We zijn hartstikke schor, de Verloofde en ik, van het de hele dag zingen. Wat zongen wij? De Internationale natuurlijk. De Verloofde omdat zij gek op zingen is (en links natuurlijk), ik omdat vandaag 92 jaar geleden een gebeurtenis van immens historisch belang plaatsvond: een onderdrukt volk kwam massaal in opstand en greep de macht; vrijwel zonder bloedvergieten. Het is in deze tijd waarin ontevredenen zich en masse achter fascisten lijken te scharen goed om voor ogen te houden dat het ook anders kan, dat de ontevredenheid een andere kant op geleid kan worden. Dat we samen de macht kunnen grijpen, wanneer we ons niet tegen elkaar laten uitspelen maar ons verenigen:
Samen staan we sterk. Dat is de les die de Oktoberrevolutie ons vandaag leert. Er is altijd hoop, zelfs in tijden en op plaatsen waar alles nog veel hopelozer lijkt dan hier en nu. Maar de geschiedenis keert niet uit zichzelf ten goede, dat zullen wij moeten doen. Ontwaakt, verworpenen der aarde, ontwaakt en sla ze op hun bek!
