Gisteren heb ik weer eens meegedaan aan de zogenaamde ‘Dichtclub’ in De Schouw te Rotterdam. Setting: beginnende en gevorderde dichters die voor een paar vrienden en bekenden nieuw werk voordragen om zich - naar ik aanneem - de kneepjes van de voordrachtkunst eigen te maken. Ik heb nu drie of vier keer meegedraaid en het interessantste deel van de avond vormt niet zozeer de poëzie zelf (die is niet zelden abonimabel (sic)), maar de manier waarop dichters met hun werk omgaan.
Lees op Seksloos de hele bespiegeling van Hans van Willigenburg.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten