Een man, een vleugel en twee nummers van the Beatles. Ochtendzonnetje erbij op mijn gesloten oogleden en de Lente is eindelijk daar.
Posts tonen met het label lente. Alle posts tonen
Posts tonen met het label lente. Alle posts tonen
donderdag 10 februari 2011
donderdag 25 november 2010
luister
de straat is leeg omdat de dichter
van de straat zijn verzen raapte
het is lente la la la la
hij heeft dikke ballen
en daarom proberen de andere jongens
hem met een passerpunt in de kloten te prikken
testosteron spuit uit zijn oren
het is voorjaar hiep hoera
en zij is hem gesmeerd
wat heb jij een prachtige benen zeg ik
moet me enorm beheersen om het
kost me erg veel moeite om niet
even te voelen of ze wel echt zijn
en hij plukt weer een vers van zestig
en hij smeert haar en zij smeert hem
iedereen is elkander een kruis
en hij mist haar zeer dat het pijn doet
het is lente
la la la la
van de straat zijn verzen raapte
het is lente la la la la
hij heeft dikke ballen
en daarom proberen de andere jongens
hem met een passerpunt in de kloten te prikken
testosteron spuit uit zijn oren
het is voorjaar hiep hoera
en zij is hem gesmeerd
wat heb jij een prachtige benen zeg ik
moet me enorm beheersen om het
kost me erg veel moeite om niet
even te voelen of ze wel echt zijn
en hij plukt weer een vers van zestig
en hij smeert haar en zij smeert hem
iedereen is elkander een kruis
en hij mist haar zeer dat het pijn doet
het is lente
la la la la
dinsdag 13 april 2010
luister
de straat is leeg omdat de dichter
van de straat zijn verzen raapte
het is lente la la la la
hij heeft dikke ballen
en daarom proberen de andere jongens
hem met een passerpunt in de kloten te prikken
testosteron spuit uit zijn oren
het is voorjaar hiep hoera
en zij is hem gesmeerd
wat heb jij een prachtige benen zeg ik
moet me enorm beheersen om het
kost me enorm veel moeite om niet
even te voelen of ze wel echt zijn
en hij plukt weer een vers van zestig
en hij smeert haar en zij smeert hem
iedereen is elkander een kruis
en hij mist haar zeer dat het pijn doet
het is lente
la la la la
van de straat zijn verzen raapte
het is lente la la la la
hij heeft dikke ballen
en daarom proberen de andere jongens
hem met een passerpunt in de kloten te prikken
testosteron spuit uit zijn oren
het is voorjaar hiep hoera
en zij is hem gesmeerd
wat heb jij een prachtige benen zeg ik
moet me enorm beheersen om het
kost me enorm veel moeite om niet
even te voelen of ze wel echt zijn
en hij plukt weer een vers van zestig
en hij smeert haar en zij smeert hem
iedereen is elkander een kruis
en hij mist haar zeer dat het pijn doet
het is lente
la la la la
zondag 10 mei 2009
Waarom de halve redactie zelden thuis is
Tijdens de vrijdagavonddienst kon ik, Kortsluiting-Groningen, mijn collega-telefonist Ans niet veel wijzer maken omtrent de begroeiing in de tuin van ons (= De Verloofde en mijn) paradijselijk zomerverblijf te Piccardthof. ‘Mooi,’ zei ik. ‘Geen idee van de namen. De Verloofde doet de tuin, die weet dat. Ik niet.’
De collega in kwestie vond mij geloof ik een beetje onbenullig. Desondanks beloofde ik haar om wat foto’s te maken, zodat ze zelf kon zien wat er opschiet in de Hof van Eden.
Beginnen we onze veurstelling aan de achterkant – wat minder fotogeniek, want slechts een betegeld zonterras. Ziehier de nieuwe doorkijk naar de sloot:
De collega in kwestie vond mij geloof ik een beetje onbenullig. Desondanks beloofde ik haar om wat foto’s te maken, zodat ze zelf kon zien wat er opschiet in de Hof van Eden.
Beginnen we onze veurstelling aan de achterkant – wat minder fotogeniek, want slechts een betegeld zonterras. Ziehier de nieuwe doorkijk naar de sloot:
De achterkant van het huisje:
Het onscherp genomen zijpad:
En dan dat waarom het mijn collega gaat: de tuin. Vanaf de veranda rechts:
Idem iets linkser:
Dito nog iets linkser:
Vanaf de waranda links:
Schone bomen, struiken, bloemen en blom:
En daar is de veranda. Met De Verloofde:
De Verloverde:
Einde/Ende/Fin/The End
zaterdag 2 mei 2009
Lentesneeuw
Het pluist op Piccardthof. Werd vorige week nog alles bedekt door een dun laagje geel stuifmeel van de hulst, deze week laat een boom haar zaden vliegen; in de vorm van pluis. Na een schaarsgeklede middag in de tuin was ik blij de hooikoorts van mijn vader niet geërfd te hebben, want ik zat onder: van woeste wenkbrauw tot in ruige bilnaad - overal zat pluis.
Maar wel prachtig, vergeet-mij-niet met lentesneeuw:
Maar wel prachtig, vergeet-mij-niet met lentesneeuw:
Abonneren op:
Posts (Atom)
