de door Koen de Koning gemaakte documentaire Super en Geweldig vertoond, over vijftien jaar Die Toffe Gasten. Een documentaire die overigens op dvd gratis met het boek Broeder Hans wordt meegeleverd, en dat voor slechts € 17,50 - waar doen ze het van bij Uitgeverij kleine Uil; gauw bestellen maar, voor ze zich bedenken.
Wegens wat we maar zullen noemen technisch feilen, liep de wereldpremière van genoemde rolprent (Super en Geweldig dus) zo’n drie kwartier uit, waardoor de presentatie van Broeder Hans enigszins moest worden afgeraffeld. Maar gelukkig was er nog wel tijd genoeg om het eerste exemplaar te overhandigen. Toffe Gast Karel overhandigde een totaal verblufte Toffe Gast Stefan het eerste exemplaar, waarop Toffe Gast Stefan een speech uit de zak van zijn stofjas trok en spontaan de volgende woorden sprak:

Dankjewel, Karel, wat een complete verrassing!

Nu begrijp ik waarom je gisteren zo moest lachen toen ik je vroeg aan wie het eerste exemplaar zou worden uitgereikt. Dit had ik echt niet zien aankomen, hoewel ik je al zo lang ken. Wat dat betreft verras je me nog elke keer, Toffe Gast van me.

(stompje op de schouder)

Ja lieve mensen, hier ziet u twee heren in de bloei van hun leven die elkaar nog iedere dag weten te verrassen. Dat is de sleutel van ons succes, de reden dat we al zolang bij elkaar zijn. En eerlijk, ik heb wel eens gedacht: wat was er  gebeurd als Karel een vrouw zou zijn geweest?

Dan had ik vast met iemand anders samengewerkt, of alleen, en had ik Karola nooit gekend. Want niets ten nadele van je, vriend, maar je bent niet exact mijn droomvrouw.

Ik moet je zeggen: ik ben heel blij met dit eerste exemplaar van Broeder Hans. Het is volgens mij niet alleen een geweldig tof boek, maar ook het zoveelste hoogtepunt uit ons rijke leven, zoals wij allen net hebben kunnen zien in Super en Geweldig.

Maar dit boek is zoveel meer dan alleen een hoogtepunt. Het is het resultaat van een zoektocht van twee mannen die terugkijken op een belangrijk deel van hun leven en zich uiteindelijk terecht afvragen: waarom is dat boek zo dun geworden?

Het antwoord lieve mensen ligt besloten in de kennis die wij de afgelopen vijftien jaar samen hebben verworven. Het gaat niet om de dikte, maar om de kracht die erin zit.

Met andere woorden: als alleen het allerbeste goed genoeg is voor ons, waarom zouden wij dan onze vrienden, onze lezers, u, lieve dames en heren, vervelen met grappen die nauwelijks het niveau van onze collega-schrijvers overstijgen?

Want dat kan ik u gerust zeggen, lieve lieve lieve lieve lieve, u, wij hebben de wereld van poëzie, cabaret, proza en theater niet leren kennen als het walhalla van lachebekjes en fuifnummers. Het is een zure entourage, met veel roddel en kift, en daarom zijn wij altijd zo ontzettend welkom. Wij zijn de spreekwoordelijke kers, maar dan in de azijn.

Had ik u al gezegd dat ik het kort zou houden?

Nee?
Oké, dan ga ik nog even door.

Veel mensen vinden dat je moet stoppen op je hoogtepunt. Dat hebben wij nooit begrepen.

Liever komen wij weer op adem om ons op te maken voor het volgende hoogtepunt. Zo gaat het in het echte leven immers ook!

Daarom, lieve mensen, moet u niet denken dat u van ons af bent. Net zo goed als dit geen comeback is, is dit ook geen farewell tour. Het tof zijn zit ons in het bloed, wij gaan door, tot er nog maar tien mensen in de zaal zitten. (kijk rond, armgebaar) Wat dat betreft hebben we nog een lange weg te gaan.

Ik dank u dus voor uw jarenlange support, liefde en gevoel voor humor. Vanaf het podium een warm applaus voor u. Wij zullen u nooit vergeten.

U merkt, ik spreek de hele tijd in de meervoudsvorm. Wij zijn twee. En daarom vind ik het een heel lieve geste van Karel dat ik het eerste exemplaar heb mogen ontvangen, maar ik vind dat hij er niet zo veel recht op heeft als ik. Dus bij deze, vriend:

het eerste exemplaar van Broeder Hans, voor jou!

(wordt vervolgd)

Die Toffe Gasten live on line

GRONINGEN – Noorderzon is achter de rug, net als Bommen Berend. Er is in Stad dus even sprake van rust. Tijd voor een terugblik, voor nog even nasudderend genieten van het schone dat achter ons ligt. Daarom hier de registratie van de voorstelling Dokter Bernhard en dokter Manfred en dokter Utker. Die Toffe Gasten live on stage op 25 augustus 2011. Voor een uitverkochte tent. Waarschuwing: het eerste filmpje is nogal stompzinnig, dus eigenlijk geheel in de geest van de optredende artisten, omdat de geprojecteerde teksten niet leesbaar zijn – gelukkig werd dit euvel snel onderkend en lijdt de rest van opnames hier niet onder.

Radio gaga

En nu allemaal even de agenda getrokken en genoteerd: zondag 6 juni, tijdends het Gideon-festival in Groningen: die Toffe Gasten live. Van circa kwart voor drie tot ongeveer half vijf des namiddags. Hilarische radio die niet de ether in gaat, of hoe noem je dat - een uizending die niet wordt uitgezonden, live on stage. Met vrienden. Wie die vrienden zijn, dat wordt later bekend gemaakt; hetzij alhier of elders. Komt dat luisteren.

Plagiaat

Tijdens de Dichtclub van woensdag jongstleden overhandigde Toffe Gast Stefan bijgaande Boomerang-kaart aan Toffe Gast Karel onder het uitspreken van de bloemrijke zin ‘Voor op je weblog’.
Deze prentbriefkaart is zacht uitgedrukt heel duidelijk gebaseerd op een hoofdstuk uit Snackhal Leo, het enige boek dat Die Toffe Gasten wél samen schreven. De gehele tekst van bedoeld sjapiter, getiteld Nominaties voor ‘De wipkip van de week’, dat de complete pagina 119 voor zo’n tweederde vult, werd al eerder op dit weblog geplaatst.

Die Toffe Gasten – Snackhal Leo, werd begin 2008 uitgegeven door Uitgeverij 05 te Groningen. Het prachtwerk bevat 145 dichtbeschreven pagina’s, kost slechts tien euro, en is hier te bestellen.

Mieke Maaike van het Noorden

Gisteravond was het een bijzondere bijeenkomst van de Dichtclub in Groningen – niet alleen had zeker de helft van de dichters gehoor gegeven aan de oproep van lid Stefan Nieuwenhuis om zijn (zelfmaakgedicht) in te vullen, ook was het de laatste keer dat Ellen Deckwitz aanwezig was als Dichtclublid (zij verhuist naar Utrecht), en aan het eind van de avond kreeg iedereen een presentje van de goedheiligman: de ‘poëtische thriller’ Schimmel, geschreven door Mieke Maaike van het Noorden.
Wie schuilgaat achter dit pseudoniem is niet bekend en derhalve onderwerp van wilde speculaties. In eerste instantie verdacht de gehele Dichtclub bovengenoemd lid Stefan Nieuwenhuis, maar die ontkende dermate overtuigend dat de meeste Dichtclubbers inmiddels niet meer geloven dat Stefan Nieuwenhuis en Mieke Maaike van het Noorden één en dezelfde persoon zijn. Coen Peppelenbos gokt op Die Toffe Gasten – maar ik, zelf één van Die Toffe Gasten, kan met de hand op mijn hart verklaren dat het bijzonder geestige boekje Schimmel niet door Die Toffe Gasten geschreven is. Anton Scheepstra wijst richting Herman Sandman; niet onlogisch, vind ik, al vraag ik me wel af waarom Herman er zo’n genoegen in schept om allerhande dichters op spectaculaire wijze om het leven te brengen. Volgens diezelfde Anton Scheepstra is Ronald Ohlsen in het boek een politiechef – ik heb de ‘poëtische thriller’ nog niet uit, maar volgens mij klopt dat niet, ik heb tot nu toe alleen maar gelezen dat Ohlsen door een politieman in de hoek werd gezet wegens brutaliteit.
Volgens het persbericht bij het boekje (een scan waarvan hierbij gaat als illustratie) is Schimmel te verkrijgen bij boekhandel Godert Walter. Ik denk dat ik daar vanmiddag maar eens binnen loop, om tussen neus en lippen te informeren wie Mieke Maaike van het Noorden is. Hopelijk spreekt men in die boekenzaak zijn of haar mond voorbij.
Ga ik nu gauw Schimmel uitlezen, want ik vind het niet alleen erg grappig, het is ook best spannend en ik ben zeer benieuwd whodunnit.

(wordt vervolgd)

Nog één keertje dan

Op verzoek van hun fan treden ze maar weer eens op, het roemruchte duo Die Toffe Gasten. Tijdens Noorderzon in Groningen, op zaterdag 30 augustus van 23.00 tot middernacht in de Berekuil: Slotfeest met Die Toffe Gasten. Lachen en dansen, zingen en nieuws; kortom een razend gezellig gedoetje. En weet je wel dat hun geweldige boek Snackhal Leo nog steeds te koop is? Voor slechts 10 euro? Zo weinig? Ja, zo weinig. Da’s goedkoop. Ja, heel goeiekoop. En hier kost zelfs maar € 9,95. Ik bestel het snel. Zou ik zeker doen ja. En zet ook even hun optreden in je agenda. Wat een goed idee zeg. Ja. We zitten vol goede ideeën. We? Ja, Die Toffe Gasten.